Merhaba 2 aylık evliyim. Kocamdan razı değilim. Evliliğimin öncesinde bir nişanlılığım oldu. İmam nikahı ile evliydim ailelerinde bilgisi vardı. Resmî nikaha yakın zamanda ayrıldım. Eşimde bunu biliyor. Defalarca nişanlılık dönemimizde ayrıldık eşimle. Sürekli yalan söyleyen biri. Defalarca dönmeyecek yerlerden döndü. Yaşım ilerlediğinden ve onu sevdiğim için olur diye düşündüm. Annem vefat etti. 4 üvey anne ile büyüdüm. Allah razı olsun yinede zulmü yaşamadım. Tabi belli yaştan sonra istenmemeye başladım.
Babam sinir hastası 18 yaşıma kadar dayak yedim. Sonrasında toparlandı. Anaannem, cici annem ve benim 15 bin liralık evimi hazırlamak İçin masraf yaptık. Annesi ev alacağım demesine rağmen sözünden döndü. 3 bin lirayı zorla verdi. Bize defalarca büyü yaptırdı. Allah o kadar büyük ki her büyü yaptırdığında kolunu bacağını kırdı. Anaannem ve teyzem annemin yokluğunu aratmamak İçin 3 evlik çeyiz getirdi Bursa'dan İstanbul'a. Kına ve düğün işlemlerinin hepsini ben hallettim. Onların kimsesi yok 240 kişilik düğünden sadece 40 kişisi onlarındı. Velhasıl kelam % 80 lik bir çaba ile düğünümüzü de yaptık.
Benim kredi kartımdan. Araba alalım dedi. Birlikte organizasyon işi yapıyoruz. Hep babamın arabasını aldık yaptık. Alalım dedim kredi çektim. Bu arada düğün için bana hediye bile almadı. Mehirlerimi bile almadı. Ev ekonomisi ile ben uğraşıyorum en çok işte ben çalışıyorum. Sadece evde süpürge paspas işimi yapıyor 15 günde. Kalan her şey bende. Sabahın 4 ünde 5 inde yemek istiyor kalkıp yapıyorum. Evin kirasını bile sürekli yattığı uyuduğu ps oynadığı İçin defalarca ödeyemedi nişanlılık zamanında.
Ben onu tanıyana kadar olan tüm birikimimi harcadım. Altınlarımı bozdurdum şu anda da sadece benim üzerimde bir sürü borç var. Eşimin ailesi oturup konuşulacak insanlar dahi değiller. Çingeneler, ağızlarından küfür eksik olmaz hasetlikte. Evlenmeden önce dedim ki; bak hayatım personel alımı, malzeme alımı, kira, faturalar, eksik takibi aynı zamanda evle ilgilenmek bana ağır gelir. Akşam belli saatte yatalım ben kalkayım öğleden önce kahvaltını hazırlayayım seni kaldırayım yiyip işimizle ilgilenelim. İş paylaşımı yapalım. Ağır geliyor bana destek ol dedim. İnanır mısunuz 1 ay bekledim ps oynuyor, tv izliyor, yemek yiyor, oyun oynuyor. Cinsellik konusunda tatmin edemiyor beni.
2 üniversite bitirdim işim gücüm akademik kariyerim yerindeydi. Tek isteğim anne olmak güzel kokular içinde bir yuvam olsun istedim. Ve artık ağzıma geleni saydım etmediğim hakaret kalmadı kocaman 30 gün ya! Ne güzel bir kelam söyler ne beni mutlu etmek için uğraşır. İşi gücü makara. Ona hayat dersi vermekten bende yoruldum. Eksik bir şey olduğu zaman hep ben düşünüyorum. Ben kocamdan razı değilim. Kimsemin hakkını yemek istemem iş alıyor ara ara: aldığı zaman 15 gün yatıyor. 500 lirayla ev mi geçinir ? Kirası var, kredisi var, mutfak masrafı var, faturaları var. Bunların hepsini ben düşünüp dertleniyorum. İş için de öyle. Namazda kıldım dua da ettim. Gözümden yaş eksik olmuyor. Ya hep ağlıyorum ya sinir krizi geçiyorum. Çok mutsuzum.
İlk nişanlım ah etmiştir diyorum ama helaliyle aldım. Ne yapmam lazım. Kimsesizim kimseye de söyleyemiyorum 2 aylık evliyken. Söylesemde ne değişecek sanki bana ondan sana koca olmaz demişlerdi. Ayrı eve de çıkamadım. Ailelemle de kalamadım. Gece susayınca mutfağa gidip su alamıyordum korkuma. Evlendim, sevdim de ama. Bunları yazarken bile ağlıyorum. Bana bir fikir verin ne olur berbat hissediyorum kendimi.
Babam sinir hastası 18 yaşıma kadar dayak yedim. Sonrasında toparlandı. Anaannem, cici annem ve benim 15 bin liralık evimi hazırlamak İçin masraf yaptık. Annesi ev alacağım demesine rağmen sözünden döndü. 3 bin lirayı zorla verdi. Bize defalarca büyü yaptırdı. Allah o kadar büyük ki her büyü yaptırdığında kolunu bacağını kırdı. Anaannem ve teyzem annemin yokluğunu aratmamak İçin 3 evlik çeyiz getirdi Bursa'dan İstanbul'a. Kına ve düğün işlemlerinin hepsini ben hallettim. Onların kimsesi yok 240 kişilik düğünden sadece 40 kişisi onlarındı. Velhasıl kelam % 80 lik bir çaba ile düğünümüzü de yaptık.
Benim kredi kartımdan. Araba alalım dedi. Birlikte organizasyon işi yapıyoruz. Hep babamın arabasını aldık yaptık. Alalım dedim kredi çektim. Bu arada düğün için bana hediye bile almadı. Mehirlerimi bile almadı. Ev ekonomisi ile ben uğraşıyorum en çok işte ben çalışıyorum. Sadece evde süpürge paspas işimi yapıyor 15 günde. Kalan her şey bende. Sabahın 4 ünde 5 inde yemek istiyor kalkıp yapıyorum. Evin kirasını bile sürekli yattığı uyuduğu ps oynadığı İçin defalarca ödeyemedi nişanlılık zamanında.
Ben onu tanıyana kadar olan tüm birikimimi harcadım. Altınlarımı bozdurdum şu anda da sadece benim üzerimde bir sürü borç var. Eşimin ailesi oturup konuşulacak insanlar dahi değiller. Çingeneler, ağızlarından küfür eksik olmaz hasetlikte. Evlenmeden önce dedim ki; bak hayatım personel alımı, malzeme alımı, kira, faturalar, eksik takibi aynı zamanda evle ilgilenmek bana ağır gelir. Akşam belli saatte yatalım ben kalkayım öğleden önce kahvaltını hazırlayayım seni kaldırayım yiyip işimizle ilgilenelim. İş paylaşımı yapalım. Ağır geliyor bana destek ol dedim. İnanır mısunuz 1 ay bekledim ps oynuyor, tv izliyor, yemek yiyor, oyun oynuyor. Cinsellik konusunda tatmin edemiyor beni.
2 üniversite bitirdim işim gücüm akademik kariyerim yerindeydi. Tek isteğim anne olmak güzel kokular içinde bir yuvam olsun istedim. Ve artık ağzıma geleni saydım etmediğim hakaret kalmadı kocaman 30 gün ya! Ne güzel bir kelam söyler ne beni mutlu etmek için uğraşır. İşi gücü makara. Ona hayat dersi vermekten bende yoruldum. Eksik bir şey olduğu zaman hep ben düşünüyorum. Ben kocamdan razı değilim. Kimsemin hakkını yemek istemem iş alıyor ara ara: aldığı zaman 15 gün yatıyor. 500 lirayla ev mi geçinir ? Kirası var, kredisi var, mutfak masrafı var, faturaları var. Bunların hepsini ben düşünüp dertleniyorum. İş için de öyle. Namazda kıldım dua da ettim. Gözümden yaş eksik olmuyor. Ya hep ağlıyorum ya sinir krizi geçiyorum. Çok mutsuzum.
İlk nişanlım ah etmiştir diyorum ama helaliyle aldım. Ne yapmam lazım. Kimsesizim kimseye de söyleyemiyorum 2 aylık evliyken. Söylesemde ne değişecek sanki bana ondan sana koca olmaz demişlerdi. Ayrı eve de çıkamadım. Ailelemle de kalamadım. Gece susayınca mutfağa gidip su alamıyordum korkuma. Evlendim, sevdim de ama. Bunları yazarken bile ağlıyorum. Bana bir fikir verin ne olur berbat hissediyorum kendimi.