Selamun aleykum, ben 5 aylık bir sürede tanıştığım bir hanım ile nişanlandım.
Nişanlanmadan önce aklımda bir kuşku yoktu ve kalbimde rahattı nişanlandığım hanım namazında, nerede ne söylediğini bilen tesettürlü ferace giymeden dışarı çıkmayan biri
O da benim gibi doğru yolu bulalı 3-4 sene oluyor. Tam aradığım gibi biri dedim kendi kendime o kadar bekleyişten sonra Rabbim hayırlı bir kısmet nasip etti dedim kendi kendime.
Nişan yaptıktan sonra bana yalan söylediğini öğrendim daha önce 3 sene önce evlenme maksadı ile 6 aylık bi sürede konuştuğu çocuğun bekar evine gitmiş 2 sefer orada sabaha kadar kalmış ama söylediğine göre cinsel bir münasebet olmamış. Sonra çok tövbe ettiğini 2 yıl boyunca her aklına geldiğinde Allah'tan af dilediğini söyledi.
Yalan söylemesi bir kenara böyle bir şeyin olması beni derinden sarstı çok yalvardı çok ağladı ben de Kur'an a el bastırıp yemin ettirdim bundan sonra düzenli namaz kılması, ibadetlerini yapması, yalan söylememesi, Kur'an öğrenmesi bunlara karşılık Allah rızası için affettim fakat o günden sonra sürekli tartışır olduk (benden kaynaklı) çok üzülüyor, o da bende.
Ne yapacağımı bilmiyorum bile bile de kendimi ateşe atmak istemiyorum. Hak geçmesini de istemiyorum Allah razı olur mu bırakıp gitmeme bilmiyorum belki bu benim imtihanımdır.
Belki büyük konuşmuşumdur diye düşünüyorum.(Cahilken bende öyle bir şey yapmıştım ama cinsel bir ilişki yoktu.) Allah rızası için bir çözüm sunarsanız.
Nişanlanmadan önce aklımda bir kuşku yoktu ve kalbimde rahattı nişanlandığım hanım namazında, nerede ne söylediğini bilen tesettürlü ferace giymeden dışarı çıkmayan biri
O da benim gibi doğru yolu bulalı 3-4 sene oluyor. Tam aradığım gibi biri dedim kendi kendime o kadar bekleyişten sonra Rabbim hayırlı bir kısmet nasip etti dedim kendi kendime.
Nişan yaptıktan sonra bana yalan söylediğini öğrendim daha önce 3 sene önce evlenme maksadı ile 6 aylık bi sürede konuştuğu çocuğun bekar evine gitmiş 2 sefer orada sabaha kadar kalmış ama söylediğine göre cinsel bir münasebet olmamış. Sonra çok tövbe ettiğini 2 yıl boyunca her aklına geldiğinde Allah'tan af dilediğini söyledi.
Yalan söylemesi bir kenara böyle bir şeyin olması beni derinden sarstı çok yalvardı çok ağladı ben de Kur'an a el bastırıp yemin ettirdim bundan sonra düzenli namaz kılması, ibadetlerini yapması, yalan söylememesi, Kur'an öğrenmesi bunlara karşılık Allah rızası için affettim fakat o günden sonra sürekli tartışır olduk (benden kaynaklı) çok üzülüyor, o da bende.
Ne yapacağımı bilmiyorum bile bile de kendimi ateşe atmak istemiyorum. Hak geçmesini de istemiyorum Allah razı olur mu bırakıp gitmeme bilmiyorum belki bu benim imtihanımdır.
Belki büyük konuşmuşumdur diye düşünüyorum.(Cahilken bende öyle bir şey yapmıştım ama cinsel bir ilişki yoktu.) Allah rızası için bir çözüm sunarsanız.
