Konuya cevap cer

Mesaj

<blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 38338" data-attributes="member: 3">Temizlik yaptım bugün. Hem de tüm benliğimde. Tüm kaslarımı sinirlerimi kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim.Temizlik&nbsp; yaptım bugün. Hem de tüm benliğimde. Tüm kaslarımı,&nbsp; sinirlerimi,&nbsp; kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim. En küçük&nbsp; yerlerine,&nbsp; kıvrımlarına girmiş, sinmiş tüm pislikleri attım.&nbsp; Kırgınlıklarımı&nbsp; dışarı çıkardım ilk önce. Görmenizi isterdim. Nasıl da&nbsp; çok yer&nbsp; kaplıyorlarmış, inanmazsınız. Bağışlamayı yerleştirdim yerine&nbsp; özenle.&nbsp; Titizlikle her birinin üstüne ekledim tohumlarını. Her yere,&nbsp;&nbsp; görebildiğim, göremediğim her yere serptim. Atarken kırgınlıklarımı,&nbsp;&nbsp; bakmadım neydi onlar diye... Geçmişimden de bir parça kalsın&nbsp;&nbsp; istemiyordum. Gelecek, geçmişten çok daha fazla yaşanası... Bakmadım,&nbsp;&nbsp; merak da etmedim.Bağışlamayı ekerken tekrar&nbsp; kırılmaktan korkuyordum belki...&nbsp; Kıskançlığımı çıkardım. Meğer ben ne&nbsp; az kıskançmışım. Çok kolay oldu.&nbsp; Sevindim... Sanki kaybettiğim bir&nbsp; eşyamı bulmuş gibi oldum. Çok şükür ki&nbsp; kin ve nefret yoktu yüreğimde.&nbsp; Nasıl temizlerdim hiç bilmiyorum.Sıra korkularıma gelmişti.&nbsp; Çıkarmaya bile korktum önce. Nede çok&nbsp; alışmışım onlarla yaşamaya. Bunca&nbsp; acı ve endişeye nasıl alışılır,&nbsp; anlayamadım.Yerini, toprağını sevmiş mor&nbsp; bir menekşeydiler. E ne de olsa iyi&nbsp; bakmıştım onlara. Her gün yeni&nbsp; yeni korkular ekleyip, endişelerimle&nbsp; sulamıştım.Mutluluklarımı,umutlarımı ne&nbsp; de çok ertelemişim o an,bu ilgiyi onlara&nbsp; verseydim, her gün onları&nbsp; düşünüp birer umut daha ekleseydim; almadan&nbsp; verip, beklemeden&nbsp; sevseydim, her şeyden önce içimdeki gücün ve sevginin&nbsp; daha fazla&nbsp; farkında olsaydım, böyle bahar temizliklerine ihtiyacım&nbsp; kalmazdı.Çok&nbsp; zorlandım korkularımla.Birbirlerinin içine halkalar örneği&nbsp; girmişlerdi,&nbsp; kenetlenmişlerdi adeta.Ama onları da çıkardım.Bir bebek&nbsp; şefkatiyle,&nbsp; öperek,severek,okşayarak ve onları yaşamaktan, hem de bir&nbsp; zamanlar bir&nbsp; kabus gibi yaşamaktan, pişmanlık duymadan çıkardım&nbsp; kızsaydım onlara,&nbsp; bağırıp çağırsaydım yine dönüp dolaşıp geleceklerini&nbsp; biliyordumTemizlik yaptım bugün, bahar&nbsp; temizliği.Neşe ektim, hoşgörü, güven,&nbsp; sevgi ektim.Almadan vermeyi,&nbsp; sevilmeden de sevmeyi, paylaşmayı&nbsp; ektim.Çılgınlık ektim,doğallık,&nbsp; sonsuzluk, bağışlama ektim. Aşk ektim&nbsp; her hücreme. Coşku,&nbsp; heyecan,sessizlik ektim. Tüm güzel fikirler&nbsp; sessizken geliyor bana.&nbsp; Kabullenme ektim. Baş eğme değil... Olduğu gibi&nbsp; kabullenme.(alinti)</blockquote>

[QUOTE="Ekrem, post: 38338, member: 3"] Temizlik yaptım bugün. Hem de tüm benliğimde. Tüm kaslarımı sinirlerimi kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim. Temizlik yaptım bugün. Hem de tüm benliğimde. Tüm kaslarımı, sinirlerimi, kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim. En küçük yerlerine, kıvrımlarına girmiş, sinmiş tüm pislikleri attım. Kırgınlıklarımı dışarı çıkardım ilk önce. Görmenizi isterdim. Nasıl da çok yer kaplıyorlarmış, inanmazsınız. Bağışlamayı yerleştirdim yerine özenle. Titizlikle her birinin üstüne ekledim tohumlarını. Her yere, görebildiğim, göremediğim her yere serptim. Atarken kırgınlıklarımı, bakmadım neydi onlar diye... Geçmişimden de bir parça kalsın istemiyordum. Gelecek, geçmişten çok daha fazla yaşanası... Bakmadım, merak da etmedim. Bağışlamayı ekerken tekrar kırılmaktan korkuyordum belki... Kıskançlığımı çıkardım. Meğer ben ne az kıskançmışım. Çok kolay oldu. Sevindim... Sanki kaybettiğim bir eşyamı bulmuş gibi oldum. Çok şükür ki kin ve nefret yoktu yüreğimde. Nasıl temizlerdim hiç bilmiyorum. Sıra korkularıma gelmişti. Çıkarmaya bile korktum önce. Nede çok alışmışım onlarla yaşamaya. Bunca acı ve endişeye nasıl alışılır, anlayamadım. Yerini, toprağını sevmiş mor bir menekşeydiler. E ne de olsa iyi bakmıştım onlara. Her gün yeni yeni korkular ekleyip, endişelerimle sulamıştım. Mutluluklarımı,umutlarımı ne de çok ertelemişim o an,bu ilgiyi onlara verseydim, her gün onları düşünüp birer umut daha ekleseydim; almadan verip, beklemeden sevseydim, her şeyden önce içimdeki gücün ve sevginin daha fazla farkında olsaydım, böyle bahar temizliklerine ihtiyacım kalmazdı.Çok zorlandım korkularımla.Birbirlerinin içine halkalar örneği girmişlerdi, kenetlenmişlerdi adeta.Ama onları da çıkardım.Bir bebek şefkatiyle, öperek,severek,okşayarak ve onları yaşamaktan, hem de bir zamanlar bir kabus gibi yaşamaktan, pişmanlık duymadan çıkardım kızsaydım onlara, bağırıp çağırsaydım yine dönüp dolaşıp geleceklerini biliyordum Temizlik yaptım bugün, bahar temizliği.Neşe ektim, hoşgörü, güven, sevgi ektim.Almadan vermeyi, sevilmeden de sevmeyi, paylaşmayı ektim.Çılgınlık ektim,doğallık, sonsuzluk, bağışlama ektim. Aşk ektim her hücreme. Coşku, heyecan,sessizlik ektim. Tüm güzel fikirler sessizken geliyor bana. Kabullenme ektim. Baş eğme değil... Olduğu gibi kabullenme. (alinti) [/QUOTE]

Adı

İnsan doğrulaması

Günün ilk namazı hangi namazdır