O ve sen

insanoğlu ne kadar garip!
Sürekli değişim hâlinde. Ne dünü bugüne uyuyor ne de bir saat önceki hâli ile sonraki hâli…
Her an değişiyor insan.
Şekilden şekle hâlden hale giriyor.
Bazen kendisi bile tanımıyor düşlerini. Yıldızları merdiven yaparken kendine birden dünya küçük gelir hayallerine...
Bazen küçücük odası saraylardan tatlı gelirken bazen saraylar dar gelir hâline… Bazen tüm dünyayla dost iken bir bakmışsınız kendine bile yabancı olur insan.

“İnsanın kendine ettiğini âlem gelse edemez” deseler de yine tek dostu kendisidir onun. Kibrit çakıp yaksa da yer yanı
yine de hiç suçlu görmez kendini.

Günahkar yüreğinin derinliklerinden gelen ,günahların altında ezilmen mi bunaltıyor geriyor seni...?
Yoksa yoruldun mu ? Bu gün ve geçmişte yaşadıkların mı yordu seni..? Ruhunu sürgüne mi yolladın ? Benliğini yüceltmenin sürgünündesin öyle mi? Azap verici bir gerilimin içindesin. Konuşmak istemiyorsun. Gerginsin. Bunalımdasın. Ağlıyorsun. Yalnızsın. Kederlisin. Mutsuzsun. Kimse seni anlamıyor...! Sen kimseyi anlamıyorsun. ..!
Kıyıda köşede kalmış gibisin. Durgunsun. Öfkelisin...! Ne yapacağını bilmiyorsun...! Ne yapacağını bilmiyorsun. İçinde kötü şeyler olacak korkusu var. Kaygılısın. Heyacan basıyor. Tedirginlik bedenini uyuşturuyor. Yabani sarılgan bir sarmaşığın hayat ipine sarılması gibi hem kendi benliğinin hem de kötücül benliklerin bencil arzuları ruhuna ve bedenine sarılmış hissediyorsun. İçimi rahatlasan ise şu:

Herşeye rağmen hayatını yeniden ele geçirmek istiyorsun. Farklı canlılık veren bir şeyin meydana gelmesini istiyorsun. Tıkanıp kalmışlığın biteceğine dair umudun sönmemesi ne güzel....
Bugün de mi aynı soruları sordun...?
Özlemini çektiğim nedir? Ben ne arıyorum? Neyi çok istiyorum? Neyi çok arzuluyorum? galiba Kalbini çokluk yordu.herşey kalbine tutunmaya, kendine bir yer edinmeye çalışıyor. Kalbin dünyanın mahzeni gibi. Odanda fazla eşyalar her zaman seni boar biliyorsun.
Bu yüzden sık sık temizlikler yapmalısın. Kalbin ancak çokluktan kurtulunca serinliyor. Kalbin o zaman karmaşadan kurtulup bir düzene giriyor. Kalbini ne düzene sokacak...? Secde et ve Secdeye varmalı ,Her secde Ondan başka her varlığı arkanda bırakmak değil mi? Bütün çoklar geride. Kalbinin önündeki varlıklar arkaya çekilecek. Sen ve O.
İkiniz aranızda bir ilişki anı olacak. Sen ve O. O ve sen. Ne büyüleyici bir an olmalı. Tüm dünyaya bedel bir an olmalı bu. Tüm evren secdedeki tek bir anda yaşanan sen ve O ilişkisi bile edemiyor değil mi? Bedenin, ruhun, duyguların ve benliğin secdede olacak birazdan.
Tüm iradeni alnını secdeye koymak için toplayacaksın. Kalbinin yaklaşması için değil.İnsan kalbini kurcalamamalı.Günde kırk kere secde etmek demek, kırk kere Ona yaklaşmak demek. Bu fırsatı insan nasıl kaçırabilir..?
Ağaçlar,kainat bile secdede ya Sen nerdesin....
alinti

Dünyadan kaçmak istediğimde,nefsim beni sinsice dünyanın yalanına boşluğuna çekmeye çalıştığında kendime gelmem için bir tekbir ile silkelenip yüreğimle Kabe'ye yönelip nerede ve nasıl olursam olayım etrafım ile bağı koparıp gözümün önünde ''lebbeyk Allahümme lebbeyk''telbiyeleri ile tavaf edenlerin ardı sıra Rabbimden af dilediğim manzara olur. Beyaz kefenimin içinde en önde Kabe duvarı önünde secdede olmak yada Nur dağının tepesinde Mekke şehrini kuşbakışı gördüğün o yerde alnın secdede ,beden ve ruhun yaradan ile dünyadan kopup yalnız kul olmak ,yalnız kul olmak ve Yaradan ile hem hal olmak ondan gelip yine ona dönmenin hasretinde olmak......

Ne dünya nede sıkıntısı, gıcırtısı yok işte en güzel, en temiz ferahlık,mutluluk,huzur