Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Serbest kürsü
Kapı Önü Muhabbet Çeşmesi
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Turab" data-source="post: 2964" data-attributes="member: 2"><p style="text-align: center"><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em><img src="https://www.islamiforumlar.net/members/serdar-albums-konulara-eklenen-resimler-2-picture406-img-4513.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></em></span></span></p> <p style="text-align: center"></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em>Kapı önü, ne tam manasıyla eve dahildir, ne de tamamen evden ayrı. Mesela katiyen kapı önüne sürülmez ev süpürgesi. Ev terlikleriyle kapı önüne basılmaz. Bu titizliğine rağmen, yine de en çok evin hanımını sever kapı önü, bir de çocukları. Çocukların oyunlarını seyreder, minik dertlerini dinler, oyunlarına ortaklık eder. Kapı önü, dışarıdan eve sokulmaması gereken ne varsa hepsinin bırakıldığı yerdir. İş gerginliği, paltonun omuzlarındaki kar tanecikleri, caddelerin kahrını çekmiş ayakkabılar, çocuğun bisikleti, şemsiye ve dünya hengâmesi…</em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em>Lafın hiç bitmediği ve bitmeyeceği yerlerden biridir kapı önü aynı zamanda. Kapı önü muhabbetinin dayanılmaz cazibesi uğruna kim bilir kaç kere ocaktaki süt taştı da cânım kaymak ziyan oldu, kaç tencerenin dibi tuttu. O daracık yerde, ayaküstü, kaç hikâyeye tanık olundu, kaç hikâye dinlendi, anlatıldı.</em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em>Bu yazıyı yazmadan önce kapımın önüne söz verdim ben, bak söz, senden de bahsedeceğim, dedim. Bu kadar cümleyi de sırf kapı önünün gönlünü alayım diye söyledim. Aklıma gelen bütün kapıları bu yazıya sığdırabileyim diye. Dokunmadığım kapı kalmasın diye. Kapılardan girebileyim diye…</em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em>Kapı girmektir. Kapı, dâhil olmak demektir, ait olmak demektir. Kapı, buyurun demektir, kapı buyur edilmektir. Kapı ev demektir, aile demektir. Sevgi demektir, muhabbet demektir. Ben en çok da bu yüzden sevdim kapıları.</em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em>Kapıyı kapattığımız an, kendimize dünyanın en özgür alanını açarız. Dünyanın tozu, o en mahrem metrekareye giremez. Orada insanın hareket kabiliyetine müdahale edilmez. Kapı, eve münhasır o sanatkârane ahengi dışarıya göstermez.</em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em>Varsa akşamdan kalma tatsızlıklar, kırgınlıklar, balkon kapısından çıkıp gitsin diye, evvela balkon kapısı açılarak başlanır güne. Ev saatlerce havalanır, “güle güle” gidenler akşam olup da eve gelince, temiz ve taze bir hava bulur. Sabahın ayılmamışlığında balkon kapısından süzülür hayat. Her sabah balkon kapısının açılmasını bekler çiçek ve ağaç kokuları, sokak ve çocuk sesleri, balkonda su bekleyen eflatun küpe çiçekleri. Birazdan evin hanımı kucağında bebeğiyle balkonda görülecek, bebek annesinin kucağında güneşe selam vermeye giderken önce balkon kapısından geçecek. Güneş ona D vitamini hediye edecek, bebeğin kemikleri gelişecek. Bu sırada belki de annesi ona “Devlet Kapısı” tercihli bir istikbal dileyecek. “ Allah sana hayırlı kapılar açsın” diye dua edecek. Komşularına “günaydın” diyecek, onlarla kısacık hal-hatır edilecek.</em></span></span></p><p><span style="font-family: 'Georgia'"><span style="font-size: 15px"><em></em></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Turab, post: 2964, member: 2"] [CENTER][FONT=Georgia][SIZE=4][I][IMG]https://www.islamiforumlar.net/members/serdar-albums-konulara-eklenen-resimler-2-picture406-img-4513.jpg[/IMG][/I][/SIZE][/FONT] [/CENTER] [FONT=Georgia][SIZE=4][I] Kapı önü, ne tam manasıyla eve dahildir, ne de tamamen evden ayrı. Mesela katiyen kapı önüne sürülmez ev süpürgesi. Ev terlikleriyle kapı önüne basılmaz. Bu titizliğine rağmen, yine de en çok evin hanımını sever kapı önü, bir de çocukları. Çocukların oyunlarını seyreder, minik dertlerini dinler, oyunlarına ortaklık eder. Kapı önü, dışarıdan eve sokulmaması gereken ne varsa hepsinin bırakıldığı yerdir. İş gerginliği, paltonun omuzlarındaki kar tanecikleri, caddelerin kahrını çekmiş ayakkabılar, çocuğun bisikleti, şemsiye ve dünya hengâmesi… Lafın hiç bitmediği ve bitmeyeceği yerlerden biridir kapı önü aynı zamanda. Kapı önü muhabbetinin dayanılmaz cazibesi uğruna kim bilir kaç kere ocaktaki süt taştı da cânım kaymak ziyan oldu, kaç tencerenin dibi tuttu. O daracık yerde, ayaküstü, kaç hikâyeye tanık olundu, kaç hikâye dinlendi, anlatıldı. Bu yazıyı yazmadan önce kapımın önüne söz verdim ben, bak söz, senden de bahsedeceğim, dedim. Bu kadar cümleyi de sırf kapı önünün gönlünü alayım diye söyledim. Aklıma gelen bütün kapıları bu yazıya sığdırabileyim diye. Dokunmadığım kapı kalmasın diye. Kapılardan girebileyim diye… Kapı girmektir. Kapı, dâhil olmak demektir, ait olmak demektir. Kapı, buyurun demektir, kapı buyur edilmektir. Kapı ev demektir, aile demektir. Sevgi demektir, muhabbet demektir. Ben en çok da bu yüzden sevdim kapıları. Kapıyı kapattığımız an, kendimize dünyanın en özgür alanını açarız. Dünyanın tozu, o en mahrem metrekareye giremez. Orada insanın hareket kabiliyetine müdahale edilmez. Kapı, eve münhasır o sanatkârane ahengi dışarıya göstermez. Varsa akşamdan kalma tatsızlıklar, kırgınlıklar, balkon kapısından çıkıp gitsin diye, evvela balkon kapısı açılarak başlanır güne. Ev saatlerce havalanır, “güle güle” gidenler akşam olup da eve gelince, temiz ve taze bir hava bulur. Sabahın ayılmamışlığında balkon kapısından süzülür hayat. Her sabah balkon kapısının açılmasını bekler çiçek ve ağaç kokuları, sokak ve çocuk sesleri, balkonda su bekleyen eflatun küpe çiçekleri. Birazdan evin hanımı kucağında bebeğiyle balkonda görülecek, bebek annesinin kucağında güneşe selam vermeye giderken önce balkon kapısından geçecek. Güneş ona D vitamini hediye edecek, bebeğin kemikleri gelişecek. Bu sırada belki de annesi ona “Devlet Kapısı” tercihli bir istikbal dileyecek. “ Allah sana hayırlı kapılar açsın” diye dua edecek. Komşularına “günaydın” diyecek, onlarla kısacık hal-hatır edilecek. [/I][/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Serbest kürsü
Kapı Önü Muhabbet Çeşmesi
Üst
Alt