Öncelikle cümleten Selamün Aleyküm.
Çoçukluğumdan beri kalbim hep aşklarla dolmasına rağmen ben sanki tüm duygularıma inat kalbimin sesini değilde aklımın dediğine kulak verdim.Bu yaşıma kadarda bu durum böyle devam etti.Fakat birgün bir rüya gördüm.O rüyayı gördükten sonra hayatımda herşey değişti.Bir duygunun bir hissin beni bukadar etkileyebileceğine ihtimal vermezdim.Rüyamda net olarak kıyameti gördüm.İnsanların ölümünü,gözlerindeki hesap vakti geldi korkusunu,umutsuzluğu evet en önemlisde umutsuzluk..Belki birçoğunuz ölümün kıyısından geçmişinizdir fakat zaten sizi ölümün kıyısından döndüren o umudunuz değilmidir ?Eğer gördüğüm rüya tarzında bir rüya görmüş iseniz nedemek istediğimi daha iyi anlıcaksınız.Ben birçok kez boğulma tehlikesi geçirdim ama herdefasında çırpındım içimdeki ölmemek umuduyla tekrar,tekrar suyun yüzeyine çıkıp tekrar battım.ama rüyamda bekledim.ölümün gelmesini taşmış okyanusların yarılan yerin bedenimi asıl sahibine götürmesini öylece kabul etmiş vaziyette çaresizce bekledim.Hiç korkmuyordum ama okadar çok pişmanlık vardıki o günden beri o pişmanlık ifadesini yüzümden atamadım.O günden beri ben eski ben olamadım.O duygu ve hisle birlikte şekillenen yeni ruhum sanki bu dünyaya ait değil,gerçek olarak kabul ettiğim hiç birşey aslında gerçek değilmiş sanki o rüyadan sonra o duygudan sonra herşey bas bas bağırıyor ruhuma gördüğün herşey dokunduğun herşey yalan,yalan diye..Bunları neden buraya yazıyorum onuda bilmiyorum:bilmemm:.neyse bu gecede içimdekilere atıp kaçacak bir yer bulduk heralde
Çoçukluğumdan beri kalbim hep aşklarla dolmasına rağmen ben sanki tüm duygularıma inat kalbimin sesini değilde aklımın dediğine kulak verdim.Bu yaşıma kadarda bu durum böyle devam etti.Fakat birgün bir rüya gördüm.O rüyayı gördükten sonra hayatımda herşey değişti.Bir duygunun bir hissin beni bukadar etkileyebileceğine ihtimal vermezdim.Rüyamda net olarak kıyameti gördüm.İnsanların ölümünü,gözlerindeki hesap vakti geldi korkusunu,umutsuzluğu evet en önemlisde umutsuzluk..Belki birçoğunuz ölümün kıyısından geçmişinizdir fakat zaten sizi ölümün kıyısından döndüren o umudunuz değilmidir ?Eğer gördüğüm rüya tarzında bir rüya görmüş iseniz nedemek istediğimi daha iyi anlıcaksınız.Ben birçok kez boğulma tehlikesi geçirdim ama herdefasında çırpındım içimdeki ölmemek umuduyla tekrar,tekrar suyun yüzeyine çıkıp tekrar battım.ama rüyamda bekledim.ölümün gelmesini taşmış okyanusların yarılan yerin bedenimi asıl sahibine götürmesini öylece kabul etmiş vaziyette çaresizce bekledim.Hiç korkmuyordum ama okadar çok pişmanlık vardıki o günden beri o pişmanlık ifadesini yüzümden atamadım.O günden beri ben eski ben olamadım.O duygu ve hisle birlikte şekillenen yeni ruhum sanki bu dünyaya ait değil,gerçek olarak kabul ettiğim hiç birşey aslında gerçek değilmiş sanki o rüyadan sonra o duygudan sonra herşey bas bas bağırıyor ruhuma gördüğün herşey dokunduğun herşey yalan,yalan diye..Bunları neden buraya yazıyorum onuda bilmiyorum:bilmemm:.neyse bu gecede içimdekilere atıp kaçacak bir yer bulduk heralde