JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="vaveyla" data-source="post: 35124" data-attributes="member: 12">Muharrem Ayı ve AşureAşûre gününde meydana gelen diğer tarihi olaylarAşûre  günü adı verilen 10 Muharrem gününde meydana geldiği rivayet edilen  diğer bazı önemli olayları da kısaca şöyle sıralamak mümkündür:a.  Rivayete göre, Hz. Nuh’un gemisi Tufandan kurtulup, Cûdî dağına Aşûre  günü oturmuştur. Bilindiği üzere, Hz.Nuh, Allah’ın emri üzerine kendine  inananları yaptığı bir gemiye bindirmiş, tufan gerçekleşince,  inanmayanlar suda boğularak helak olmuşlardı. (Hûd, 25-43)b. Hz. Ademin tövbesinin kabul edilmesi,c. Hz. İbrahim’in, Nemrut’un ateşinden kurtulması,d. Hz. Yakub’un oğlu Yusuf’a kavuşması,e.  Hz. Musa ve İsrail oğullarının Firavunun zulmünden kurtulmaları, 10  Muharrem (Aşûre) günü gerçekleştiği rivayet edilen olaylar arasındadır.İslâm tarihinde 10 MuharremEmeviler’in  ikinci hükümdarı Yezid zamanında ve Hicri 61,Miladi 680 yılı Muharrem  ayının onuncu Cuma günü, Hz. Hüseyin’in şahadeti ile sona eren tarihi  olay meydana gelmiştir. Ehlibeytin çok değerli bir ferdinin hayatına mâl  olan bu elim olay sebebi ile 10 Muharrem, Müslümanlarca yas günü  sayılmıştır.Öncelikle şunu ifade edelim ki, Yüce Allah, insanı  ruh ve beden yapısıyla en güzel bir şekilde yaratmış, (Tîn, 4) ona şan  ve şeref vermiş (İsra, 70), ona ruhundan üflemiş (Hicr, 29) ve  yeryüzündeki her şeyi onun hizmetine sunmuştur. (Mülk, 15)  Bütün bu  özellikleriyle insan, yaratılanlar arasında en seçkin ve en değerli  varlıktır. Yaratılış gayesine uygun olarak yaşayan insan, sevgi dolu,  merhametli, hoş geçimli, güvenilir, içinde yaşadığı toplumla ve bütün  insanlıkla barışık olandır. Bu vasıflar, kuşkusuz olgun Müslümanın da  belirgin özelliklerindendir.Hz. Peygamber’in, “Müslüman, elinden  ve dilinden insanların emin olduğu kimsedir. Mü’min ise, insanların  canları ve malları konusunda kendisinden emin olduğu kimsedir” (Tirmizi,  “İman”, 12; IV, 17. Nesâî, “İman”, 8, VIII, 104-105) buyurarak,  Müslümanlık ile güvenilirlik arasında bağ kurması oldukça anlamlıdır.Temeli  barış, uzlaşma ve hoşgörüye dayanan, ismini de bu anlamlara gelen  “İslâm” kelimesinden alan yüce dinimiz; birliği, sevgiyi ve  kardeşliği  emrederken, haksızlığı, insan hayatına, kişi dokunulmazlığına  ve  insanın onur ve haysiyetine zarar verecek her şeyi de kesin bir dille  yasaklamıştır. İnsanların  can, din, mal, nesil ve akıl emniyetini temin  etmek, İslâm’ın temel hedeflerindendir. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de,   haksız yere cana kıymak haram kılınmış ve bir insanı öldürmek bütün  insanlığı öldürmeye, bir hayatı kurtarmak da bütün insanlığı kurtarmaya  denk tutulmuştur. (Mâide, 32)Hz. Peygamber (s.a.s.), savaş  ortamında bile, Müslümanlarla savaşmayan gayrı müslim kadınların,  çocukların, yaşlıların ve ibadetle meşgul din adamlarının öldürülmesini,  hatta ibadethanelerinin yıkılmasını, ağaçların kesilmesini ve  hayvanların öldürülmesini yasaklamıştır. Bütün insanlığa seslendiği veda  haccı hutbesinde de, Hz. Adem’in çocukları olmaları itibarıyla,  insanların kardeş olduklarını; mallarının, canlarının ve kişilik  haklarının dokunulmaz olduğunu ve her türlü haksız saldırıdan  korunduğunu bütün dünyaya ilan etmiştir.Genel bir ilke olarak  yer yüzündeki bütün canlılara merhametle yaklaşmayı öngören İslâm dini,  “İnsanlara merhamet etmeyene, Allah da merhamet etmez.” (Müslim,  “Fedâil”, 2319; II,1809. Tirmizî, Birr, 16; IV, 323) peygamberî   buyruğuyla da bu ilkeyi âdeta perçinlemiştir. Bütün bunlardan da açıkça  anlaşılacağı üzere kime karşı işlenirse işlensin, insan hayatına  yönelik  haksız davranışların onaylanması  söz konusu olamaz.Muharrem  ayı içerisinde Hz. Hüseyin gibi büyük bir şahsiyetin şehit edilmiş  olması, bütün Müslümanlar için büyük bir acı olmuş ve Müslümanları  derinden etkilemiştir. Bu zatın, Hz. Peygamberin sevgili torunu olması  ise, bu acıyı daha da artırmaktadır. Tarihin belli bir kesitinde meydana  gelen bu üzücü olayları iyi düşünmek ve bunlardan ders çıkarmak  gerekir. Müslümanlara düşen görev, bu tür müessif olayların  tekrarlanmasını önleyecek bir bilinç ve anlayışa sahip olmak; kardeşlik,  birlik ve beraberliğimizi korumaktır. Ehl-i BeytEhlibeyt,  “ev halkı”, “ev sahibi ile eşi, çocukları ve torunları” demektir.Terim  anlamı ile “Hz. Peygamber(a.s.)ın ailesi ve soyu” demektir. Şii  kaynaklarda genellikle “ehl-i beyt” karşılığında, “el-İtre” kelimesi  kullanılır.Kur’an’da, Hz. Peygamberin ev halkına yönelik özel açıklamalar içeren ayetler yer almaktadır. Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:“Ey  Peygamberin hanımları! Siz kadınlardan her hangi biri gibi değilsiniz.  Eğer Allah’a karşı gelmekten sakınıyorsanız, (erkeklerle konuşurken)  sözü yumuşak bir eda ile söylemeyin ki, kalbinde hastalık (kötü niyet)  olan kimse ümide kapılmasın. (Güzel ve) doğru söz söyleyin. Evlerinizde  oturun. Önceki Cahiliye dönemi kadınlarının açılıp saçıldığı gibi siz de  açılıp saçılmayın. Namaz kılın, zekât verin, Allah’a ve Resûlüne itaat  edin. Ey Peygamberin ev halkı (ehl-i beyti)! Allah, sizden ancak günah  kirini gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor.” (Ahzab, 32-33)Bir hadis-i şerifte de şöyle buyurulmaktadır.Câbir  b. Abdillah diyor ki: “Resûlullah (s.a.s.)i haccettiği yıl Arefe günü,  Kusvâ adlı devesi üzerinde insanlara hitap ederken gördüm. Onun şöyle  dediğini işittim: Ey insanlar! Aranızda iki şey bıraktım ki, onlara  tutunduğunuz sürece asla sapkınlığa düşmezsiniz: Allah’ın Kitabı ve  benim ehl-i beytim.” (Tirmizî, Menâkıb, 32; V, 662)Şu halde  ehl-i beyt; Kur’an’a ve Sünnete bağlı, bu iki kaynağı hayatına yansıtan,  onların canlı birer örneği olan seçkin insanları ifade ediyor. Kısaca  ehl-i beyt, sünneti ve bu bağlamda da Hz. Peygamberin hayat biçimini  temsil etmektedir, diyebiliriz.Buradan hareketle şunu ifade  etmek gerekir ki, Kur’an’ın ve sünnetin getirdiği esaslara sırt  çevirerek, onları hayatımızın dışına çıkararak, ehl-i beyti sevmek  mümkün değildir. Zira seven kişi, sevdiğine benzemeye, onun gibi olmaya  çalışır ve bunu sözleri ve davranışları ile ispat eder. Şüphesiz Hz.  Peygamber (a.s.)’ ın aile halkından, ehlibeytinden birinin, hiç hak  etmediği bir muameleye tâbi tutulması, şehit edilmesi, bütün Müslümanlar  adına son derece üzüntü verici, acı bir olaydır. Sıradan bir insanın  canına kıyılmasını bütün insanları öldürmek gibi telakki eden bir dinin  mensupları, böyle seçkin bir insana haksız  yere kıyılmasını tabi ki  telin eder. Böyle üzücü olayların yeniden meydana gelmemesi için ne  gerekiyorsa onu yapmayı temel görevleri arasında görür.Ancak şu noktayı asla gözden kaçırmamalıyız:Hz.  Hüseyin’e reva görülen bu muamele, ne kadar haksız ve ne kadar üzücü  olursa olsun, Müslümanlar arasında ayrılık ve husumet sebebi  olmamalıdır. Tarihin belli döneminde gerçekleşen bu üzücü olayı, gene  tarihin hakemliğine emanet etmek ve duygulardan çok aklı hâkim kılmak  gerekir. Zira günümüzde Müslümanların, her zamankinden daha fazla birlik  ve beraberliğe ihtiyacı olduğu inkâr edilemez.Kerbelâ olayının  hatırasını yâd etme gerekçesi ile yas günü olarak algılanan 10  Muharremde sergilenen etkinliklerde, bazı Şii Müslümanlar, “kendi  kendine işkence” denebilecek uygulamalar sergilemektedirler. Halbuki bu  tür uygulamalar İslâm’a aykırıdır. Yas tutmanın da bir ölçüsü vardır ve  bu ölçüyü Hz. Peygamber (s.a.s.) belirlemiştir. İslâm’dan önce Cahiliye  Arapları, ölen kimse için aşırı derece yas tutar, ölünün yakınları avazı  çıktığı kadar bağırır, eşi kendini eve hapseder, yıkanmazdı. Hatta  profesyonel ağlayıcılar da tutarlardı. Resûlullah bu geleneği, şu hadisi  ile ortadan kaldırmıştır:“Yüzüne vurarak, yakasını yırtarak, cahiliye âdetlerini sürdüren bizden değildir.” (Buhârî, Cenaiz, 36; II, 82)Muharrem  ayı, tarih boyunca insanlık için dönüm noktaları sayılabilecek önemli  olayların yer aldığı bir aydır. İslâm’dan önceki semavi dinlerce de  değerli bir zaman dilimi olarak kabul edilmiştir. İslâm tarihi açısından  da önem arz eden bu ayda Hz. Peygamber (s.a.s), özellikle bu ayın  “Aşûre günü” diye adlandırılan onuncu gününde oruç tutmayı tavsiye  etmiştir. Muharrem ayına, Osmanlılar döneminde de ayrı bir önem  verilmiştir. Bu ay dolayısıyla şairlerin yazdığı ve “Muharremiye” adı  verilen manzum şiirlerin sayısı oldukça kabarıktır. Ayrıca, yeni yılın  başlangıcı olması sebebiyle, bu ayda devlet erkânı, padişahın, huzuruna  çıkarak yeni yılı tebrik ettiği ve padişahın “Muharremiye”  denilen  hediyeler dağıttığı nakledilmektedir.SonuçMuharrem  ayı, İslâm kültür tarihinde önemli yeri olan bir zaman dilimini temsil  etmektedir. Bu ayın önemi, içinde meydana gelmiş olan önemli olaylardan  kaynaklanmaktadır. İslâm tarihinin en üzücü olaylarından biri olan  Kerbela olayı da bu ayda gerçekleşmiştir. Bütün Müslümanları üzen bu  tarihi olay, tarihin hakemliğine bırakılmalı, müminler arasında  soğukluğun ve kırgınlığın sebebi kılınmamalıdır. Bütün Müslümanlara  düşen görev, tarihin güzelliklerini, yaşadığımız dönemin şartları içinde  yeniden yaşamaya gayret göstermek, yanlış ve üzücü örneklerden ibret  alarak, onların tekrar yaşanmaması için ne gerekiyorsa onu yapmaktır.</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır