sukunet arayışı..

bazen kelimeler olur ki yureginize agir gelir , kaçarsın her birisinden...
yük olur taşıyamazsın ağır gelir ve bir gece yarısı başını göğe çevirirsin de tüm huzuru , esrarı, ihtişamı ve masumiyeti ile gökte duran AY ın huzursuzluğunu giderdiğini ve yerine sekineti indirdiğini fark edersin...
Ay gece çıktığı için , gece sükuneti sağladığı için, sükunet seni sana geri verdiği için güzeldir.
hep bir sukunet,arariz..
yuregimize karsi bir yurek, ruhumuzun, gonlumuzun huzur bulacagi, bir can dost bir gonulhane arayışı içerisindeyiz.. ve hayatımız böyle devam edip gider....
sukunet arayışı..
mavi ve yeşildir huzur kaynağımız..
Gökyüzüdür, denizdir..
hep sınırsızı gözleriz.. ucsuz bucaksızdır..
Insan yureginin sonsuzlugu ozledigi gibi..
can icinde olan canan derinligi gibi..
işte hayatımız hep bu arayış içerisinde gider..
kimi zaman yakalar, kimi zaman elimizden kaçırırız..
kalbim yandığı zamanlarda gökyüzündenki yildizlara takılır kalırim.. gözlerim kapatırım;
Rabbim o semadaki yildizlar gibi bende bu mekanda oyle yanlizim..
süzülürüm maviliklere,bazan şimşekler çakar, bazen yuregimde depremler olur ve yuregim sarsilmaya ince zayif bedenim titremeye baslar..yağmur gonul yasim , zayıf kanatlarımı ıslatır,usandırırcasına bu yolculuktan,sonra güneşler açar ,tüylerim eskisinden de parlaktır.aldırmam rüzgârın şiddetine,gökyüzü sevdamdır derim meydan okurum sessiz çığlığımla....