Sanal alemler

suskun

Başarılı Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
22 Mart 2011
Mesajlar
199
Tepkime puanı
3
Sanal Hayatlar
Kolay hayat ister olduk kolay... Sevgimizi, aşkımızı bile kolay yaşamak istiyoruz.. Bizi yormasın, zorlamasın, başımıza bela olmasın... İstediğimiz zaman olsun, onun dışında yok olsun.. Bir kumandanın ucunda olsun herşey, bir bilgisayarın düğmesinde, bir telefonun tuşlarında... Ulaşmak, yaşatmak, canlandırmak, hissetmek için çaba harcamayalım...
Sanal dünya giriverdi hayatımıza tam da bu günlerde, çok da işimize geldi. Sanal alemin, sanal insanları olduk hemen. Duygularımızdan korkar olduk... Hissetmek yok... Herşey bir yalan... Sanal alem değeri yok...

Düşünemedik ki kablonun diğer ucunda gerçek insanlar oturuyor...
dokunmaya
hissetmeye
göz göze gelmeye korkar olduk...
bir bilgisayar, bir msn, bir kamera herşey tamam...
İnsan başka ne isterki...

Böylesi daha güzel, sanal bir gerçeklikte sorumluluk duygusu yok, bağlanma yok, hesap vermek yok deyiverdik... Canın isterse varsın, istemezse yok... Ne güzel, tam bu çağın insanına göre...

Kolay işin, hangi yoldan elde edildiğinin hiç önemli olmadığı kolay paranın peşinde koştuğumuz, hayata direk tepeden başlamak istediğimiz bu günlerde, kolay seks, kolay ilişkilerde giriverdi usulca yaşantımıza..
Zora gelemiyoruz, gerçek ilişkiler sıkıyor biraz...
Biri azıcık duygularından söz ettiğinde birden itici oluveriyor, hemen pılımızı, pırtımızı toplayıp arkamıza bile bakmadan ordan uzaklaşıveriyoruz.. Neden peki, bünyemizde barındırdığınız şeyden kaçmak niye, yok saymak, derinlere göndermek...
Kimsenin gözüne gerçek anlamda bakmak istemiyoruz, korkuyoruz birilerinin gözlerine bakmaktan.

Mekanik hayatlar, mekanik ilişkiler, mekanik sevişmeler istiyoruz...
O kadar rahatladık ki artık.. sevmeye bile üşenir olduk... ben gelemem ama gelirsen de hayır demem...
burdayım, isteyen gelip alsın...
ben kılımı kıpırdatmam...
uğraşamam...
çaba harcayamam...
ama şöyle yakınlarımda olsan o başka...
aşk aramıyorum, sevgi aramıyorum,

Yitiriverdik insanı insan yapan ruhumuzu... Sevmekten korkar olduk…
Ne oldu bize, ne zaman, nerde kaybettik sevmeyi, kimlere bırakıverdik ruhumuzu, kimler acıttı canımıza da bu kadar acımasız oluverdik...

Ben uğraşamam ama sen buralarda olursan da hayır demem yani, diyecek kadar korkar olduk birşeylerin peşinde koşmaya.. Bencil oluverdik...

Birgün yalnız uyanmanın ne kadar korkutucu olacağı aklımıza hiç gelmiyor nedense.
Kendi doğamıza hasret yaşadığımızı bile anlayamadık…
 

Hümeyra

Süper Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
9 Mayıs 2014
Mesajlar
1,176
Tepkime puanı
4
Ne güzel anlatmış suskun kardeşim ruhu yaralanmış kendini kaybetmiş, kendinden vazgeçmiş,içinden koparıp atamadığı yaralarının acılarını sanal alemdeki insanlardan çıkarmaya çalışan bunu yaparken yaralarını daha çok acıtıp kanatan büyüten insanları...Ruhları insanlıkla acı arasında gidip gelen acısı ağır basınca saldıran acıtıp intikam almak isteyen insanlar af bilmez merhamet etmez,bir sürü ruhi hastalığın pencesinde kıvranırken,gerçek hayatta yüzleşince canını yakacak çok şeyi orda yok sayarak kendince kurduğu alemde yaşayan ve giderek batağa saplanan insanlar............ Allah cc el şafi ,el kuddus esmasıyla şifa dileyip dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimizden.
 

ihvan

Uzman Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
14 Şubat 2015
Mesajlar
1,512
Tepkime puanı
10
Haklısınız, sanal alem biraz pazarın kolayıdır. İnsan burada gerek kendisini ve gerekse düşüncelerini kolay pazarlar. Reelin zorluğuna meşakkatine benzemez sanal! Dolayısıyla, hepimizin dikkat etmesi gerekmektedir. Çünkü sanalın günahı ile reelin günahı arasında bir fark yoktur.
Ha yazı ile yalan söylemişsin ha kelam ile sesli olarak yalan ifade etmişsin. Arada fark yoktur.
Dediğim gibi, sanal pazar, reel pazar'a göre biraz daha kolay, biraz daha ucuz bir pazardır.
Dua ile.
 
Üst Alt