JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 45557" data-attributes="member: 3">Mersin - Mut Ilçesi        Mut ilçesi Karaman-Mersin karayolu üzerinde Mersine bağlı, Toros   dağlarının güney yamaçlarında kurulmuş yaklaşık 37 bin nüfuslu bir  ilçedir. Ne zaman kurulduğuna dair bulgular bizi M.Ö. 2000 yıllarına  kadar götürür. Yapılan arkeolojik kazılarda bu tarihe kadar uzanan  bulgulara rastlanmıştır. Tarih boyunca pek çok uygarlığa ev sahipliği  yaptığı bilinen ilçe en parlak günlerini Bizanslılar döneminde  yaşamıştır. İlçenin hemen her yerinde eski yaşamlara ait kalıntılara  rastlamak olasıdır. Bugün ayakta kalabilmiş ve gezilmeye değer belli  başlı yapılar arasında Alahan Manastırı ve Dağpazarı  kilisesi, Mut  Kalesi, Mavga Kalesi, Taş Han, La'al Paşa Camii ve Dağ camii başta  gelir. <img src="https://img55.imageshack.us/img55/7220/89823072ko5.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /> Bunun dışında Toros dağlarının muhteşem doğasını tadacak ve doğa  harikası güzellikleri görüp gezebileceğiniz bir ilçedir. Bu doğa  harikası güzellikler içinde yakın zamanda tabiat anıtı olarak ünvan  almış Yerköprü,  Kırkpınar, Sason Kanyonu, Karaeşki, SİT alanı olarak barındırdığı dağ  keçileri ile av turizmine de hizmet eden Kestel kanyonu ve bakmaya  doyamayacağınız Göksu vadisi en başta gelenleridir. Göksu ırmağını  besleyen çok sayıda irili ufaklı akarsu tam bu yörede Göksu'ya  karıştığından bunların oluşturduğu vadiler ve kanyonlar ile doğal  güzelliklerini sergiliyorlar. 17. Yüzyılda yaşamış Ünlü Halk Ozanı Karacaoğlan'ın mezarı Mut'tadır.  İlçeye bağlı Çukur (Karacaoğlan) köyünde, ozanın mezarının olduğu yere  Kültür bakanlığı tarafından bir anıt yaptırılmıştır. Oldukça engebeli  bir arazi yapısına sahip olan ilçede halkın büyük çoğunluğu hakim olan  yörük kültürünün de etkisiyle tarım ve hayvancılıkla uğraşır.En önemli  tarım ürünleri Zeytin ve Kayısıdır. Dünyada ilk turfanda kayısının  üretildiği ve piyasaya çıktığı yer olarak ünlenmiştir. Her yıl Haziran  ayının ilk haftasında çeşitli sanatçıların katıldığı Kayısı Festivali  düzenlenmektedir. <img src="https://img514.imageshack.us/img514/3590/61778543nd6.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />  Mut Tarihi  Yukarıda da belirttiğimiz gibi Mut M.Ö. 2000 yıllarında ilk  yerleşimlerin başladığı tahmin edilen bir ilçedir. Dağlık ve ovalık  Kilikya olarak iki bölüme ayrılan Kilikya'nın Dağlık bölümünde, tarihte  çok önemli olaylara sahne olmuş Sertavul geçidinin hemen güney ağzında  kurulmuştur. Bir süre Venedikli ve Kilikyalı korsanlar tarafından elden  ele geçtiği, sonrasında Roma hükümetince burada uzun süreli bir  hakimiyet sağlandığı söylenir. Mut ve çevresindeki Toros Dağlarının M.S.  700-800 yıllarından itibaren Orta Asyadan kopup gelen Yörük boylarına  da ev sahipliği yaptığı bildirilir. Ancak bu yıllardan sonra bölgede  kurulan ve Güneydoğu Anadolu bölgesindeki çoğu ili de kapsayacak şekilde  hakimiyetini sürdüren Kilikya Ermeni Prensliğinin de 1375 yılına kadar  varlığını devam ettirdiği bilinmektedir. Hâtta Toros Dağlarının adının  bu prensliğin başında bulunan Thoros isimli prenslerden geldiği de ileri  sürülür. Selçuklu Sultanı Alaeddin Keykubat zamanında Karamanoğulları beyliğinin  kurucusu olan Nur-e Sofi hazretleri, bölgeden Ermenileri 1228 yılında  kovarak Ermenek, Mut, Gülnar ve daha sonra da Silifkeyi hakimiyeti  altına almıştır. Bölgenin Karamanoğlu beyliğinin eline geçmesinden  sonra, Karamanoğulları Mut ve çevresini mamur etmişlerdir. Karamanoğlu  Mesut bey zamanında Mut, 5 sene Beyliğe başkentlik yapmıştır. La'al Paşa  Camii, Kızılminare ve bazı başka yapıların Karamanoğulları zamanında  yapıldığı bilinmektedir. 1483 yılı yazında Kasım Bey yanında üç oğlu, otuz yiğit beyi ile Kestel  (Dağpazarı) yaylasına gelir. Koyunlar kesilir, kavurmalar, pilavlar,  helvalar pişirilir, şerbetler ezilir. Bu ziyafet sırasında Hocantı oğlu  zehiri gizlice şerbete katar. Şerbeti içenler Kasım Bey' le beraber otuz  dört kişi birden ölürler. (1483) Kasım Bey'den sonra Karamanlılar' ın bazı çırpınışları oldu ise de  devlet olabilme özelliği taşımıyor. 1502 Yılından sonra Karamanlılar' ın  topluca doğuya (İran'a) göçmeleriyle Karaman toprakları da tamamen  Osmanlılar eline geçer.    Nüfus ve Coğrafi Yapı   İlçe doğu'dan Silifke, batıdan Ermenek, güneyden Gülnar ve kuzeyden  Karaman İli ile çevrilidir. Mut, ilin kuzey batısında Mersine 165 km.  uzaklıkta Iç Anadoluyu Akdenize bağlayan Mersin-Konya karayolu üzerinde  kurulmuştur. Mut'un yüzölçümü 2554 kilometrekaredir. Denizden yüksekliği  300 m.dir. Denizden yüksekliği 200-2000 m. arasında değişen ilçe  arazisinin batı kesimi Göksu ırmağının kolları olan akarsu ve dereler  tarafından parçalanmıştır. Bu engebelerden başka ilçenin kuzeyinde  Karaman sınırını meydana getiren orta Toroslar yükselir. Burada İç  Anadoluya geçit veren ve denizden yüksekliği 1610 m. olan Sartavul  (Sertavul) geçidi vardır. İlçenin kuzeyindeki orta Toroslar'a bağlı  dağlar engebelidir. Bu dağlık alan Hadim Göksuyu ve Ermenek Göksuyu ile  yer yer derin vadiler şeklinde parçalanmıştır. Bu iki çay Mut  yakınlarında Suçatı köyümüzde birleşerek Göksu nehrini oluştururlar Şehir güneye doğru 700-800 m. kuzey ve batıya doğru 1500-2000 m.  yükselen dağlar arasında bir çanak ortasına benzer. Başlıca  yükseklikleri : Yerlikaya, Mahvaç (1390), Yaylacık, Kızıldağ (2260),  Akoluk, Avlağıdağı (1889), Karga ve Adras, (1421) Kestel (1813 ), bunun  güneyinde haritalarda Sivri dağ adıyla gösterilen daha çetin, engebeli  Meleştiren dağı (1665), bunun doğusunda kuzeyi Karıcıklar beli ciheti  geniş çam, katran ve köknar ormanlarıyla kaplı, güneyi daha ziyade  ardıçlık olanı, üzerinde iyi ot yetişen, yaylaları bulunan, eteğinde Mut  şehrinin yaylası kurulmuş bulunan Kozlar (1450), bazı yerleri sert  şekilli Büyük Eğre dağı (2025), bunun doğusunda Gez Beli'nden ötede aynı  durumda Küçük Eğre dağı (1926) bulunur. Toroslardan Göksu'ya doğru  uzanan bu geniş kabarıklar arasında uzanan vadiler ve buna yakın etekler  tarım bakımından, yerleşme. bakımından enteresandır. Burada nüfus  gruplaşmasını sağlamış olan iki vadi görülür. Pirinç suyunun yukarısında  Dağpazarı köyü vardır. Henüz çetin engebeli olmayan, tabanları bazen  düz, birçok suları bir toplanma (kollektör) durumunda olan burada pek  sarp Kestel kapızına girmeden önce birleşirler. Bunlardan her birisi  içinde bulunan bir köyün adını almıştır: Kavaközü, Navdalıözü, İmrenözü,  Çiviözü bunlardan başlıcalarıdır. Buraları yüksektir 1250 ile 1500  metre civarındadır. Grubun diğeri de Mutun doğusunda Kurt Suyunun baş  taraflarını bir nevi toplanma havzasını oluşturur. Buralara da Sarıkavak  köyü veya sadece Dere köyleri denir. Bu taraf Dağpazarı köylerine göre  daha engebeli ve daha az yüksektir (1000-1250) . Bu engebeli kısımlar  yer yer ormanlıktır. İlçenin nüfusu, 2000 genel nüfus sayımı sonuçlarına göre toplam  74.373'dür. Bu nüfusun 36.482'si ilçe merkezinde, 37.891'i köylerde  yaşamaktadır.</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günde beş vakit kıldığımız nedir?