- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Günlük mesgalelerin dalginliginda dostlarimizi, ailemizi, hatta kendimizi dahi unutabiliyoruz;
hatta ve hatta kutsal degerlerimizi. Saatler, günler, haftalar geçiyor, hiç hatira bile gelmiyor Allah ve Rasûlü.
Fakat bizi ve bütün evrenleri sevgisiyle mayalayarak yaratan Mevlâ’mizi unutmak, her zerre, her nesne ve her hadise Onu bildirirken Ondan habersiz yasamak..
bu kadar gafleti, zerre kadar imani, iz’ani ve insafi olan hiçbir kalp kabul edemez.
En büyük ihsanlara mazhar olmasi hasebiyle, Allah’i herseyden ve herkesten çok sevmesi gereken insan, bu sevgisini hayatindaki isabetli tercihleriyle ispat etmelidir...
Onun emirlerine itaatle ve yasaklarindan da kaçinmakla temellendirmelidir ki samimiyeti anlasilabilsin, dogrulugu gözüksün ve tutarliligi belirginlessin…
Malum, iman olmadan cennete girilmez, Allah sevilmeden de iman edilmis olmaz. Allah’i herseyden daha çok seven kisi, imanin tadini tatmistir diyor Peygamberimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem).
Allah asiki evliya kadinlardan Rabiatü’l-Adeviye’nin ifadesiyle: "Seven sevdigini çok anar." ve çok arar.
Su ölümlü dünyada bütün sevimliler ve sevgililer bizi birakip gitmezden önce, hani o çok sevdigimizi söyledigimiz Allah’imiz tarafindan sevilir hale gelebilmeliyiz ve sevgili bir kul olarak rahmetine yürüyebilmeliyiz;
Bunun için de Allah’i ya aklen, ya kalben ya da hissen hiç unutmamak, daima hatirda tutmak; her ânda Onu aramak ve her yerde Onu anmak..
Ona sevgimizi kuru bir sözden ibaret görmemek; belki ona vuslat yolunda sorumluluklarimizi yerine getirmek ve bazi mesakkatlere katlanmak lazimdir.
Madem kaderimizi -bir anlamda- gözyaslarimiz belirliyor. Kalbimizdeki Allah sevgisi de bir çiçektir, onu kuru sözlerimizle degil, gözyaslarimizla sularsak yasatabilir ve onun bire bin veren semeresini devsirebiliriz.
Allah’i için için yanarak, sizim sizim sizlayarak ve erim erim eriyerek sevmekle mümkün yani bu...
gönlümüzdeki ilahî sevgi çiçeginin çekirdegini, ibadet topragi üzerine dikip sürekli marifet suyu ile sulamaliyiz ki rıza-i ilahi meyvelerini derebilelim..
ve neticede firdevs cennetlerinde sonsuz ve sinirsiz saadetlere erebilelim…ins.