- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 9,107
- Tepkime puanı
- 81
Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm.
1. İzâ zülziletil ardu zilzâlehâ.
2. Ve ahracetil ardu eskâlehâ.
3. Ve kâlel insânü mâ lehâ.
4. Yevmeizin tühaddisü ahbârahâ.
5. Bienne Rabbeke evhâ lehâ.
6. Yevmeizin yasdürunnâsü eştâten liyürav a’mâlehüm.
7. Femen ya’mel miskâle zerratin hayran yerah. 8. Ve men ya’mel miskâle zerratin şerran yerah. (Zilzal :1-6)
Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm.
1. Ve’l-âdiyâti zabhan
2. Fe’l-mûriyati kadhan
3. Fe’l-muğiyrati subhâ.
4. Fe eserne bihi neg’an
5. Fevesedne bihi cem’ân
6. inne’l-insâne lirabbihî lekenûd
7. Ve innehû alâ zâlike leşehîd
8. Ve innehû lihubbil Hayri leşedîd
9. Efela yağlemü iza buğsira mâ fil kubûri
10. Ve hussile mâ fissudûri
11. İnne Rabbehüm bihim yevmeizin le habîr. (Âdiyat:1-6)
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1-3. Yer dehşetle sarsıldıkça sarsıldığı, toprak ağırlıklarını dışarıya çıkardığı ve insanın: “Buna ne oluyor?” dediği zaman;
4-5. İşte o gün yer, Rabb’inin ona bildirmesiyle, kendi haberlerini anlatır.
6. O gün insanlar amellerini görmeleri (karşılığını almaları) için bölük bölük geri dönüp gelirler.
7. Her kim zerre kadar iyilik yapmışsa onu görür.
8. Kim de zerre kadar kötülük yapmışsa onu görür. (Zilzal: 1-8 )
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1-3. Harıl harıl koşanlar, (nallarıyla) çakarak kıvılcım saçanlara, (ansızın) sabah baskını yapanlara, orada tozu dumana katanlara derken orada bulunan bir topluluğun ta ortasına girenlere yemin ederim ki insan, Rabbine karşı pek nankördür.
Şüphesiz buna kendisi de şahittir ve o, mal sevgisine de aşırı derecede düşkündür.
9.-11.(İnsan) düşünmez mi ki, kabirlerde bulunanlar diriltilip dışarı atıldığı zaman ve kalplerde gizlenenler ortaya konduğu zaman (hali ne olacak)!
Şüphesiz Rableri o gün onlardan tamamıyla haberdardır. (Adiyât: 1-11)
Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm.
1. El-kâriatü
2. me’l-kâriatü
3. Vemâ edrâke me’l-kâriatü. Yevme yekününnasü kel ferâşil mebsüsi
4. Ve tekûnül cibâli kel ihnil menfûşi
5. Fe emmamen sekulet mevaziynühû fehüve fî ‘ıyşeti’r-razıyeti
6. Ve emmâ men haffet mevâziynuhû fe ümmühû haviyetü
7. Ve mâ edrâke mâhiyeh. 8. Nârûn hâmiyeh. (Kâria:1-6)
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1-3. Kapı çalan! Nedir o kapı çalan? O kapı çalanın ne olduğunu bilir misin?
4-5. İnsanların, ateşin etrafını sarmış pervaneler gibi olduğu, dağların da atılmış renkli yüne dönüştüğü gündür.
6-7. O gün kimin tartılan ameli ağır gelirse işte o hoşnut edici bir yaşayış içinde olur.
8-9. Ameli yeğni olana gelince işte onun anası (yeri, yurdu) Hâviyedir.
10-11. Nedir o (Hâviye) bilir misin? Kızgın ateş! (Karia: 1-11)
1. İzâ zülziletil ardu zilzâlehâ.
2. Ve ahracetil ardu eskâlehâ.
3. Ve kâlel insânü mâ lehâ.
4. Yevmeizin tühaddisü ahbârahâ.
5. Bienne Rabbeke evhâ lehâ.
6. Yevmeizin yasdürunnâsü eştâten liyürav a’mâlehüm.
7. Femen ya’mel miskâle zerratin hayran yerah. 8. Ve men ya’mel miskâle zerratin şerran yerah. (Zilzal :1-6)
Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm.
1. Ve’l-âdiyâti zabhan
2. Fe’l-mûriyati kadhan
3. Fe’l-muğiyrati subhâ.
4. Fe eserne bihi neg’an
5. Fevesedne bihi cem’ân
6. inne’l-insâne lirabbihî lekenûd
7. Ve innehû alâ zâlike leşehîd
8. Ve innehû lihubbil Hayri leşedîd
9. Efela yağlemü iza buğsira mâ fil kubûri
10. Ve hussile mâ fissudûri
11. İnne Rabbehüm bihim yevmeizin le habîr. (Âdiyat:1-6)
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1-3. Yer dehşetle sarsıldıkça sarsıldığı, toprak ağırlıklarını dışarıya çıkardığı ve insanın: “Buna ne oluyor?” dediği zaman;
4-5. İşte o gün yer, Rabb’inin ona bildirmesiyle, kendi haberlerini anlatır.
6. O gün insanlar amellerini görmeleri (karşılığını almaları) için bölük bölük geri dönüp gelirler.
7. Her kim zerre kadar iyilik yapmışsa onu görür.
8. Kim de zerre kadar kötülük yapmışsa onu görür. (Zilzal: 1-8 )
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1-3. Harıl harıl koşanlar, (nallarıyla) çakarak kıvılcım saçanlara, (ansızın) sabah baskını yapanlara, orada tozu dumana katanlara derken orada bulunan bir topluluğun ta ortasına girenlere yemin ederim ki insan, Rabbine karşı pek nankördür.
Şüphesiz buna kendisi de şahittir ve o, mal sevgisine de aşırı derecede düşkündür.
9.-11.(İnsan) düşünmez mi ki, kabirlerde bulunanlar diriltilip dışarı atıldığı zaman ve kalplerde gizlenenler ortaya konduğu zaman (hali ne olacak)!
Şüphesiz Rableri o gün onlardan tamamıyla haberdardır. (Adiyât: 1-11)
Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm.
1. El-kâriatü
2. me’l-kâriatü
3. Vemâ edrâke me’l-kâriatü. Yevme yekününnasü kel ferâşil mebsüsi
4. Ve tekûnül cibâli kel ihnil menfûşi
5. Fe emmamen sekulet mevaziynühû fehüve fî ‘ıyşeti’r-razıyeti
6. Ve emmâ men haffet mevâziynuhû fe ümmühû haviyetü
7. Ve mâ edrâke mâhiyeh. 8. Nârûn hâmiyeh. (Kâria:1-6)
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1-3. Kapı çalan! Nedir o kapı çalan? O kapı çalanın ne olduğunu bilir misin?
4-5. İnsanların, ateşin etrafını sarmış pervaneler gibi olduğu, dağların da atılmış renkli yüne dönüştüğü gündür.
6-7. O gün kimin tartılan ameli ağır gelirse işte o hoşnut edici bir yaşayış içinde olur.
8-9. Ameli yeğni olana gelince işte onun anası (yeri, yurdu) Hâviyedir.
10-11. Nedir o (Hâviye) bilir misin? Kızgın ateş! (Karia: 1-11)