JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="elifgibi" data-source="post: 8564" data-attributes="member: 149">Tasavvuf,  “safa ve vefa” gözetmektir. Safa, kalbin ve nefsin temizlenmesidir.  ...Bu safa, dünya malıyla servetiyle ele geçmez, ancak Rabbanî bir  ikramdır. Vefa ise Allah’a kulluk, itaat ve bağlılıktır.Herkes  Allah’ın kuludur. Fakat gerçekte ise, ben Allah’ın kuluyum, demek için  kalbin, benliğin temizlenmesi, ibadet ve taate dikkat edilme...si  şarttır. Tasavvuf, bu halin elde edilmesine vesiledir.Fakat tasavvuf yoluna girenlerin şu dört adımı bilmesi gerekir:Birinci  adım: Allah’ın zatını, isimlerini, sıfatlarını bilip ona göre hareket  etmektir. O’nun rahmetine sığınıp, gazabını çekecek davranışlardan  kaçınmaktır.İkincisi: Kendi nefsini, onun isteklerini, bunların doğurduğu şerleri bilmek ve nefsi şerlerden muhafazaetmektir.Üçüncüsü:  Şeytanı, onun düşmanlığını bilmektir. Nefs kemale ermemiş ise şeytan  onu kullanarak insanı yoldan çıkarır, fakat nefs kemale erince şeytan  kendine bir yol bulamaz. Kalelere ve kilitli yerlere hırsız giremediği  gibi, nefs temizlenir kâmil olursa şeytan insan vücudunda bir arkadaş  bulamadığı için içeri giremez. “Şeytan bana çok vesvese veriyor.”  diyenin nefsine şeytan musallat olmuştur. Şeytandan şikayet etmek nefsin  acizliğinin işaretidir.Dördüncüsü: Dünyanın hakikatte ne olduğunu  bilmek ve onu Allah ve Rasulü’nün emrettiği tarzda kullanmaktır.  Zannedildiği gibi tasavvuf dünyadan nefret etmez. Dünyasız tasavvufî  hayat ve ahiret de olmaz. Tasavvufun dünyayı reddettiği yönü, şerlere  vasıta olması ve dünya sevgisinin Allah’ı unutmaya sebep olmasından  dolayıdır. Yoksa bir insan dünyayı ahiret için kullanıyorsa o insan  kâmildir, velidir.İşte bütün bunlarla birlikte öyle kâmil  insanların, velilerin yanına gitmek, gönüllerin dünya sevgisinden  kurtulmasına sebep olur. Evliya ile oturup kalkanın kalbi Allah ile,  ahiret ile meşgul olmaya başlar. Allah’ı hatırlatan, O’nu anmaya sebep  kişiyle birlikte olmak, işlerimizin, ibadetlerimizin düzelmesine vesile  olur.Veli fitnelerden sakınır. Bela ve musibetlere karşı Allah  Tealâ’nın verdiği ilim ve marifetle sabır gösterir. İhlâsla bezenmiş,  riyadan temizlenmiştir. Yüzü tebessüm eder ama kalbi mahzundur. Mahzun  olması hakkıyla kulluk edememesindendir. Ahiret endişesinden,  korkusundandır. Nimetlerin çokluğunu görür, hesabın çetinliğini düşünür,  bundan dolayı da endişe eder.Kendi yanlarına gelenlerin de  ahiretlerinin iyi olmasını ister, onların hidayetine, istikametine  vesile olurlar. Velilerin en büyük kerametleri de budur. Gayenin  gerçekleşmesi için gerektiğinde başka kerametleri de görülür.Keramet,  Allah Tealâ’nın veli kullarına bir ikramıdır. Mesela Kur’an-ı Kerim’de  bildirildiği gibi Hz. Meryem annemize şöyle hitap edilmiştir: “(Kuru)  hurma dalını kendine doğru silkele, üzerine taze hurmalar dökülsün.”  (Meryem, 25). Hz. Meryem annemiz suyu olmayan, kuru bir vadiye gelmiş,  kuru bir hurma ağacının dibinde doğum sancısı çekmiştir. Kuru hurma  ağacından hurma dökülmesi imkansızdır. Allah Tealâ’nın kudretiyle bu hal  meydana gelmiş ve Meryem annemizin kerametine delil olmuştur. Çünkü o  Allah dostu bir insandır. Kalbi bütünüyle Hakk’a yönelmiştir. Dünya  endişesinden, mâsivâdan kurtulmuştur.Bir insanda böyle bir kalp  yoksa, o kişi Allah’tan başka bir şeye bağlı olmayan böyle bir arif  aramalı, bulunca da o gönlün hoşnutluğunu kazanmaya çalışmalıdır. Bu  çaba onun gönlünü temizleyecek, selim bir kalp sahibi olmasına sebep  olacaktır.Zaten dünya hayatında en önemli işimiz de, ne malın, ne evladın fayda vereceği gün gelmeden selim bir kalbe sahip olmaktır.</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günde beş vakit kıldığımız nedir?