C
Changeyourlife
Kayıtsız
Misafir
Takıntı hastalığı, takıntılara karşı ne yapmalı? Takıntılardan kurtulmak konularını içerir.
Abilerim, ablalarım. ben 16 yaşında lise 2 öğrencisiyim. Sizlere sorunumu anlatmak istiyorum. Bende maalesef takıntı hastalığı var. Ama bu bilindik takıntılar değil, aklımda sürekli kötü tasvirler var. Bunlar gerek cinsel olsun gerekse bir tür vahşet anı gibi bir şey olsun, hep bunlar var. Önceden, hatırlıyorum, yine vardı, bunun herkes de olduğunu biliyordum ama bu süreklilik kazandı. Herşeye karşı bir takıntı oldu bana. Çok gereksiz ve önemsiz olduğunu biliyordum ama hep kafamdaydılar. Hepsi üstüme üstüme geldi ama şunu fark ettim, hepsinin amacı beni dinimden soğutmak içindi. Gerçekten de dayanılmaz hâle geldiğinde öyle bir fısıltılar var ki... Örneğin Rabb'ime söven bir ses, tövbe haşa.. Ya kendi kendime "Artık git !" diye bağırıyordum. Bu durumdan başka kişiler de müzdaripmiş ama anlatmaya utandığım şu süreklilik hâlini kazanan kötü tasvirleri ne yapacağım ? Kaç aydır hep böyle. Psikiyatriste gitmeyi düşünüyorum bir de malum ben öğrenciyim. Allah'a şükürler olsun derslerimde başarılıyım ancak bu sene ders esnasında bile beni rahatsız ediyor. Daha önceden depresyona bile soktu bunlar beni ama Allah'a şükür şimdi etkisi çok az ama yine hep varlar. Bunlar psikolojik bir sorun mu yoksa şeytanın bir oyunu mu, bir vesvese mi ? Eğer bunlar bir vesveseyse benle çok uğraşılıyor
.
Abilerim, ablalarım. ben 16 yaşında lise 2 öğrencisiyim. Sizlere sorunumu anlatmak istiyorum. Bende maalesef takıntı hastalığı var. Ama bu bilindik takıntılar değil, aklımda sürekli kötü tasvirler var. Bunlar gerek cinsel olsun gerekse bir tür vahşet anı gibi bir şey olsun, hep bunlar var. Önceden, hatırlıyorum, yine vardı, bunun herkes de olduğunu biliyordum ama bu süreklilik kazandı. Herşeye karşı bir takıntı oldu bana. Çok gereksiz ve önemsiz olduğunu biliyordum ama hep kafamdaydılar. Hepsi üstüme üstüme geldi ama şunu fark ettim, hepsinin amacı beni dinimden soğutmak içindi. Gerçekten de dayanılmaz hâle geldiğinde öyle bir fısıltılar var ki... Örneğin Rabb'ime söven bir ses, tövbe haşa.. Ya kendi kendime "Artık git !" diye bağırıyordum. Bu durumdan başka kişiler de müzdaripmiş ama anlatmaya utandığım şu süreklilik hâlini kazanan kötü tasvirleri ne yapacağım ? Kaç aydır hep böyle. Psikiyatriste gitmeyi düşünüyorum bir de malum ben öğrenciyim. Allah'a şükürler olsun derslerimde başarılıyım ancak bu sene ders esnasında bile beni rahatsız ediyor. Daha önceden depresyona bile soktu bunlar beni ama Allah'a şükür şimdi etkisi çok az ama yine hep varlar. Bunlar psikolojik bir sorun mu yoksa şeytanın bir oyunu mu, bir vesvese mi ? Eğer bunlar bir vesveseyse benle çok uğraşılıyor
.
