Ruhum hangi vakti bekler, sessizce sual eder!

Öncelikle
Hilkatini zorlayan
Marazlardan uzaklaşırdım

Kuvvetin
Sahibine anlık kaygılarımı
Teslim ederek daha yakınlaşırdım

Yozluğun
Veya rekabete muhalif
Solgunluğu kalbimde tutmazdım

Halimi kuşatan
Dertleri, ziyadesine gark
Ederek hamdın kapısını aralardım

Nebatat
Ve hayvanatın devranında
Aklın vuzuhunda ötelere doğru uzanırdım

Dağların,
Ovaların, akan coşkulu suların
Dirliğinde nefeslenmeyi çok arzulardım

Musikide
Sazların perdelerinden sudur
Eden tambur ve neyi bağrıma yatırırdım

Umudun
Pençesinden düşlerin perdesini
Açarak, yalın havanın kanatlarında uçardım

Sol yanımı bağlar
Sağ yanımdan akan gözyaşlarımın
Serencamını sayfalara anlatarak yazardım

Aşkı kanaatle,
Sabrı dirayetle, azmi hilmin
Yumuşaklığıyla yoğurur ölümde yaşardım…



Mustafa CİLASUN