- Katılım
- 23 Nisan 2011
- Mesajlar
- 3,345
- Tepkime puanı
- 25
Adını, hastalığı ilk olarak 1817 yılında tanımlayan James Parkinson’dan alan Parkinson Hastalığı, Alzheimer Hastalığı’ndan sonra en sık görülen sinir sistemi dokularının deformasyonuna neden olan hastalıktır.
Dünya’da en sık görülen hareket bozukluğu olan Parkinson, dünyadaki yaşlı popülasyonunun %1-2’sinde görülmekle birlikte, Amerika’da yaklaşık 1 milyon, Çin’de ise 1.7 milyon kişiyi etkilediği düşünülmektedir. Oluşumunda en büyük etkenin yaş olduğu düşünülen Parkinson Hastalığının Avrupa’da 15.000 gönüllü ile yapılan bir çalışmada 65 ve 65 üstü yaşlılar arasında sıklığının % 0.6-3.5 arasında olduğu ve kadınlarda erkeklere oranla daha sık görüldüğü tespit edilmiştir.
Hastalık, titreme, kaslarda sertlik, istemli hareketlerin başlaması ve sürdürülmesinde yavaşlık, duruş ve yürüme bozuklukları ile karakterizedir. Teşhisinin konulması için bu dört bulgudan sadece ikisinin var olması yeterli görülmektedir.
Parkinson Hastalığında yaşanan en büyük problemlerden birisi hastalığın ilk aşamasında teşhis konulabilmesinin neredeyse imkansız olmasıdır. Çünkü hastada ilk evrede henüz bir bulguya rastlanması güçtür. Ayrıca Parkinson tanısının konulması esnasında multipl sistem atrofisi gibi bir çok hastalıkla karışma ihtimali yüksektir.
Parkinson hastalarının % 95’ini geç başlangıçlı sporadik Parkinson vakaları, % 5’ini ise erken başlangıçlı ailesel Parkinson vakaları oluşturmaktadır. Ailesel Parkinsonun çeşitli genlerdeki mutasyonlarla ilgili olduğu ifade edilmiştir. Ailesel olmayan Parkinsonun ise henüz kesin sebepleri bilinmemektedir. Ancak bu hastalığa neden olan nöronal dejenerasyonun sebepleri bulunmaya çalışılmaktadır. Bu sebeplerin bir takım toksinler ve benzeri çevresel sebepler, bazı genetik faktörler ve serbest radikal aracılı hücre ölümü ve oksidatif stres, mitokondrial fonksiyon bozukluğu gibi bir takım etmenler tarafından gerçekleştiği ileri sürülmektedir.
Parkinson hastalarının tespit edilmesinde UPDRS (Unified Parkinson’s Disease Rating Scale), Hoehn and Yahr Staging Scales, Schwab and England Activities of Daily Living adı verilen testler kullanılmaktadır.
Dünya’da en sık görülen hareket bozukluğu olan Parkinson, dünyadaki yaşlı popülasyonunun %1-2’sinde görülmekle birlikte, Amerika’da yaklaşık 1 milyon, Çin’de ise 1.7 milyon kişiyi etkilediği düşünülmektedir. Oluşumunda en büyük etkenin yaş olduğu düşünülen Parkinson Hastalığının Avrupa’da 15.000 gönüllü ile yapılan bir çalışmada 65 ve 65 üstü yaşlılar arasında sıklığının % 0.6-3.5 arasında olduğu ve kadınlarda erkeklere oranla daha sık görüldüğü tespit edilmiştir.
Hastalık, titreme, kaslarda sertlik, istemli hareketlerin başlaması ve sürdürülmesinde yavaşlık, duruş ve yürüme bozuklukları ile karakterizedir. Teşhisinin konulması için bu dört bulgudan sadece ikisinin var olması yeterli görülmektedir.
Parkinson Hastalığında yaşanan en büyük problemlerden birisi hastalığın ilk aşamasında teşhis konulabilmesinin neredeyse imkansız olmasıdır. Çünkü hastada ilk evrede henüz bir bulguya rastlanması güçtür. Ayrıca Parkinson tanısının konulması esnasında multipl sistem atrofisi gibi bir çok hastalıkla karışma ihtimali yüksektir.
Parkinson hastalarının % 95’ini geç başlangıçlı sporadik Parkinson vakaları, % 5’ini ise erken başlangıçlı ailesel Parkinson vakaları oluşturmaktadır. Ailesel Parkinsonun çeşitli genlerdeki mutasyonlarla ilgili olduğu ifade edilmiştir. Ailesel olmayan Parkinsonun ise henüz kesin sebepleri bilinmemektedir. Ancak bu hastalığa neden olan nöronal dejenerasyonun sebepleri bulunmaya çalışılmaktadır. Bu sebeplerin bir takım toksinler ve benzeri çevresel sebepler, bazı genetik faktörler ve serbest radikal aracılı hücre ölümü ve oksidatif stres, mitokondrial fonksiyon bozukluğu gibi bir takım etmenler tarafından gerçekleştiği ileri sürülmektedir.
Parkinson hastalarının tespit edilmesinde UPDRS (Unified Parkinson’s Disease Rating Scale), Hoehn and Yahr Staging Scales, Schwab and England Activities of Daily Living adı verilen testler kullanılmaktadır.