- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 9,107
- Tepkime puanı
- 81
Bunca yıl seni sevmişliğimin bedelini
Acı dolu gecelerde paylaşıyorum yalnızlığımı...
Ben, hiç istemedim bu kadar hüzünü.
Tanışık değildim zehir zemberek yokluğunla inan...
Bu ilk oldu.
Sen varken yanımda, karalar yoktu içimde...
Vardı dersem,
Bil ki yalan, bil ki iftira...
Kim demiş:
Su boğar,
Ateş yakar,
Ecel öldürür diye?
Sen yoksun- yalnızlıklarda boğuluyorum.
Sen yoksun- özlemin kor yanıyor, yanıyorum.
Sen yoksun- seni düşünüp düşünüp ölüyorum.
Bilmiyorsun.
Bayram sabahlarınca sevinçlerimi unuttum.
Ölenlerin sevdiklerine bıraktıkları
kederleri yaşıyorum.
Ardından,
Her sensiz biten bir güne, bir şiir yazıyorum.
Her şey seni tekrarlıyor,
Sen gideli beri...
Bilmiyorsun.
Sen,
Aydınlık yarınlarımın can damarı..
Bir bardak suyum..
Yaşadığım sevgilerin en güzeli..
Günümün 25.saati...
Böyle mi olmalıydı,
Seni sevmişliğimin bedeli ?