onu en çok uyuyunca seviyorsun..

En çok uyuyunca seviyorsun onu…
Sessizliğini sakinliğini,yaramazlık yapamayışını,sana karşı gelemeyişini..ağlayıp sızlanamayışını seviyorsun…
Gün içinde çok kez bağırıyor, kızıyor,görmezden geliyorsun onu...
Sözlerine aldırmıyor, şakalarına gülmüyor,çok kereler gülümsemelerine karşılık vermiyorsun…
Asık bir suratla karnını doyuruyor,hızlı hareketlerle çekiştirerek üstünü çıkarıp giydiriyorsun.
Asla hata kabul etmiyorsun. Sıkça eleştiriyor, mütemadiyen konuşuyor, güya öğüt veriyorsun.

Ard arda sıraladığın yığınla sözü hemen anlasın, unutmasın istiyorsun.
Belki elinle değil ama, dilinle bakışlarınla,sözlerinle dövüyor, eziyet ediyorsun…
Gün boyu çekişmeler..mücadeleler.Yapma,etme,bırak,dokunma, dağıtma’lar…
Hiçbir yer bozulmasın, kirlenmesin, çekmeceler hep düzenli kalsın, yerler daima temiz olsun istiyorsun.

Tezgahın üzerinde bir boya kalemine, mutfak masasının üzerinde bir çift küçük ve kirli çoraba tahammülün yok senin. Duvara çizilmiş masum bir resim..
pencerede,sehpada el izlerine, saklanmış çikolatayı ararken kırdığı tabağa tahammülün yok…

Bir gün temiz,düzenli ama yalnız bir eve sahip olacağını unutuyor..
onun büyürken ellerinden nasıl kayıp gittiğini farketmiyorsun…

Yatma vaktine kadar harp ediyorsun onunla...
En son başından gitsin, uğraştırmadan uyusun istiyorsun.
Uyuyor ya en nihayet… İşte o zaman bir sızı düşüyor,bütün bir günün pişmanlığı oturuyor içine.

“Yapmasaydım,etmeseydim,kızıp bağırmasaydım,eyvah! ne çok kırdım kalbini”…
Gidip başını okşuyor, yanağına bir öpücük konduruyorsun…
BEN IYI BIR ANNE DEGILIM...diye gozyaslarini tutamiyorsun..
oysa O sadece sevmek Sevilmek istiyordu...

Nasılda masum şimdi,nasılda tatlı…”Yarın” diyorsun,”yarın başka olacak...
daha çok ilgileneceğim, daha çok oynayacağım onunla.
” “Gözlerinin içine bakarak,gülümseyerek konuşacağım” tıpkı psikoloji kitaplarında anlatıldığı gibi davranacağım…

Sabah oluyor nihayet.Her zamanki gibi erken kalkıyor...
Geceden kalan vicdan azabı sabaha sirayet ediyor...
Tüm planladıklarını uygulama yolunda hareket ediyorsun.Ama bu en çok iki saat sürüyor...
Yine unutuyor aynılaşıyorsun…
Farkettin mi sen onu en çok uyuyunca seviyorsun…
YA HIC UYANMASA BIR DAHA..O ZAMAN DAHA MI COOK SEVERDIN..GONUL SIZI-m gibi....

Selamun Aleykum..
Anne olanlar Anne olmak isteyen Kardeslerim bu Yaziyi Allah RIZASI icin okusunlar...

Evlad cigerparelerimizi yetiştirmek emek ister sevgi ister özen ister fedakarlık ister isterde ister…..
uyurken sevmek yetmez çocuk uyanıkken seveceksinki sevildiğini farketsin!!

sevmenin ne demek olduğunu anlasın oda sevgisini gösterebilsin..
güveneceksin ki güvenebilsin sözünü tutacaksın ki söz verilince tutulması gerektiğini farketsin…….
evet çocuk büyük sorumluluk ama asla bir yük değil ..
Anneye Dunya ve ahiretti icin verilmis bir nimettir...

bunu anlamış olsak her birimiz o zaman sorun kalmayacaktir sanirim..

Ben de 5 yaşında bir erkek çoçuğu annesiyim.(annaligi)
Çevremdeki herkes çok sabırlı ve çok veren bir anne olduğumu söyler ve bu kadarı fazla der...
İnsan oğlu kendi doğrularının dışına çıkan bir kişiyi görünce hemen yargılar eleştirir...

Yaptıklarım az bile , keske hep yanında olsam da daha fazla yapsam, akşam eve gittiğimde ellerim üşümüş deyip iki minik ellerininin arasına alıp ısıtmaya çalışan bir varlık. ..

O bana Rabbimin özel bir hediyesi , lütfen çoçukllarımızı görecekleri şekilde SEVGİ ile büyütelim..
malesef kimse çoçuk olarak kalmıyor sonra pişman olmayalım..
onlar için herşeye değer. ALLAH hepimizin yavrusunu korusun , kollasın (amin)

Sabir ve Anlayis...annenin olmasi gereken en büyük erdemi...
Maalesef ben de bir zamanlar bu erdemi gösteremeyerek, çocuğuma en büyük kötülüğü yapmisim...
Bazen bakiyorum da kizim da ayni sekilde tahammulsuz davranabiliyor..
.Ayna gibiler, ne görüyorlarsa onu uyguluyorlar...Durup bir daha düsünun..
aslinda O begenmediginiz cocuklariniz aynen bizleri kopya etmektedir..
Farkindamisiniz bunu..
cocuklara sozlu nasihatten cook ornek.. bir Anne olmaliyiz..
yoksa soz ve davranislar farkli olursa cocuklar bize olan guvenini kaybederler...

Evladlarimiz..bize sunulan en güzel armağanlar.anne olarak kusursuz değiliz ancak Allah verdiği bu hediye ile bizi imtihan etmesin. onların her yaşının tadını çıkaralım istiyorum...
çalışan annelerde şartlarını ayarlayıp daha fazla vakit geçirebilir...
dediğiniz gibi kırılan bardak sesini özlemeden sevgimizi beden dili ile daima gösterelim...

çocuklara kızdığımızda bir şey demesek bile yüzümüzün ifadesinden kırılan yüreklerini..
ve bununla kaybolan güveni..
Dokunmadan hissettirmeden sevdiğimizi zannettiğimiz o minik yüreklerin nasıl incindiğini....
Kırık dökük yamalı sevgilerle büyüyen bu yavruların ..
yetişkin olduklarında neden bu kadar öfkeli olduklarını anlıyorum şimdi...
mutsuz...öz güvensiz..saldırgan..belkide alıngan yetişkin olmaya aday çocuklar.....
Evet sızım Allahın esirgemediği belki on tane yavrumuz olsa yetecek artacak kadar fazla olan sevgimizi cömertçe
Yavrularımıza vermeliyiz,bu yemek den içmek den çeşit çeşit giydirmek den daha mühim geliyor bana..

evlat yetiştirmek emek ister sevgi ister özen ister fedakarlık ister ,Sabir ister,saglik ve anlayis ister isterde ister….
uyurken sevmek yetmez çocuk uyanıkken seveceksinki sevildiğini farketsin sevmenin ne demek olduğunu anlasın..
O da sevgisini gösterebilsin güveneceksin ki güvenebilsin sözünü tutacaksın ki söz verilince tutulması gerektiğini farketsin…….

evlat yetiştirmek emek ister sevgi ister,SABIR ister, özen ister fedakarlık ister isterde ister…..
uyurken sevmek yetmez çocuk uyanıkken seveceksinki sevildiğini farketsin sevmenin ne demek olduğunu anlasın oda sevgisini gösterebilsin ..
güveneceksin ki güvenebilsin sözünü tutacaksın ki söz verilince tutulması gerektiğini farketsin…….
evet çocuk büyük sorumluluk ama asla bir yük değil bunu anlamış olsak her birimiz o zaman sorun kalmayacak değilmi ?