Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İSLAM VE AİLE
Çocuk Terbiyesi ve eğitimi
Çocuklar için Dini Hikaye ve Fıkralar
Uu! Uu! (Cüneyd Suavi)
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="ömr-ü diyar" data-source="post: 6252" data-attributes="member: 376"><p>Adam, pencereden dışarı baktığında, bahçenin ön kısmındaki ağacın üzerinde yedi-sekiz yaşlarında bir çocuk gördü. Çocuğun çıktığı ağaç bir erik ağacıydı ve meyveleri henüz bir leblebi kadardı. Buna rağmen mahallenin tüm veletleri, gözlerini o ağacın üstünden ayırmıyor, yağmalamak için fırsat kolluyorlardı. </p><p>Adam, bu durumu çok iyi bildiğinden, bahçesiyle yolu ayıran duvarın üstüne birkaç sıra dikenli tel çektirmiş, dış kapının üstüne de: "Dikkat köpek var!" diye yazdırmıştı. Ne yazık ki bu önlemler işe yaramıyordu. Bu çocuk da nasıl yapmışsa yapmış, bu tellere rağmen ağaca tırmanmıştı. Üstelik de son derece rahat görünüyordu. </p><p>Adam, önce camdan seslenmeyi düşündü. Fakat hemen vazgeçti. Çünkü çocuk, gözlerini ağaca dikmiş, âdeta dünyayla ilgisini kesmişti. Adam, bundan yararlanıp dışarı çıktı ve sessiz adımlarla ağaca yanaşarak: </p><p>— İn bakalım aşağıya! diye gürledi. İn de kulaklarını dibinden keseyim! </p><p>Küçük çocuk, korkusundan sapsarı olmuş, çıktığı dalda mıhlanıp kalmıştı. Konuşmaya çalışırken başını titreterek: . </p><p>— U...U!. deyip bir şeyler geveledi. </p><p>Adam, biraz daha sinirlenmişti. Artistliğe hiç mi hiç tahammülü yoktu. Bu eşkıya kendisini kurtarmak için, kesinlikle numara yapıyordu.</p><p>Adam ona ders vermek amacıyla, ağacın dibinde duran bahçe süpürgesini, küçüğün ayaklarına doğru fırlattı. Süpürge tam hedefini bulmuştu. </p><p>Çocuğun acıyla kasılan yüzü, birkaç damla gözyaşıyla ıslandı. Fakat bunlara rağmen:</p><p>— U...U!. dedi bir daha, tek eliyle ağacın üstünü gösterip.</p><p>Uçurtması ağaca takılmıştı ufaklığın. Bunun için uğraşıp duruyordu. </p><p>Adam, biraz geriye çekilince, uçurtmayı fark etti. Elbette ki yaptığı hatayı da... Ses tonunu biraz yumuşatarak:</p><p>— Senin erik koparttığını sandım, dedi. Bir sürü çocuk geliyor her gün buraya, üstelik de dalları kırıyorlar.</p><p>Çocuk, kekeme idi. Bu yüzden de konuşmakta zorlanıyordu. Uçurtmasını almaktan her nedense vazgeçip, sessizce indi taş duvar üstüne. Daha sonra, yine güçlükle konuşarak: </p><p>— Bahçemizde bu ağaçtan iki tane var, dedi. Ama babam, çocukların kalbini kırmaktansa, dalların kırılmasına razı oluyor.</p><p> <img src="https://www.hercocuk.org/imgsize.php?img=images/articles/866.JPG&w=300" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ömr-ü diyar, post: 6252, member: 376"] Adam, pencereden dışarı baktığında, bahçenin ön kısmındaki ağacın üzerinde yedi-sekiz yaşlarında bir çocuk gördü. Çocuğun çıktığı ağaç bir erik ağacıydı ve meyveleri henüz bir leblebi kadardı. Buna rağmen mahallenin tüm veletleri, gözlerini o ağacın üstünden ayırmıyor, yağmalamak için fırsat kolluyorlardı. Adam, bu durumu çok iyi bildiğinden, bahçesiyle yolu ayıran duvarın üstüne birkaç sıra dikenli tel çektirmiş, dış kapının üstüne de: "Dikkat köpek var!" diye yazdırmıştı. Ne yazık ki bu önlemler işe yaramıyordu. Bu çocuk da nasıl yapmışsa yapmış, bu tellere rağmen ağaca tırmanmıştı. Üstelik de son derece rahat görünüyordu. Adam, önce camdan seslenmeyi düşündü. Fakat hemen vazgeçti. Çünkü çocuk, gözlerini ağaca dikmiş, âdeta dünyayla ilgisini kesmişti. Adam, bundan yararlanıp dışarı çıktı ve sessiz adımlarla ağaca yanaşarak: — İn bakalım aşağıya! diye gürledi. İn de kulaklarını dibinden keseyim! Küçük çocuk, korkusundan sapsarı olmuş, çıktığı dalda mıhlanıp kalmıştı. Konuşmaya çalışırken başını titreterek: . — U...U!. deyip bir şeyler geveledi. Adam, biraz daha sinirlenmişti. Artistliğe hiç mi hiç tahammülü yoktu. Bu eşkıya kendisini kurtarmak için, kesinlikle numara yapıyordu. Adam ona ders vermek amacıyla, ağacın dibinde duran bahçe süpürgesini, küçüğün ayaklarına doğru fırlattı. Süpürge tam hedefini bulmuştu. Çocuğun acıyla kasılan yüzü, birkaç damla gözyaşıyla ıslandı. Fakat bunlara rağmen: — U...U!. dedi bir daha, tek eliyle ağacın üstünü gösterip. Uçurtması ağaca takılmıştı ufaklığın. Bunun için uğraşıp duruyordu. Adam, biraz geriye çekilince, uçurtmayı fark etti. Elbette ki yaptığı hatayı da... Ses tonunu biraz yumuşatarak: — Senin erik koparttığını sandım, dedi. Bir sürü çocuk geliyor her gün buraya, üstelik de dalları kırıyorlar. Çocuk, kekeme idi. Bu yüzden de konuşmakta zorlanıyordu. Uçurtmasını almaktan her nedense vazgeçip, sessizce indi taş duvar üstüne. Daha sonra, yine güçlükle konuşarak: — Bahçemizde bu ağaçtan iki tane var, dedi. Ama babam, çocukların kalbini kırmaktansa, dalların kırılmasına razı oluyor. [IMG]https://www.hercocuk.org/imgsize.php?img=images/articles/866.JPG&w=300[/IMG] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günde beş vakit kıldığımız nedir?
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İSLAM VE AİLE
Çocuk Terbiyesi ve eğitimi
Çocuklar için Dini Hikaye ve Fıkralar
Uu! Uu! (Cüneyd Suavi)
Üst
Alt