psikolojim çok kötü
- Konuyu başlatan Goncagul
- Başlangıç tarihi
- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Hayirli aksamlar Siz de Ben gibi muhacir Gocmensiniz desenize...
Psikolojinizin bu gunlerde kotu ise muhakak ki bir sebebi vardir..
İnsan madde ile mânanın ruh ile bedenin ve kâinat ile zerrenin birleştiği muazzam bir varlıktır...
Bunlardan hangisinde bir eksiklik varsa orada hastalık olur ve o hastalığın tedavisi de yine o eksilen yerin tamamlanması onarılmasıyla düzelir.
Bilmem ki size nasil derdimi anlatsam;
Bir dert ki düşman başına! Gönül hicran yarası desem…Değil!
Ekmek parası desem…yook Değil!Hamd olsun karnimiz tok sirtimiz pek
Bir dert ki…icimde yanlizlik sevgisizlik ve yetersizlik eksiklik gibi bir sey...
İnsan hayatına baktığımızda düz bir çizgi değildir olmamalıdır da. Nasıl mevsimler aylar günler farklı farklıdır aynen öyle insan da bazen neşeli ve mutlu
bazen kederli ve elemli; kasvetlihüzünlü ve bir boslukta hisseder kendini....
kimi zaman özgüveni yüksek kimi zaman acziyet ve yetersizlik içerisinde olabilmektedir.
Ruhun da Her zaman dört dörtlük olmak mümkün değildir...
Bunlarda gecer Ya Hu....
Genel olarak rahatlamak için yaptığım şeyler çeşitlidir benim için.
Dua etmek,namaz kilmak,Rabbim ile dertlesmek bana iyi gelir!! Gerçek dostuma içimden ne geçiyorsa anlatırım... Huzur bulur İnanılmaz rahatlık hissederim.
Cocuklar ve bahcem ile ilgilendigim zaman hafiflediğimi hissediyorum.
Bunaldığım zaman, hava almak, yürüyüş yapmak ,suyun sesini,kainatti dinlemek iyi geliyor.
Eğer bir seyi paylaşma ihtiyacı hissediyorsam sevdiklerimle konuşup, zaman geçiririm.
Bir keresinden Hazreti Pir sordu: ''Değişmek için ne yapmalıyım?''
Ve Cevap verdi: ''Hiç bir şey. Yapmanız gereken şey yapıyor olduğunuz şeyleri yapmamaktır."
Bu psikolojik trauma dan kurtulabilmek icin alınabilecek önlemler çok önemli; Örneğin her şeye hayır gözüyle bakmak güzellikleri aramak iyilikte bulunmak öfkelenmekten şiddetle kaçınmak...
basina gelen her olaya bunda da bir HAYIR vardir..gözüyle ile bakmak...vicdanini daraltacak haksizlik ve kotuluklerden uzak gergin olay ve kisilerden uzak kalmak....
tabiat guzeliklerini bakmak..tefekkur etmek..
ve ozellikle Kadere kaderin Sahibine tam teslim olacak...
Kaderi sual etmek yargilamak insani cikmaz bir deprasyon ve psikolojik bozukluguna sokar!!
Kimseden nefret etmemek Yaradani Yaradandan oturu sevebilmek...
dargın durmamak hatta dargın olduklarıyla barışmak. Ve etrafındaki insanların aleyhinde olmamak kimseye düşmanlık etmemek gibi...
Aksinde insan strese girer yaşamı kabusa döner. Düşmanlık kin ve nefret insanı müthiş yorar hasta eder. İnsan bedeni bunları kaldıramayacak biçimde yaratılmıştır...
Güzel bakan güzel görür. Güzel gören güzel düşünür.
Güzel düşünen hayatından lezzet alır..
Kendimi ne zaman ise yaramaz ve gereksiz hissetsem,
ayni hisleri hissettiğim bir anda, eski bir dostun uzun zaman önce söyledikleri gelir aklıma...
Yüzümü kocaman bir gülümseme sarar.
Bana:"kendini her aciz ve ise yaramaz hissettiğinde parmağının ucuna bak..."Demişti...
Neden? Demiştim... Çünkü o parmak izlerinden bu yeryüzünde başka hiç kimse de yok...
Demiş ve eklemişti. Sen özelsin! İnanmazsanız parmaklarının ucuna bak!
Birden sanki dirilmiştim... Evet, ben özeldim...
Herkes aslında özeldir. Ama beni o günden sonra diğerlerinden ayıran tek ayırt edici özelliğim KENDİMİN ÖZEL olduğunun farkında olmamdı...
Hala karamsarlığa düştüğümde, bazen umutsuzluklarla boğuştuğumda dostumu
hatırlar ve parmağımın ucuna, yüzümde büyük bir gülümseme ile bakar ve kendi kendime:
Sen Özelsin! Bunların Hepsini Atlatırsın! gök, yer
ve dağların yüklenmekten korkup çekindiği ve titrediği bir yükü insanoğlu SEN yüklendin Derim...
Yine aynı dostum bir karar aşamasında olduğum bir gün bana söyle demişti. Önce ne istediğini iyi belirle... Ve eklemişti.
Sonra o istediğine ulaşmak için ne gerekiyorsa yap! gerisi Allah kerim demisti...
Allah Yar ve yardimciniz olsun..
- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Kendinize güveniniz azaldığında fiziksel varlığınızda bir eksiklik hissedersiniz..
Kendinizde ya bir eksiklik, yada bir fazlalık,farklilık hissediginizde kendinizi o topluma ait değilmişsiniz gibi kendinizi yanliz hissedersiniz....
Günümüzün koşullarında insanların çoğu kalabalık içinde yalnızdır. Yalnızlığın nedeni kişiye ve/veya toplumsal yaşama bağlı olabilir.
Yaşanan düş kırıklıkları da yalnızlık duygusunu artırır. Yaşamda hepimiz düş kırıklıkları yaşamışızdır ve yaşayacağız.
Her ortam istediğimiz gibi olmayabilir. Bu nedenle, beklentilerimiz gerçekçi olduğu ölçüde düş kırıklıklarımız da az olur.
Yaşadığın her hayal kırıklığın seni gafletten uyandırıp hakikatına ulaştıran bir basamaktır...
Kişi girişken değilse, yeni ortamlara girme ve yeni kişilerle tanışma konusunda çekingense, ilk adımı hep karşıdan beklerse, yalnızlık kaçınılmaz olacaktır.
İnsanların en önemli özelliklerinden birinin uyum yeteneği olduğu düşünülürse, biraz çaba gösterilerilerek düş kırıklığı yaratan nedenlerin üstesinden gelinebilir.
Bazen Yalnızlık insanın,arkadaşı, dostu, akıl hocası en yakini olur...
insan yalnız kaldığı zaman Bazen şikayette bulunur yalnızım diye, ama kime şikayet eder?
ilk önce kendine, o kendi diye hitap ettiğimiz kişide yalnızlığıdır...
Onunla tartışır, yalnızla iken bir sürü şey düşünür yalnızı onu düşündürür, ve dertleşir onunla..
Bazen yalnızlık insanlara verilen bir nimettir.
Bazen de yalnızlığını özler ona ihtiyaç duyar, yalnızı arar, bazen onunla oturup konuşmak ona bir şeyler sormak ister yalnıza ihtiyaç duyar,
ondan başka hiç kimseyi istemez yanında çünki yalnız kalmaya ihtiyaç duyduğu zaman ondan başka kimsenin ona yardımcı olamayacağını bilir..
yalnızlık insanın hayattaki en iyi hocasıdır diyebiliriz, yani bir sure de olsa kendi kendisi ile dertlesip yuzlesme kendini sorgulama firsatti bulur...
yalnızlık insana mahsus değildir...hic bir zaman da yalnız degildir aslinda sadece yalnız oldugu duygusuna kapilir bazen..
İnsan oğlu yalnız kaldığını sanır ama aslında yalnız değildir..her an kendisini her yerde gören ve sana şahdamarından daha yakın olan Elhamdullilah Yaradanı vardir
Kendinizde ya bir eksiklik, yada bir fazlalık,farklilık hissediginizde kendinizi o topluma ait değilmişsiniz gibi kendinizi yanliz hissedersiniz....
Günümüzün koşullarında insanların çoğu kalabalık içinde yalnızdır. Yalnızlığın nedeni kişiye ve/veya toplumsal yaşama bağlı olabilir.
Yaşanan düş kırıklıkları da yalnızlık duygusunu artırır. Yaşamda hepimiz düş kırıklıkları yaşamışızdır ve yaşayacağız.
Her ortam istediğimiz gibi olmayabilir. Bu nedenle, beklentilerimiz gerçekçi olduğu ölçüde düş kırıklıklarımız da az olur.
Yaşadığın her hayal kırıklığın seni gafletten uyandırıp hakikatına ulaştıran bir basamaktır...
Kişi girişken değilse, yeni ortamlara girme ve yeni kişilerle tanışma konusunda çekingense, ilk adımı hep karşıdan beklerse, yalnızlık kaçınılmaz olacaktır.
İnsanların en önemli özelliklerinden birinin uyum yeteneği olduğu düşünülürse, biraz çaba gösterilerilerek düş kırıklığı yaratan nedenlerin üstesinden gelinebilir.
Bazen Yalnızlık insanın,arkadaşı, dostu, akıl hocası en yakini olur...
insan yalnız kaldığı zaman Bazen şikayette bulunur yalnızım diye, ama kime şikayet eder?
ilk önce kendine, o kendi diye hitap ettiğimiz kişide yalnızlığıdır...
Onunla tartışır, yalnızla iken bir sürü şey düşünür yalnızı onu düşündürür, ve dertleşir onunla..
Bazen yalnızlık insanlara verilen bir nimettir.
Bazen de yalnızlığını özler ona ihtiyaç duyar, yalnızı arar, bazen onunla oturup konuşmak ona bir şeyler sormak ister yalnıza ihtiyaç duyar,
ondan başka hiç kimseyi istemez yanında çünki yalnız kalmaya ihtiyaç duyduğu zaman ondan başka kimsenin ona yardımcı olamayacağını bilir..
yalnızlık insanın hayattaki en iyi hocasıdır diyebiliriz, yani bir sure de olsa kendi kendisi ile dertlesip yuzlesme kendini sorgulama firsatti bulur...
yalnızlık insana mahsus değildir...hic bir zaman da yalnız degildir aslinda sadece yalnız oldugu duygusuna kapilir bazen..
İnsan oğlu yalnız kaldığını sanır ama aslında yalnız değildir..her an kendisini her yerde gören ve sana şahdamarından daha yakın olan Elhamdullilah Yaradanı vardir