- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Selamun Aleyküm çok şükür,Hamd olsun Levhi mahfuzda yazılanları yaşadık ve Ümre’den döndük...Çok mutluyum, hangi kelimeye sığdırsam nereden başlasam anlatmaya bilmiyorum.amaaa Çağırılmadan o topraklara gidilmiyormuş bunu da anladım...
herkez der ya anlatılmaz yaşanır diye aynen öyle...Oralar hiç resimlerde göründüğü gibi değil daha farklı.Bence Her İnsan kendi gözleri ile görüp canlı canlı yaşamalı ve hissetmeli...
Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra Medine Abdülaziz Havaalanına inip Hotelimize yerleştik.biraz dinlendikten sonra
Kafile başkanımız hazırlanmamızı ve Mescidi Nebevi'ye gideceğimizi duyurdu.
İLK GÖRÜŞ ve SEVGİLİYLE İLK BULUŞMA o heyecan duygu yoğunluğunu nasıl anlatayım ki Anneme, Babama,Sevdiğime gider gibi ,çocuk gibi heyecanlı ve sevinçli..
heyecandan kalbim duracak gibiydi... Sanki bir rüyadaydım, o kutsal mekana gelmiştim çok şükür. Gözyaşlarıma hakim olmıyordum...
Yeşil Kubbenin altı ravzada o cennet bahçesinde namaz kıldım.
Ravzaya ulaştığımda: Geldim Efendim, çağırdığın için geldim deyip gözyaşlarıma hakim olamiyordum... Ravza misler gibi gül kokuyordu..
Binlerce gülü yan yana getirseniz bu kadar güzel kokmazdı, o mis gibi kokuyu içime çeke çeke namaz kılmak hayal bile edemeyeceğiniz kadar büyük mutluluk ve huzur dolu idi...
Ravzanın hemen karşında cennetül baki var. Şehitlik de deniliyor buraya. Hz. Osman(ra)’ın kabri sol tarafda işaretlenmiş..
en sağda da, Efendimiz(as)’ın eşleri var. Hz. Hatice annemiz hariç. Diğerleri sahabeler ve ehlibeytdi sanırım.
Burası öyle sessiz öyle mahzun ki, defalarca ziyaretlerine gittim. Burada da dualar eşliğinde gözyaşları hakimdi. Çok etkilendim.
Rabbim hepsine rahmet eylesin bizleri de şefaatlerine nail eylesin inşaAllah.
Peygamberimizin sav huzur bulduğu şehirde olmak...Otelimiz Mescidi Nebevi'ye çok yakın olduğu için her günümüzü bahçesinde geçiriyorduk.
Medine de Kaybolma olasılığı 0 Medine ,Düz bir alana kurulu bütün sokaklar oteller bir birine benzesede heryer Mescidi Nebevi'ye çıkıyor.
sokaklarda insanlar 3 dilli birden arapca, türkce, ingilizce konuşuyorlar..
Mekke kadar sıcak olmasada Medine'nin havasıda sıcakdı 37-42 arası değişti sıcaklıklar.Namazları hep mescidin bahçesinde mermerlerde kıldık.
Allahtan açılıp kapanabilen devasa büyüklükte şemsiyeler vardı da güneşten fazla etkilenmedik.
Medine bana kalabalık gelmedi gayet sakin ,havasıda ılık , tatlı bir esen rüzgar sabahları hafif serin.İnsanları da aynen öyle sakin ve kibarlar.
Boşuna ensar adını almamış buranın halkı. Yani peygamberimiz bu kutlu şehre hicret etmekte çok haklı imiş...
Şemsiyelerin altı gece gündüz panayır alanı gibi, Suudi Arabistan'ın okul tatilindeler ya , çoluğunu çocuğunu, yemeğini çayını alan mescidin bahçesinde iftar yapmakta...
Mescidi Nebevi'nin her köşesinde içinde ve bahçesinde zemzem suyu sebilleri var.Tabi doldurmak için değil içmek için.Bitince hemen görevliler geliyor bi çırpıda yenisiyle değiştiriyor. Bizde her iftarda ve sonrasinda bol bol içtik,Medine’ye yeni yeni alışırken 5 günün sonunda, Mekke’ye doğru yola çıktık...
Yolculuğumuz otobüsle 6 saat sürdü. Yolda ihrama girdik.. Lebbeyk allahümme lebbeyk.. diyerek Mekkeye ulaştık.
Allah'ım! umre yapmaya niyet ettik! Umremizi bu veledim ile kolaylaştır zorlaştırma, Rabbim hayırla sonuçlandır ve kabul et. diyerek dua ve niyet ederek,
telbiye de bulunarak Hamd olsun başladik..
Mekkeye varmamiz iftara yakın bir sırada oldu. Burası bir Rahmet deryası, Deryaya düşen her bir damla buharlaşır, yok olup gidiyordu sanki...
Ramazan'da Kur'an okunmasının ayrı bir zevki ve yeri vardır..Hele ki;Mekke ve Kabe vahyin merkeziydi. Resülullah'ın memleketi,Peygamber sav doğup büyüdüğü şehirde olmak!!
O'nun ayak bastığı, nefes aldığı mekanda olmak...büyük zevk,huzur, mutluluk veriyor..
Umre ve Hac kişiden,kişiye özel durum ve mana ifade edip hissediliyor O yüzden anlatılmaz herkes kendi imani, idrak ve nasipince iç dünyasında yaşıyor...
Otele yerleşir yerleşmez Kabeye girdik.. Önce Ümreye niyetle namaz kıldık. Sonrasında tavaf yaptık.
Kabeyi ilk görünce yapılan dua kabul olurmuş, duam bende saklı kalsın anlatmaya çalışsam da anlatamam zaten..
Ancak Kabeyi ilk gördüğümde Rabbimi kendime hiç yakın hissetmediğim kadar yakın hissettiğimi biliyorum. Orada bulunduğum her an şükrettim...
Rabbim çağırmazsa, izin vermezse burada olamazdım.
Mekke sokaklarında attığım her adımda, acaba Sevgili peygamberim de bu yollardan geçti mi, burada bulundu mu? buraya baktı mı, hep bunları düşündüm.
Hira’da vahyin geldiği yerde , Sevr’da , Uhud’da.. Arafat’da.. her yerde Efendimiz(as)’ın izleri vardı, baktığım her yerde kalbim Efendimiz sav. hissediyordum...
Kabe’de cemaatle namaz kılmak, inanılmaz güzel ve Huzurlu! Namaz saatinde Kabenin bahçesi hatta etrafındaki sokaklar, yollar hınca hınç dolu.
Ancak o kalabalığa rağmen kimse kimseyi itip kakmıyor.. Allah kolaylığını veriyor.
ben en çok Yusuf'u kaybetmekten korkuyordum!!Hamd olsun sadece bir kere kaybettim ve ağlama sesinden bulduk...
Orada tek sevmediğim, Kabenin yanında yükselen gökdelenler ve American Fast Food idi...
Bu arada, arkamızdan dua eden tüm dostlarımız sevdiklerimiz için her gün defalarca ismen ve toplu dualarda bulunduk.
Orada ibadetin hep daha fazlasını yapmak istiyor, acaba eksik yetersiz kaldım mı diye üzülüyorsunuz dönerken.. en azından benim için öyle.. inşaALlah Allah kabul etmiştir.
Ümreye gitmek isteyen herkese, benim de sevdiğim dostlarıma Rabbim nasip etsin. İnşaAllah bizim bu yazım da vesile olsun.
O topraklara gitmesi ne kadar zor ise, inanın dönmesi ondan da zor.. Geleli bir gün olmasına rağmen çok özledim, gönlüm, ruhum o kutsal topraklarda kaldı.
Rüyada gibiyim Hâl-Ene kendime gelmiş değilim...
