Ey beni en çok sevenin en sevdiği;Bilirim her gün, doğmadan kızıllığına yazar adını, bilirim her martı dokunmadan denize, kendi dilince tekrarlar duanı ve her gül açmadan kollarını, bu dünyaya, senin kokunu bular yüreğine...
Senin yürüdüğün çöl zerrelerin arasına, bir tek özlemin dev bir dalga olup, sürüklüyor bedenimi, Sevr mağarasında yuva yapan güvercinin kanat çırpmayışlarına.
Bir tek dualarımın kabulü taşıyor beni yaşadığın zamanların kıyısına.
Senin adını yüreğime mühürleyip dönüyorum amin deyişlerime.
Yalnız kalıyor bazen aminler, gecenin sakinliğinde usulca hayat bulan aminler uykuya yenik düşüyor çoğu zaman, daha derinden dua etmeye susuz dudaklarım ya Resulallah…
Ya Resulallah, bu özlemimizin sınırsızlığına bakıp dua eder misin yüreklerimize?
Secdenin izi alınlarımızdan, amin deyişler gece uyanışlarımızdan ve sana olan sevgi solmayan yediverenler gibi hiç silinmesin gönüllerimizden...
Ey Rabbim, En sevdiğinin sevgisini artır ki kalbimde; Senin yanına sevdiğinin sevgisiyle dolu bir yürekle varabileyim son nefesimde…