Benim sorum biraz uzun ve farkli olacak. Simdiden vaktinizi aldigim icin kusura bakmayin.
Ben kadin bedeninde dogdum fakat kucuk yaslardan beri kendimi bir kadin gibi hissetmiyorum. Ailem beni tam olarak bir kiz cocugu gibi yetistirse de ben hicbir zaman elbiselerden, oyuncak bebeklerden, susten pusten hoslanan biri olmadim. Kendimi erkek olarak hissetme durumum lisede kuvvetlendi, universitede ise hadsafhaya ulasti. Artik dis gorunumum yuzunden evden bile cikmak istemeyecegim noktada bir psikiyatri uzmanina basvurdum.
Doktor bu durumun anne karninda sekillendigini anlatti. Benim gibi kadin olarak dogup kendisini erkek gibi hisseden kisilere oldukten sonra otopsi yapilmis ve beyinlerinin anatomik olarak erkek beyni oldugu gorulmus. Ancak bu beyinde var olan bir his oldugu icin herhangi bir tedavisi mumkun degilmis. Daha dogrusu tek tedavisi, bedeni beyine uydurmak…
Ben de boyle bir surece girip psikaytri gorusmeleri, doktorlar, mahkemeler ve ameliyatlar neticesinde cinsiyet degistirdim. Bu her anlamda cok zorlu bir surecti ama benim yasamimi saglikli olarak devam ettirebilmem icin zorunluluktu. Hic kimsenin keyfi bir sekilde hayatinin buyuk bir bolumunde hastanelerde, mahkemelerde surunup, ciddi hayati riski bulunan ameliyatlari olacagini sanmiyorum.
Su an tamamen erkek gorunumdeyim ve erkek kimligine sahibim. Bu arada hep dinine bagli bir insan oldugumu ancak namaz kilmak icin erkek kimligini almayi bekledigimi de soylemek isterim.
Simdi benim tam olarak ne yapmam gerekiyor? Bu durum gunah diye dinden elimi ayagimi cekmek istemiyorum. Aksine daha fazla dine yoneldim. Sapik ya da sapkin oldugumu dusunmuyorum aksine durust ve ahlakli bir insan olduguma inaniyorum. Mesela cemaat ile camide cuma namazlarina katiliyorum. Bunun bir gunahi var midir?
Ben kadin bedeninde dogdum fakat kucuk yaslardan beri kendimi bir kadin gibi hissetmiyorum. Ailem beni tam olarak bir kiz cocugu gibi yetistirse de ben hicbir zaman elbiselerden, oyuncak bebeklerden, susten pusten hoslanan biri olmadim. Kendimi erkek olarak hissetme durumum lisede kuvvetlendi, universitede ise hadsafhaya ulasti. Artik dis gorunumum yuzunden evden bile cikmak istemeyecegim noktada bir psikiyatri uzmanina basvurdum.
Doktor bu durumun anne karninda sekillendigini anlatti. Benim gibi kadin olarak dogup kendisini erkek gibi hisseden kisilere oldukten sonra otopsi yapilmis ve beyinlerinin anatomik olarak erkek beyni oldugu gorulmus. Ancak bu beyinde var olan bir his oldugu icin herhangi bir tedavisi mumkun degilmis. Daha dogrusu tek tedavisi, bedeni beyine uydurmak…
Ben de boyle bir surece girip psikaytri gorusmeleri, doktorlar, mahkemeler ve ameliyatlar neticesinde cinsiyet degistirdim. Bu her anlamda cok zorlu bir surecti ama benim yasamimi saglikli olarak devam ettirebilmem icin zorunluluktu. Hic kimsenin keyfi bir sekilde hayatinin buyuk bir bolumunde hastanelerde, mahkemelerde surunup, ciddi hayati riski bulunan ameliyatlari olacagini sanmiyorum.
Su an tamamen erkek gorunumdeyim ve erkek kimligine sahibim. Bu arada hep dinine bagli bir insan oldugumu ancak namaz kilmak icin erkek kimligini almayi bekledigimi de soylemek isterim.
Simdi benim tam olarak ne yapmam gerekiyor? Bu durum gunah diye dinden elimi ayagimi cekmek istemiyorum. Aksine daha fazla dine yoneldim. Sapik ya da sapkin oldugumu dusunmuyorum aksine durust ve ahlakli bir insan olduguma inaniyorum. Mesela cemaat ile camide cuma namazlarina katiliyorum. Bunun bir gunahi var midir?
