Nefsine esir olmadığın nispette hürsün!

Çünkü aklın ve idrakinle yükümlüsün
Ruhunu esir eden ne varsa, bizarlık kapındaysa, acziyet kalbini yormuşsa
İzanın bir mefkure etrafında yoğunlaşmamaışsa,irfanın haline sürur sunmuyorsa
Ne kadar ehliyet ve mükellefiyetinin farkındasın, yoksa ihmal edegelen nazarmısın

Çirkin hissiyattan sevgi neşet etmez
Akıl ne kadar farkı fark ettirse de, iraden zafiyetler içinde kalbine bırakmaz
Feraset halinde anlamlaşmaz,ihsan meyli sinende oluşmaz,aşk maşuka kandırmaz
Yol asla yolcusuz kalmaz, tahkik eden bir kul hakikat menbaında niye kaybolmaz

Pasif kul olma,kalbini iyi yokla
Ruhunun ah u zarını, sevdanın serencamını yaşamaktan hiçbir vakit korkma
Halini ilgilendirmeyen, merakını celbetmeyen lafazanlıktan arileş ve hiç hazlanma
Müddet-i nefesin edebini vicdanının didarında kokla, pişkinlik aline ardır unutma

Çöplük içinde büyüyen gülü koklama
Eşkalinde ki cazibeye asla kapılma, halinde barındırdığı kokuya hiç bulaşma
Mağdur nefesin, hanif bir halin hissiyatında korkma,vecdinin halisliğini iyice anla
Tekebür edip, takiye içine girip, taraneleri seçip kahkaha atmak içinde hiç aranma

Kalbin hastadır, ruhun perişandır
Nefsi telakkilerin sinene taht kuran sultandır,yoksa o korkukarın niye vardır
Akşam sabah kaçmak hesaptan kurtulmak mıdır, ölüm sana benden daha yakındır
Ağlamak bedelleşmeyi gerektiren fırsattır, tefekkür etmek içinde,aklına hacet ardır

Nardan ve ardan hiç korkma
Haline südur eden bahanelerden arileşmeyi unutma, iman leke kabul etmez anla
Tefrika için parçalanmış yüreklerin ızdırabına kayıtsız kalma, ecrin ihsandır yaşa
Nasıl ki o an sondurak çıkacaktır karşına, tedbir almadan göçmeyi sakın unutma



Mustafa CİLASUN