JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Turab" data-source="post: 66980" data-attributes="member: 2">Emeğine sağlık, Allah sevgisi ile insanlara karşı; özellikle iki cinsin birbirine karşı sevgileri, ana-baba sevgisi, evlat sevgisi, kardeş sevgisi, arkadaş sevgisi, bunları birbirine karıştırmamak gerek. İnsanın eşine olan sevgisi ile, anne babasına olan sevgisi nasıl çok farklı ise Allaha karşı hissedilen sevgi de farklıdır bence. "Müminin sevgisi berrak, nurlu,  kalpte ferahlık  oluşturan bir sevgidir. Çünkü sevgisinin gerçek  muhatabı Allah'tır.  Karşısındaki varlığı dünyada Allah'ın tecellilerini  barındırdığı için  sever. Bu yüzden de, sevdiği bir kimse veya varlık ölünce veya sevdiği  bir eşya kaybolunca, kendisinden alınınca mümin üzülmez, bir mahrumiyet,  ayrılık acısı çekmez."Diye bir paragraf var yazıda. Ben katılmıyorum. Bizler müslümanız Elhamdülillah, ölümün bir gerçek ve kaçınılmaz olduğunu biliyoruz. Ölüm bizim için bir başlangıç olacak inşAllah. Fakat eşini,dostunu,evladını veya ana-babasını kaybedip de üzülmeyen, onun eksikliğini hissetmeyen insan olabilir mi? Tabi ki üzülürüz fıtratımız böyle. Allah c.c bizi böyle yaratmış. Durum böyleyken yukarıdaki paragrafı yazan abartmış bence, en azından ben katılmıyorum. Her sevgi farklıdır. Allah sevgisi farklıdır. Bende biliyorum, ölüm bir yokluk değil, bir başlangıç, ahiret bizlerin buluşma yeri. Fakat ne olursa olsun nekadar bilirsek bilelim. Ölen bir sevdiğimizin ardından Üzülmemek veya en azından bir süre veya bir dönem yokluk ve acı çekmemek imkansız...Sevgiyi ve sevme duygusunu da yaratan Allah... Tabiki bu düşünceler kişi bazlıdır. Yani kimseyi bağlamaz ben şahsen her sevginin başka bir frekansı olduğunu düşünüyorum. Farklı düşünenlere de saygılıyım.</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır