hüzünlü gurbet

Allah RAZI olsun..imamhatiplim..

Ağlatanda O'dur Güldürende O ! Öldürende O'dur yaşatanda O ! [ c.c ] "
[ Necm Suresi 43 44 ]

Gönül sızım' Alıntı:

Allah RAZI olsun..imamhatiplim..

Ağlatanda O'dur Güldürende O ! Öldürende O'dur yaşatanda O ! [ c.c ] "
[ Necm Suresi 43 44 ]

Genişletmek için tıkla ...

amin canım...ama ben senin hüzünlenmen veya ağlaman için paylaşmadım çok seviyorum bizimde sevdiklerimz hocalrımz gurbette ya onları göremiyoruz ya ....

Gurbet ki, bilinmezliğin ötesinde..
Başka bir alemde, sırıtan mekanla yabancı olmak.
Bakıp da görmeme eğilimi,gönül sılada.
Bakışlarda muamma olan sarhoşluk.
Öylesine yaşamak,ama memleketten uzakta kalmak.
annenin, babanin, kardesinin cenazesini bile giyabinda kilmak!
Susamak, susuzluk değil.Açlık ki ,acıkmak değil.
Derbeder ruh halinde ,döne döne bakma isteksizliği ile ömür sürmek.
yalanci, sahte cennete bile kendin olamamak!
Yürümek,ama umut olmadan.
Firakın acısını ,yakan güneşin sızısında hissetmek .
Sevdiklerinden ayrılık, kalbi nahoş bir gariplik içinde...
Her acıdan yüz bin misli pay almak.
En ufak sözün bile tokat gibi gelen şiddeti...
Bununla beraber kış günlerinin derin anlamlı günlerinin sonunda ,düşen cemreyle beraber kavuşma isteği..Sıcak esen rüzgarlarda ,insanı huzura ileten anlam.Dirilme ve kavuşma ümidi.. Sadece firaka değil; huzura, hakikata, anlama kavuşma isteği..
Tek anlam, bu müzmin bakışları değiştirmek..
Hayalden hakikata yönelmek.
Özlemle gerçeği ,muhteşem bir alemde görme eğilimi.
Huzur dolu,hakikatın sır dolu rüzgarında huzura ermek;kendini bulma isteği ve bu çok boyutlu gönül ikliminden hiç ayrılmamak bilinci....
bu dunyanin zindani gurbetti dir...

gurbet sadece memleketten uzakta olmak değilmiş...
gerçi dünyaya gelmekle başladı bizim gurbetimiz...
vuslatımız önce Allah a sonra da ait oldugumuz ebedi hayatta dir...

Yusufa ve yetimlere Anne olabilmek icin bu GurbettI yasatana HAMD OLSUN..
Ey hüzünlu Gurbettin Sahibinin önünde eğiliyorum...
Yaklaştırdığın sevgiliye hamd ve sukurler ediyorum..
her nimet kulfetti ile gelirmis her gurbette de nimetti ile...
Ufacık bir ceylan kalbi…Gömleğine sar Yusuf…
Yusuf'un gömleği kanlı..Ve Yusuf artık kuyuda..
Bekle Yusuf çıkacaksın kuyudan..
Sığın ve bekle..
Sen koruması en güzel olan tarafından korunuyorsun...
eyy Yusuf...
bu gurbetligim ile sevgili peygamber efendimiz sav. komsuluguna talibim..
artik Rabbim beni neye layik gorurse Rabbimin takdirine RAZIYIM...

Bırakacağın eli hiç tutma, tutacağın eli ise hiç bırakma.
Sahte sevgilere gül olmaktansa, gerçek sevgilere diken ol...
ŞEMS-İ TEBRİZİ

Biliyorum ki, gurbette ölenlerin mezarları bile bir kuşak sonra unutulmuş garipler mezarlığına dönüşür. Oysa sıladaki mezarlar torunlar tarafından hatırlanmasa da, yoldan geçenler tarafından okunan Fatihalara mazhar olurlar.

Gurbet sözcüğünün kökeni “garip” diyebilirz; “acayip, tuhaf” anlamında...
Şu gurbet denilen yerlerde her şey hem gariptir, tuhaftır, hem de olabildiğince yabancıdır; uzaktır, eldir, ölümdür bir yanıyla...
İlk önce göğsünüze yediğiniz bir yumruktur gurbetten anladığınız. Başta dili gariptir gurbetin...
Bilseniz bile garip durur sizin ağzınızda oranın dili. Bilmiyorsanız zaten yok sayar sizi gurbet.
Yüreğiniz geniş, İçiniz ferah olacaktır, olmalıdır da..yoksa gurbettin darligini kaldiramazsiniz!
Yüzünüzde seyyar gülücükler taşıyacaksınız. Konfiçiyüs:“gülmesini bilmiyorsan bile gülümsemeye çalış, bir gün gülmesini öğrenirsin” dememişmi idi.
Buna alışacaksınız ve her güne yeni bir ruh haliyle başlamayı deneyeceksiniz.
Gurbet alır, hep alır sizden, vermeye yanaşmaz asla...
Siz kazandığınızı düşünürsünüz hep, kaybederken.
“Şimdi artık gurbet yazıları da yazılmayacak. Sıla şuracıkta bir kaç saatlik yol oldu artık...
Dunyamiz da icimiz gibi daraldi..ufaldi..
Kime ve nereye özlem duyacağız bir bilen var mı?

Ah İstanbul ! Sen değil misin ki içinden geçen deniz uğruna iki yakası bir araya gelmeyen ..iste Ben de senin gibiyim..
icimdeki ACI ve ASK tan iki yakam bir turlu bir araya gelmiyor..
Ahh Sukuti.. Yuregimin sessiz cigligi İstanbul-da...

Yaz gelirken uçak fiyatları yükseldigi halde Annesi, ailesi olan her kes SILA ya hazirlanir.. Ben de Eskiden haziran ayinda gider Agustos sonunda Gurbette donerdim...
hic Kimse “tatile nereye gideceksin?” diye sormaz. Hedef hep aynı yer, memleket. Ama Kapıkule’yi geçince memleket kelimesinin anlamı değişirdi.. o artık istanbul,cankiri, Gaziantep’tir, Ağrı’dır...
Ama gene de Türkiye’ye yeni ayak basmış gurbetçide bir gevşeme vardır...
Daha havaalanındaki pasaport kontrolünde geçmeden topuklarını sürterek yürümeye başlamıştır...
Uzun süre nefesini tuttuktan sonra su yüzüne çıkmış bir dalgıç gibi yeniden nefes alır Gurbetci...