Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Edebi, fikri, duygusal yazılarımız
Parasız mutluluk olur mu?
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="İLiM DiLeNcİsİ" data-source="post: 56109" data-attributes="member: 816"><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>İNSANDA doğuştan mülkiyet duygusu yoktur. Çocuk hoşuna giden, ihtiyaç duyduğu şeyi kendine mâl etmek ister. Olgunlaşma süreci içerisinde kendisi ve diğer insanlar arasında sınır çizmeyi öğrenir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bir çocukta para sosyalleşme aracıdır. 10 yaşına gelen bir çocukta para biriktirme ve akıllıca kullanma alışkanlığı kazandırılmalıdır. Çocukluk dönemlerinde parayı yönetmeyi öğrenmek ileri yaşlarda insan para ilişkisinde ve sorumluluk duygusu gelişiminde önemli rol oynar.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>“Param varsa ben varım” düşüncesi:</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Para’nın ben merkezci kullanımı günümüz insanında doğal kabul edilir olmuştur. Para biriktirmek ve harcamakla doyum sağlamak, parasal konularla oturup kalkmak maddeci keskinlikteki bugünün insanının en büyük zaafı olmuştur.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Para ile toplumsal statü kazanılmaya çalışılıyor, pahalı eşyalar lüks arabalar kartvizit gibi kullanılıyor.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Para bazı insanlarda narsistik bir doyum aracıdır. İnsandaki sahibiyet ve mülkiyet duygularına para ile doyum bulmaya çalışılır. Zevk alma aracı olarak parayı kullanan insanlar bir türlü doruk doyuma ulaşamazlar. Şu unutulmamalıdır ki, iki tür hırs doyum bulamaz. Para ve ilim hırsı. Kedinin kuyruğunu yakalamaya çalışması gibi gerçek doyumu bir türlü yakalayamazsınız.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Para herşeyi yapar diyen insanlar, gerçekte para için herşeyi yapmayı göze alan insanlardır. Parayı insanları avlamak için yem olarak kullanırlar. Para bu tip insanlarda üstünlük ve hakimiyet kurma isteğinin bir aracıdır.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Kaliteli bir hayat sürmek için para ve mal depolamak gerekli mi?</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Yaşadığımız dünya, düzen ve yasalar sistemidir. Belli şeyler yaptığımızda belli sonuçlar alırız. Ne zaman bir şeye ihtiyaç duysak bir boşluk doğar. Bu boşluk ihtiyacın yerine getirilmesine yarar. Bu boşluğu doldurmak için para gerektiği kadar kullanılırsa mutluluğa vesile olur.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bir yazar para için evlilik yapmayı “avucumu açıp gözünü yummak” şeklinde tarif ediyordu.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Genç bir adama beş milyon dolar miras kalsa çok şanslı olarak düşünülür. Ama bu genç birkaç sene sonra tüm parasını harcar ve sonra alkolik olarak karşımıza çıkarsa yanlışlığın nerede olduğunu düşünmek gerekir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Sefil ve parasız yaşamak fazilet midir?</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>“Zengin değilim ama bundan gurur duyuyorum” diyen insanlara rastlarız.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Dünyevî zevklerin günahkârlık olduğunu düşünmek eski bir tuzaktır.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Saadet asrında yüce Peygamber dağlarda, ormanda münzevi yaşamak isteyen bir sahabeye “Ben dünyaya insanların böyle yaşaması için gönderilmedim” demiştir. Yine bu yüce Peygamber göze güzel görünmüyor diye mezardaki tümseği düzelttirmiştir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Mevlana dünya için, mal ve para için, ne güzel söylemiş “Elinizde olsun ama gönlünüzde olmasın.”</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bu düşünceler sade ve tutumlu hayatın gerekliliğiyle inanan insanlar tarafından yanlış anlaşılmaktadır.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Cimrilikle tutumluk arasındaki sınırı iyi çizmek gerekir. Cimrilikte para sevgisi insanın gönlünde yatar ve kaybetme korkusu ile biriktirme ihtiyacı hisseder. Sonuçta o insan daha çok kaybeder. Parasının hayrını göremez. Çoğunlukla sefil yaşar.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Tutumlu insan parasını akıllıca ve dikkatli harcamayı bilir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Para ne anlama geliyor?</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bir gün bir dolmuşta “Parayı sevmiyorum ama sinirlerime iyi geliyor” şeklinde bir yazı okumuştum.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>İnsanda böyle tatlı çelişkilerin varlığı paraya verilen anlamla ilgilidir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Parayı bir ideale ulaşmak için araç olarak görenlerle parayı amaç gibi görenlerin farklarını iyi ayırdetmek gerekiyor.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>J.J. Rousseau “Eldeki para hürriyetin aletidir, peşi kovalanan para kölelik aletidir” diyor. Bacon “Para iyi bir uşak ama kötü bir efendidir” demektedir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bütün bu doğrulara rağmen parayı amaç yapan insanlar sahte insanlardır. İnsanların sahte para yaptığı gibi para da çoğu zaman sahte insanlar yapabilmektedir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Parayı biriktirebilmek ve harcayabilmekle iki zevk beraber tadılmaktadır.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Namerde muhtaç olmadan yaşayabilmek izzet sahibi insanlar için önemlidir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Başı dik dolaşabilmek, akşam yattığında iç huzuru ile yatabilmek parasız olmakla değil parayı gönlümüze sokmamakla mümkün olur.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bir gün bir sultan hasta oluyor. Derdine şifa bulunmuyor. Bu sultan servetin gücüne çok inanan bir sultanmış. Bir hekim ona şunu söylüyor “senin derdinin çaresi dertsiz bir insanın gömleğini giymektir” diyor. Sultan her tarafa haberciler gönderiyor. Dertsiz insan bulunamıyor. Uzun zaman sonra bir garip buluyorlar. Bakıyorlar hiç derdi tasası yok. Gömleğini istiyorlar o da “benim gömleğim yok ki” diyor.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Bu hikâye bizi parasız, yoksul olmanın manevî üstünlük olduğu yahut zenginliğin kötü olduğu sonucuna mı götürmelidir. Hikaye “paraya tapmamalısın, parayı tanrılaştırmamalısın, onu tüm iyiliklerin kaynağı olarak görmemelisin” sonucuna götürürse doğru anlaşılmış olur.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Başkalarını zor duruma düşürmeden, aldatmadan, çabası ve aklıyla sahip olunan zenginlik ve bu zenginliğin iyi yolda kullanılması günümüz insanını kalıcı mutluluğa götürecektir.</em></strong></span></span></p><p> <span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em></em></strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="font-family: 'Trebuchet MS'"><strong><em>Nevzat Tarhan</em></strong></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="İLiM DiLeNcİsİ, post: 56109, member: 816"] [SIZE=3][FONT=Trebuchet MS][B][I]İNSANDA doğuştan mülkiyet duygusu yoktur. Çocuk hoşuna giden, ihtiyaç duyduğu şeyi kendine mâl etmek ister. Olgunlaşma süreci içerisinde kendisi ve diğer insanlar arasında sınır çizmeyi öğrenir. Bir çocukta para sosyalleşme aracıdır. 10 yaşına gelen bir çocukta para biriktirme ve akıllıca kullanma alışkanlığı kazandırılmalıdır. Çocukluk dönemlerinde parayı yönetmeyi öğrenmek ileri yaşlarda insan para ilişkisinde ve sorumluluk duygusu gelişiminde önemli rol oynar. “Param varsa ben varım” düşüncesi: Para’nın ben merkezci kullanımı günümüz insanında doğal kabul edilir olmuştur. Para biriktirmek ve harcamakla doyum sağlamak, parasal konularla oturup kalkmak maddeci keskinlikteki bugünün insanının en büyük zaafı olmuştur. Para ile toplumsal statü kazanılmaya çalışılıyor, pahalı eşyalar lüks arabalar kartvizit gibi kullanılıyor. Para bazı insanlarda narsistik bir doyum aracıdır. İnsandaki sahibiyet ve mülkiyet duygularına para ile doyum bulmaya çalışılır. Zevk alma aracı olarak parayı kullanan insanlar bir türlü doruk doyuma ulaşamazlar. Şu unutulmamalıdır ki, iki tür hırs doyum bulamaz. Para ve ilim hırsı. Kedinin kuyruğunu yakalamaya çalışması gibi gerçek doyumu bir türlü yakalayamazsınız. Para herşeyi yapar diyen insanlar, gerçekte para için herşeyi yapmayı göze alan insanlardır. Parayı insanları avlamak için yem olarak kullanırlar. Para bu tip insanlarda üstünlük ve hakimiyet kurma isteğinin bir aracıdır. Kaliteli bir hayat sürmek için para ve mal depolamak gerekli mi? Yaşadığımız dünya, düzen ve yasalar sistemidir. Belli şeyler yaptığımızda belli sonuçlar alırız. Ne zaman bir şeye ihtiyaç duysak bir boşluk doğar. Bu boşluk ihtiyacın yerine getirilmesine yarar. Bu boşluğu doldurmak için para gerektiği kadar kullanılırsa mutluluğa vesile olur. Bir yazar para için evlilik yapmayı “avucumu açıp gözünü yummak” şeklinde tarif ediyordu. Genç bir adama beş milyon dolar miras kalsa çok şanslı olarak düşünülür. Ama bu genç birkaç sene sonra tüm parasını harcar ve sonra alkolik olarak karşımıza çıkarsa yanlışlığın nerede olduğunu düşünmek gerekir. Sefil ve parasız yaşamak fazilet midir? “Zengin değilim ama bundan gurur duyuyorum” diyen insanlara rastlarız. Dünyevî zevklerin günahkârlık olduğunu düşünmek eski bir tuzaktır. Saadet asrında yüce Peygamber dağlarda, ormanda münzevi yaşamak isteyen bir sahabeye “Ben dünyaya insanların böyle yaşaması için gönderilmedim” demiştir. Yine bu yüce Peygamber göze güzel görünmüyor diye mezardaki tümseği düzelttirmiştir. Mevlana dünya için, mal ve para için, ne güzel söylemiş “Elinizde olsun ama gönlünüzde olmasın.” Bu düşünceler sade ve tutumlu hayatın gerekliliğiyle inanan insanlar tarafından yanlış anlaşılmaktadır. Cimrilikle tutumluk arasındaki sınırı iyi çizmek gerekir. Cimrilikte para sevgisi insanın gönlünde yatar ve kaybetme korkusu ile biriktirme ihtiyacı hisseder. Sonuçta o insan daha çok kaybeder. Parasının hayrını göremez. Çoğunlukla sefil yaşar. Tutumlu insan parasını akıllıca ve dikkatli harcamayı bilir. Para ne anlama geliyor? Bir gün bir dolmuşta “Parayı sevmiyorum ama sinirlerime iyi geliyor” şeklinde bir yazı okumuştum. İnsanda böyle tatlı çelişkilerin varlığı paraya verilen anlamla ilgilidir. Parayı bir ideale ulaşmak için araç olarak görenlerle parayı amaç gibi görenlerin farklarını iyi ayırdetmek gerekiyor. J.J. Rousseau “Eldeki para hürriyetin aletidir, peşi kovalanan para kölelik aletidir” diyor. Bacon “Para iyi bir uşak ama kötü bir efendidir” demektedir. Bütün bu doğrulara rağmen parayı amaç yapan insanlar sahte insanlardır. İnsanların sahte para yaptığı gibi para da çoğu zaman sahte insanlar yapabilmektedir. Parayı biriktirebilmek ve harcayabilmekle iki zevk beraber tadılmaktadır. Namerde muhtaç olmadan yaşayabilmek izzet sahibi insanlar için önemlidir. Başı dik dolaşabilmek, akşam yattığında iç huzuru ile yatabilmek parasız olmakla değil parayı gönlümüze sokmamakla mümkün olur. Bir gün bir sultan hasta oluyor. Derdine şifa bulunmuyor. Bu sultan servetin gücüne çok inanan bir sultanmış. Bir hekim ona şunu söylüyor “senin derdinin çaresi dertsiz bir insanın gömleğini giymektir” diyor. Sultan her tarafa haberciler gönderiyor. Dertsiz insan bulunamıyor. Uzun zaman sonra bir garip buluyorlar. Bakıyorlar hiç derdi tasası yok. Gömleğini istiyorlar o da “benim gömleğim yok ki” diyor. Bu hikâye bizi parasız, yoksul olmanın manevî üstünlük olduğu yahut zenginliğin kötü olduğu sonucuna mı götürmelidir. Hikaye “paraya tapmamalısın, parayı tanrılaştırmamalısın, onu tüm iyiliklerin kaynağı olarak görmemelisin” sonucuna götürürse doğru anlaşılmış olur. Başkalarını zor duruma düşürmeden, aldatmadan, çabası ve aklıyla sahip olunan zenginlik ve bu zenginliğin iyi yolda kullanılması günümüz insanını kalıcı mutluluğa götürecektir. Nevzat Tarhan[/I][/B][/FONT][/SIZE] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Edebi, fikri, duygusal yazılarımız
Parasız mutluluk olur mu?
Üst
Alt