- Katılım
- 30 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 1,199
- Tepkime puanı
- 16
Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem buyurdu ki: Amellerin Allaha en sevimli olanı Allaha iman etmek, sonra sılayı rahim, sonra da iyiliği emredip kِötülüğü yasaklamaktır.[1]
İyiliği Emretmek ve Kِtülüğü Yasaklamak[2]: Allah Teala buyuruyor ki: Siz, insanlar için çıkarılmış hayırlı bir ümmetsiniz; maruf (iyi ve İslam'a uygun) olanı emreder, münker olandan sakındırır ve Allah'a iman edersiniz.(Al-i İmran 110)
Maruf (İyilik): Bütün taatlerdir. Aklıselim, istikamet üzere olan fıtrat ve semavi dinler bunu iyi gِrdüğü için maruf diye isimlendirilmiştir. Marufun ilki ve en ِnemlisi bir olan Allaha ortak koşmadan kulluk etmek, ibadeti Allaha halis kılmak ve Ondan başkasına kulluğu terk etmektir. Bundan sonra maruf kapsamına giren bütün vacip ve müstehap olan diğer taatler gelir. Allah Tealanın veya Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellemin bütün emrettikleri maruftur.
Münker (Kِtülük): Allah Teala ve Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellemin bütün yasakladığı şeyler, büyük ve küçük günahlar münkerdir. Zira aklıselim, istikamet üzere olan fıtrat ve semavi dinler bunu kِötü gِörür. Münkerlerin en büyüğü Allah Azze ve Celleye ortak koşmaktır.
Allah Tealanın gِnderdiği bütün peygamberler insanları, en büyük maruf olan tevhide; Allahı birlemeye davet etmişler ve en büyük münker olan şirkten yasaklamışlardır. Şirk; Allah Azze ve Celleden başkasına ibadet etmek veya ibadet çeşitlerinden birini Allah Subhanehudan başkasına yِneltmektir. İşte bu, Allah Tealanın buyurduğu gibi en büyük münkerdir:
Andolsun, biz her ümmete: "Allah'a kulluk edin ve tağuttan kaçının" (diye tebliğ etmesi için) bir elçi gِnderdik.(Nahl 36)
Senden ِnce gِnderdiğimiz her peygambere: "Benden başka tanrı yoktur, Bana kulluk edin" diye vahyetmişizdir.(Enbiya 25)
Şüphesiz iyiliği emretmek ve kِtülüğü yasaklamak mümin ile münafık arasında bir farktır. Bu müminin en ِzel vasfıdır. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem, iyiliği emretmek ve kِtülüğü yasaklamanın üç mertebesi bulunduğunu şِylece açıklamıştır:
Sizden herhangi biriniz bir kِtülük gِrdüğünde onu eliyle değiştirsin. Eğer buna güç yetiremezse diliyle değiştirsin. Buna da güç yetiremezse kalbiyle (buğz etsin). Bu ise imanın en zayıf mertebesidir.[3]
İyiliği emredecek ve kِtülüğü yasaklayacak kimsenin süslenmesi gereken üç sıfat şunlardır:
Birinci sıfat: İlimdir. Emredeceği iyiliği ve yasaklayacağı kِtülüğü bilmelidir.
İkinci sıfat: Rıfk (yumuşaklıktır). Emrettiği ve yasakladığı konularda yumuşak ve hikmet sahibi olmalıdır. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem buyurmuştur ki:
Bir şeyde rıfk bulunursa mutlaka onu süsler. Bir şeyde de rıfk bulunmazsa mutlaka onu lekeler.[4]
üçüncü sıfat: Sabırdır. Eziyetlere sabredici olmalıdır. Nitekim Allah Subhanehu ve Teala Lokman Hâkim'in oğluna vasiyetini, bütün insanlara uyulacak faydalı bir ِrnek olması için şِöyle anlatıyor:
Ey oğulcuğum! Namazı kıl, uygun olanı buyurup fenalığı ِnle, başına gelene sabret; doğrusu bunlar, azmedilmeğe değer işlerdir."(Lokman 17)
İlim, emir ve yasaklamadan ِnce olmalıdır. Rıfk, emretme ve yasaklama esnasında olur. Sabır ise emir ve yasaktan sonradır.
[1] Sahihul-Cami (166)
[2] Bkz.: İbn Baz; Vucubul-Emri Bil-Maruf ven-Nehyi Anil-Münker, el-Fevzan; el-Emru Bil-Maruf ven-Nehyi Anil-Münker
[3] Müslim; Kitabul-İman.
[4] Müslim, Kitabul-İman.
İyiliği Emretmek ve Kِtülüğü Yasaklamak[2]: Allah Teala buyuruyor ki: Siz, insanlar için çıkarılmış hayırlı bir ümmetsiniz; maruf (iyi ve İslam'a uygun) olanı emreder, münker olandan sakındırır ve Allah'a iman edersiniz.(Al-i İmran 110)
Maruf (İyilik): Bütün taatlerdir. Aklıselim, istikamet üzere olan fıtrat ve semavi dinler bunu iyi gِrdüğü için maruf diye isimlendirilmiştir. Marufun ilki ve en ِnemlisi bir olan Allaha ortak koşmadan kulluk etmek, ibadeti Allaha halis kılmak ve Ondan başkasına kulluğu terk etmektir. Bundan sonra maruf kapsamına giren bütün vacip ve müstehap olan diğer taatler gelir. Allah Tealanın veya Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellemin bütün emrettikleri maruftur.
Münker (Kِtülük): Allah Teala ve Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellemin bütün yasakladığı şeyler, büyük ve küçük günahlar münkerdir. Zira aklıselim, istikamet üzere olan fıtrat ve semavi dinler bunu kِötü gِörür. Münkerlerin en büyüğü Allah Azze ve Celleye ortak koşmaktır.
Allah Tealanın gِnderdiği bütün peygamberler insanları, en büyük maruf olan tevhide; Allahı birlemeye davet etmişler ve en büyük münker olan şirkten yasaklamışlardır. Şirk; Allah Azze ve Celleden başkasına ibadet etmek veya ibadet çeşitlerinden birini Allah Subhanehudan başkasına yِneltmektir. İşte bu, Allah Tealanın buyurduğu gibi en büyük münkerdir:
Andolsun, biz her ümmete: "Allah'a kulluk edin ve tağuttan kaçının" (diye tebliğ etmesi için) bir elçi gِnderdik.(Nahl 36)
Senden ِnce gِnderdiğimiz her peygambere: "Benden başka tanrı yoktur, Bana kulluk edin" diye vahyetmişizdir.(Enbiya 25)
Şüphesiz iyiliği emretmek ve kِtülüğü yasaklamak mümin ile münafık arasında bir farktır. Bu müminin en ِzel vasfıdır. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem, iyiliği emretmek ve kِtülüğü yasaklamanın üç mertebesi bulunduğunu şِylece açıklamıştır:
Sizden herhangi biriniz bir kِtülük gِrdüğünde onu eliyle değiştirsin. Eğer buna güç yetiremezse diliyle değiştirsin. Buna da güç yetiremezse kalbiyle (buğz etsin). Bu ise imanın en zayıf mertebesidir.[3]
İyiliği emredecek ve kِtülüğü yasaklayacak kimsenin süslenmesi gereken üç sıfat şunlardır:
Birinci sıfat: İlimdir. Emredeceği iyiliği ve yasaklayacağı kِtülüğü bilmelidir.
İkinci sıfat: Rıfk (yumuşaklıktır). Emrettiği ve yasakladığı konularda yumuşak ve hikmet sahibi olmalıdır. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Ve Sellem buyurmuştur ki:
Bir şeyde rıfk bulunursa mutlaka onu süsler. Bir şeyde de rıfk bulunmazsa mutlaka onu lekeler.[4]
üçüncü sıfat: Sabırdır. Eziyetlere sabredici olmalıdır. Nitekim Allah Subhanehu ve Teala Lokman Hâkim'in oğluna vasiyetini, bütün insanlara uyulacak faydalı bir ِrnek olması için şِöyle anlatıyor:
Ey oğulcuğum! Namazı kıl, uygun olanı buyurup fenalığı ِnle, başına gelene sabret; doğrusu bunlar, azmedilmeğe değer işlerdir."(Lokman 17)
İlim, emir ve yasaklamadan ِnce olmalıdır. Rıfk, emretme ve yasaklama esnasında olur. Sabır ise emir ve yasaktan sonradır.
[1] Sahihul-Cami (166)
[2] Bkz.: İbn Baz; Vucubul-Emri Bil-Maruf ven-Nehyi Anil-Münker, el-Fevzan; el-Emru Bil-Maruf ven-Nehyi Anil-Münker
[3] Müslim; Kitabul-İman.
[4] Müslim, Kitabul-İman.