- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Cuma gününün bir Müslüman için bayram olduğu küçüklükten beri aşinası olduğumuz bir söz. Ancak bu, herhangi bir insanın değil, Alemlerin Efendisinin (s.a.s) sözü...
Evet, Cuma gününün önemi ve ehemmiyeti hakkında, bu günün Müslümanlar için bayram olduğu hususunda, onlarca hadis-i şerif mevcut.
Nasıl, insanların efendisi Peygamber Efendimiz (s.a.s), suların efendisi zemzem suyu, ayların efendisi Ramazan ayı ise; günlerin de efendisi Cuma Günüdür.
Ancak, zihin planında öneminin farkında olduğumuz bu mübarek günü, bayram olarak idrak edemiyoruz maalesef ...
Hızla, koşuşturmayla akan hayatın dişlileri arasında sıkışıp kalıyor Cuma bayramımız.
Müslüman Türkiye toplumunun erkekleri, Cuma gününü, eğer şartları müsait olursa, öğle tatili arasında kafalarındaki binbir düşünceyle kıldıkları Cuma namazıyla idrak edebilirken; kadın ve çocuklar sadece cumanın bayram olduğu bilgisiyle yetinmek durumunda kalıyorlar.
Oysa, kainatta her varlıkta olduğu gibi, insanın da bakıma ihtiyacı var. Maddi olarak dinlenmeye ihtiyacı olan insan, manevi olarak da beslenmeye muhtaçtır. Ta ki, haftanın bir günündeki maddi-manevi beslenme ve dinlenmeyle, azalan enerjisini yeniden kazanıp, diri bir şekilde yeni haftaya başlayabilsin.
Ne yazık ki içinde bulunduğumuz sözüm ona modern asrın şartları müsaade etmiyor insani bir yaşantıya...
Daha sonra da, kalkış noktası insan ve İslam endeksli olmayan hamlelerin yol açtığı problemlere İslam’dan yola çıkarak çözüm bulmaya çalışıyor...
Neticede, zihinlerde problem İslam’da imiş gibi yanlış bir algı meydana geliyor. Oysa sıkıntı, yaşantımızın İslam’a göre düzenlenmesinden ziyade, İslam’ı yaşantımıza uydurmak istememizden kaynaklanıyor.
Farz edelim ki; Cuma günü tatil olsun. Bütün aile bayram heyecanıyla uyanıp hep beraber kahvaltısını yapsın.
Akabinde ailecek eller Yaradan’a açılıp dualar edilsin.
Konu komşu ziyaretinden sonra evin erkekleri-arzu ederlerse bayanları da- Cuma namazını huzur-u kalp ile işe geç kalma veya bir yerlere yetişme telaşı olmadan eda etsinler.
Aile tekrar evde buluşsun ve öğleden sonra da hep birlikte farklı bir aktivite yapsınlar. Böylece bir taraftan, haftanın kirlerinden arınıp manevi hazlarla coşan aile, diğer yandan da hep beraber olup aile olabilmenin güzelliğini yaşayabilsin. Ve her bir fert yeni haftaya sıfırlanmış olarak başlayabilsin.
İşte ancak bu yapılabilirse cumanın bayram olduğu sadece sözde kalmaz, hissedilip yaşanabilir. Ve bayramdan amaçlanan ilahi murad yerine gelmiş olur.
Burada akla şöyle bir soru gelebilir. Yaşadığımız şartlarda tatil günü yok mu? Benzer şeyler pazar günleri yapılamaz mı? Tabii ki yapılabilir. Ancak bu, bayram gibi ilahi ve manevi bir havadan mahrum olacağı için cumanın sağladığı kazanımları vermez
.Aynı zamanda, maddi-manevi her yönüyle ele alınması gereken insanın sadece maddesine hitap edeceği için, onu tatmin etmekten de çok uzak olur.
Nitekim iş dünyasının yakından tanıyıp yaşadığı “pazartesi sendromunun” altında yatan sebep bu değil midir?
Ama bir şey tamamıyla elde edilemiyorsa tamamen terk edilmez. Bu nedenle Cuma Bayramınızı tebrik ederim.
Taha ÜNAL/Din sosyolojisi uzmanı <!-- / message -->
Evet, Cuma gününün önemi ve ehemmiyeti hakkında, bu günün Müslümanlar için bayram olduğu hususunda, onlarca hadis-i şerif mevcut.
Nasıl, insanların efendisi Peygamber Efendimiz (s.a.s), suların efendisi zemzem suyu, ayların efendisi Ramazan ayı ise; günlerin de efendisi Cuma Günüdür.
Ancak, zihin planında öneminin farkında olduğumuz bu mübarek günü, bayram olarak idrak edemiyoruz maalesef ...
Hızla, koşuşturmayla akan hayatın dişlileri arasında sıkışıp kalıyor Cuma bayramımız.
Müslüman Türkiye toplumunun erkekleri, Cuma gününü, eğer şartları müsait olursa, öğle tatili arasında kafalarındaki binbir düşünceyle kıldıkları Cuma namazıyla idrak edebilirken; kadın ve çocuklar sadece cumanın bayram olduğu bilgisiyle yetinmek durumunda kalıyorlar.
Oysa, kainatta her varlıkta olduğu gibi, insanın da bakıma ihtiyacı var. Maddi olarak dinlenmeye ihtiyacı olan insan, manevi olarak da beslenmeye muhtaçtır. Ta ki, haftanın bir günündeki maddi-manevi beslenme ve dinlenmeyle, azalan enerjisini yeniden kazanıp, diri bir şekilde yeni haftaya başlayabilsin.
Ne yazık ki içinde bulunduğumuz sözüm ona modern asrın şartları müsaade etmiyor insani bir yaşantıya...
Daha sonra da, kalkış noktası insan ve İslam endeksli olmayan hamlelerin yol açtığı problemlere İslam’dan yola çıkarak çözüm bulmaya çalışıyor...
Neticede, zihinlerde problem İslam’da imiş gibi yanlış bir algı meydana geliyor. Oysa sıkıntı, yaşantımızın İslam’a göre düzenlenmesinden ziyade, İslam’ı yaşantımıza uydurmak istememizden kaynaklanıyor.
Farz edelim ki; Cuma günü tatil olsun. Bütün aile bayram heyecanıyla uyanıp hep beraber kahvaltısını yapsın.
Akabinde ailecek eller Yaradan’a açılıp dualar edilsin.
Konu komşu ziyaretinden sonra evin erkekleri-arzu ederlerse bayanları da- Cuma namazını huzur-u kalp ile işe geç kalma veya bir yerlere yetişme telaşı olmadan eda etsinler.
Aile tekrar evde buluşsun ve öğleden sonra da hep birlikte farklı bir aktivite yapsınlar. Böylece bir taraftan, haftanın kirlerinden arınıp manevi hazlarla coşan aile, diğer yandan da hep beraber olup aile olabilmenin güzelliğini yaşayabilsin. Ve her bir fert yeni haftaya sıfırlanmış olarak başlayabilsin.
İşte ancak bu yapılabilirse cumanın bayram olduğu sadece sözde kalmaz, hissedilip yaşanabilir. Ve bayramdan amaçlanan ilahi murad yerine gelmiş olur.
Burada akla şöyle bir soru gelebilir. Yaşadığımız şartlarda tatil günü yok mu? Benzer şeyler pazar günleri yapılamaz mı? Tabii ki yapılabilir. Ancak bu, bayram gibi ilahi ve manevi bir havadan mahrum olacağı için cumanın sağladığı kazanımları vermez
.Aynı zamanda, maddi-manevi her yönüyle ele alınması gereken insanın sadece maddesine hitap edeceği için, onu tatmin etmekten de çok uzak olur.
Nitekim iş dünyasının yakından tanıyıp yaşadığı “pazartesi sendromunun” altında yatan sebep bu değil midir?
Ama bir şey tamamıyla elde edilemiyorsa tamamen terk edilmez. Bu nedenle Cuma Bayramınızı tebrik ederim.
Taha ÜNAL/Din sosyolojisi uzmanı <!-- / message -->
