Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Serbest kürsü
Nefret kutusu
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="elifgibi" data-source="post: 5879" data-attributes="member: 149"><p><span style="font-size: 12px">NEFRET KUTUSU</span></p><p><span style="font-size: 12px">Hatıra defteri tutmak hem zevklidir hem de insanı rahatlatır. İnsan, hiç söyleyemediği sıkıntılarını defteriyle paylaşır. Defter bir dert küpüdür adeta. Sıksanız gözyaşı akar belki.</span></p><p><span style="font-size: 12px">İnsan için "unutan varlıktır" denir. Unutmak insan için hep kötü bir sıfat olarak görülür. Unutkanlık hayatımızı altüst eder. Hataları tekrar tekrar yapmamıza, yanlışa bir kez daha düşmemize sebep olur. Ama ne enteresan bir durumdur ki; insanın unutmadığı bazı şeyler de vardır. Unutmamak bu açıdan bakıldığında hayır değil, bilakis şer getirir bize.</span></p><p><span style="font-size: 12px">Öfkesini, nefretini, kinini, düşmanlığını, maruz kaldığı haksızlığı, söylenen imalı sözü unutmayıp onları kalbinin derinliklerindeki nefret kutusunda saklayan o kadar çok insan var ki! Yıllar önce yaşanmış vakaları size saat saat söyleyebilir. Kim ne demişti, kim ne yapmıştı anlatır. Üstelik yıllarca biriken bu kötülükler karnesi bir çıkarıldı mı, nefret ortaya yayılır ve kimse onun önünü alamaz bir daha. Sen falanca yerde, falanca tarihte bana şöyle demiştin!" sözüyle başlayan kavgalarla nice evlilikler yıkılmıştır halbuki.</span></p><p><span style="font-size: 12px">Nefret biriktiren, öfke biriktiren, husumet biriktiren iflah olmaz. Suizan çetelesi tutanların ellerine hiçbir zaman iyilikler yapışmaz. Kalplerinin derinliklerinde sönen her ışık onları daha da karamsar yapar. Ümidini de, aşkını da bu karanlıklar içinde kaybeder. Suizan ve öfke biriktirilmiş bir kalpte sevgi de kendine yer bulamaz.</span></p><p><span style="font-size: 12px"></span></p><p><span style="font-size: 12px">Yıllarca önce üzerine çizik atılan ve bir daha affolmayacak derecede ömür boyu mahkum edilen insanların çoğu bu durumdan habersizdir. "Bu öfke niye?" sorusunun cevabını hiçbir zaman bulamazlar.</span></p><p><span style="font-size: 12px">İnsan unutmalı, insan affedebilmeli... Yanlışa yanlışla cevap vermemeli. Kin biriktirmenin bir faydası olmadığını kabul etmeli. Bu anlamda unutmanın ne kadar önemli bir nimet olduğunu görüp hamd etmeli.</span></p><p><span style="font-size: 12px">Son söz! Nefret kutumuz dolu mu, boş mu? Doluysa "delete" tuşuna basın ve onları çöp kutusuna gönderin. Sonra da geçmişe "mazi"deyip, bugünü, bugünün şartlarında değerlendirin. Ne dersiniz? </span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="elifgibi, post: 5879, member: 149"] [SIZE=3]NEFRET KUTUSU Hatıra defteri tutmak hem zevklidir hem de insanı rahatlatır. İnsan, hiç söyleyemediği sıkıntılarını defteriyle paylaşır. Defter bir dert küpüdür adeta. Sıksanız gözyaşı akar belki. İnsan için "unutan varlıktır" denir. Unutmak insan için hep kötü bir sıfat olarak görülür. Unutkanlık hayatımızı altüst eder. Hataları tekrar tekrar yapmamıza, yanlışa bir kez daha düşmemize sebep olur. Ama ne enteresan bir durumdur ki; insanın unutmadığı bazı şeyler de vardır. Unutmamak bu açıdan bakıldığında hayır değil, bilakis şer getirir bize. Öfkesini, nefretini, kinini, düşmanlığını, maruz kaldığı haksızlığı, söylenen imalı sözü unutmayıp onları kalbinin derinliklerindeki nefret kutusunda saklayan o kadar çok insan var ki! Yıllar önce yaşanmış vakaları size saat saat söyleyebilir. Kim ne demişti, kim ne yapmıştı anlatır. Üstelik yıllarca biriken bu kötülükler karnesi bir çıkarıldı mı, nefret ortaya yayılır ve kimse onun önünü alamaz bir daha. Sen falanca yerde, falanca tarihte bana şöyle demiştin!" sözüyle başlayan kavgalarla nice evlilikler yıkılmıştır halbuki. Nefret biriktiren, öfke biriktiren, husumet biriktiren iflah olmaz. Suizan çetelesi tutanların ellerine hiçbir zaman iyilikler yapışmaz. Kalplerinin derinliklerinde sönen her ışık onları daha da karamsar yapar. Ümidini de, aşkını da bu karanlıklar içinde kaybeder. Suizan ve öfke biriktirilmiş bir kalpte sevgi de kendine yer bulamaz. Yıllarca önce üzerine çizik atılan ve bir daha affolmayacak derecede ömür boyu mahkum edilen insanların çoğu bu durumdan habersizdir. "Bu öfke niye?" sorusunun cevabını hiçbir zaman bulamazlar. İnsan unutmalı, insan affedebilmeli... Yanlışa yanlışla cevap vermemeli. Kin biriktirmenin bir faydası olmadığını kabul etmeli. Bu anlamda unutmanın ne kadar önemli bir nimet olduğunu görüp hamd etmeli. Son söz! Nefret kutumuz dolu mu, boş mu? Doluysa "delete" tuşuna basın ve onları çöp kutusuna gönderin. Sonra da geçmişe "mazi"deyip, bugünü, bugünün şartlarında değerlendirin. Ne dersiniz? [/SIZE] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Serbest kürsü
Nefret kutusu
Üst
Alt