JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Mustafa CİLASUN" data-source="post: 31111" data-attributes="member: 188">Eriyen bir mum misaliyimNe kadar takatim kalmışsa, ancak o kadar yazan nefesimİbretle etrafımı seyrederim, kimi vakit dalar kuytu yerlere giderimDüşünmek için emek vermeyi aziz bilirim, akıl ve izanımla insan değil miyimSanki sokağa ilk çıkan benimMezarlığın sessizliğini andım, ürperdim neden şaşırdımYoksa umutlarını kurutan bir zabitmiydim, niçin gönlümü ihmak ettimRuhumu celbeden, ahdiyle bedelleştiren, kalbimi inşirah için meyletsin isterdimBirazdan iki kız çocuğunu fark ettimSekiz ve beş yaşları rasasındaydı, yüreklerinde heyecan var dedimMerak etmiştim, pjamalarıyla ayaklanmışlar, içinde umut taşıyor bildimNe kadar soğuktu,benim üşümem yaşlılığımdan mıydı, onların haline imrendimNasılda hazla muhabbet ediyorlardıBiri terlikli, bir diğeri sanki aldırmaz gibiydi, zaten üşümüyorlardıAnne ve babaları aklıma geldi, derin bir sancı içimi sardı, duyarsızar mıydıYoksa onlar uyurken habersiz mi sokağa çıkmışlardı, erken olması çok manidardıTebessüm ettim, ne kadar rahattı imrendimÇocuğun hissiyatı böyle, şen ve şarkrak, bazen gözyaşları sağanak dedimEmin bir eda ile yol almalarına çok sevindim, çaresiz değillerdi, sahibe hamdettimKendi çocuklarımı düşündüm,ürkek ve korkak olmalarını o çekincelere teslim ettimAslında konuşmayı da çok istemiştimFakat belki tedirgin olurlar düşüncesiyle, bu kanaatimden vazgeçtimOnları sevindirmek geliyordu içimden öyle geçirdim, üç beş para teklif edemedimMesaiye yetişmek adına içimi çektim, onların umutlarında adeta ben yeşermiştimRabbim bahtlarını açık eylesinUmutlarıyla yaşamalarını nasip etsin, kalpleri hiç üzükmesinSuskun bırakan an ve zaman onları ağlatmasın, hakikat için yolları açılsınGönüllerinde keder ve gam korku yaşatmasın, ilim ve ihsanın mudavimleri olsunDönüp bir bakkala baktımHenüz açılmamış, çok sessiz ve terk edilmiş misali sızlandımErken işe gidenler acaba bizar mı kalıyorlar dedim, tedbir aldıklarına inandımRaylı sisteme bindim, hayli kalabalıktı, insanlar ve özellikle nisalar zorlanıyorduNeden bir tedbir almazlarBu kadar insanın rahatça seyahat etmesini sağlamazlarÖğrenciler çoğunlukta henüz ayılmamış sanki,ayaktakiler dünden kalmış gibiHayatın rengi böyle, her nefes umuduyla yol alıyor, sırları içlerinde bir sızı misaliNihayet inaceğim durağa geldikİnmek için müsaade istedim, sıkışıklığı birşekilde geçmeliydimYoksa kapılar kapanıyor, ne kadar sancılansan da bir işiten olmuyor dedimKalabalıktan kurtulduğuma şükrettim, bir daha yürüyerek geleceğimden emindimMustafa CİLASUN</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır