Pişmanlık tövbedir...

Televizyonda bir program izliyordum..
Bir adam “Pişmanlık tövbedir” diye bir söz alıntıladı. Hadismiş herhalde... Hoşuma gitti... Benim de günahlarım var çünkü, işliyor sonra da pişman oluyorum...”
Kim işlemiyor ki! Gerçekten ne güzel bir söz! Umut veriyor insana... Fakat her günahın kalıcı bir yanı var insanın ruhunda.
Günah işlendi mi, artık hayat defterinden silinemez. İnsan yaşadıkça o da... yaşar.
“Keşke işlemeseydim!” sözü sessiz bir çığlık halinde kalbin kulağını tırmalar durur. Ne çare, olan olmuştur artık!
Günah gider, izi kalır.
Bir zehirli tortudur bu izler. İşlenen tek günah bile bir ömrü acılarla doldurmaya yeter.
Bir kara lekedir günahlar...
Damla damla düşer kalbe ve nokta nokta karartır onu. Kalbi körleşenin dünyası da kararır...