- Katılım
- 18 Aralık 2023
- Mesajlar
- 20
- Tepkime puanı
- 9
İnsanların “filancaya iyilik yaptım ama kötülük buldum” demesi de boştur. Çünkü iyilik sadece Allah için yapılır. Kul için yapılmışsa zaten ziyandır. İster onları memnun edelim, ister etmeyelim... Bunu yanlış anlamayalım. Elbette sadaka ve yardım gibi iyilikler insanlara yapılır. Ama insanlara iyilik yapmak ile onlar “için” iyilik yapmak birbirinden farklıdır. Allah için yapılan hiçbir iyilik ve iş asla kaybolmaz.
Bu hususta şöyle ilginç bir hikâye anlatılır. Devrimizin hattatlarından biri hatlarını para ile satmıyormuş. “Niçin?” diye sormuşlar. O da gördüğü bir rüyayı anlatmış.
Rüyasında kendini Lâle Devri’nde, yani 1700’lerde meşhur Sâdâbâd’da görmüş. Önünde Rasulullah Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, arkada kendisi yürüyorlarmış. Çevrede cennet misali köşkler, havuzlar, lâle bahçeleri, çimenlikler, ağaçlıklar varmış.
Tam o esnada meşhur âsi Patrona Halil ve elebaşılık ettiği isyancılar ellerinde meşalelerle gelip köşkleri teker teker ateşe vermeye başlamışlar. Ahşap köşkler cayır cayır yanıyor, bir süre sonra kül olup çöküyormuş. Rasulullah Efendimiz ve hattat uzaktan bu dehşetli manzarayı seyrediyorlarmış. Fakat ilginç olanı, köşklerin birçoğu içinde duvara asılı hat levhalarıyla beraber tümden kül olup çökerken, bazılarında ise köşk yanıp çökse bile içindeki hat levhalarına hiçbir şey olmuyormuş. Hatta bunlar havada asılı kalıyormuş.
Hattat, Rasulullah Efendimiz sallallahu aleyhi veselleme dönmüş ve bu işin hikmetini sormuş. O da buyurmuş ki: “Bu yanmayan hatları yazanlar Allah için yazmışlardır. Allah için yapılan iş zayi olmaz.”
Hattat bu rüyadan uyanınca samimiyetine halel gelmesin diye yazdıklarından artık para almamaya karar vermiş.
Peki, bu olaydan ne ibret alalım? Allah için yapılan iyilik kaybolmaz ama kullar için yapılan iyilik kaybolabilir. Peki içimizdeki niyetin gerçekliğini nasıl bileceğiz? Hangi işi yapıyorsak yapalım niyetimizi sahih kılarak, yani samimiyetle, ihlâsla Allah için yaparak ve kullardan teşekkür de takdir de beklemeyerek... Eğer bir işten dolayı bize teşekkür eden olursa o zaman da Hazreti Süleyman aleyhisselam gibi “Muhakkak ki bu Rabbimin cömertliğindendir.” (Neml 40) deyip onu da Hak’tan bilerek...
Atilla Pamirli -
Semerkand Dergisi / Ekim 2021)
Bu hususta şöyle ilginç bir hikâye anlatılır. Devrimizin hattatlarından biri hatlarını para ile satmıyormuş. “Niçin?” diye sormuşlar. O da gördüğü bir rüyayı anlatmış.
Rüyasında kendini Lâle Devri’nde, yani 1700’lerde meşhur Sâdâbâd’da görmüş. Önünde Rasulullah Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, arkada kendisi yürüyorlarmış. Çevrede cennet misali köşkler, havuzlar, lâle bahçeleri, çimenlikler, ağaçlıklar varmış.
Tam o esnada meşhur âsi Patrona Halil ve elebaşılık ettiği isyancılar ellerinde meşalelerle gelip köşkleri teker teker ateşe vermeye başlamışlar. Ahşap köşkler cayır cayır yanıyor, bir süre sonra kül olup çöküyormuş. Rasulullah Efendimiz ve hattat uzaktan bu dehşetli manzarayı seyrediyorlarmış. Fakat ilginç olanı, köşklerin birçoğu içinde duvara asılı hat levhalarıyla beraber tümden kül olup çökerken, bazılarında ise köşk yanıp çökse bile içindeki hat levhalarına hiçbir şey olmuyormuş. Hatta bunlar havada asılı kalıyormuş.
Hattat, Rasulullah Efendimiz sallallahu aleyhi veselleme dönmüş ve bu işin hikmetini sormuş. O da buyurmuş ki: “Bu yanmayan hatları yazanlar Allah için yazmışlardır. Allah için yapılan iş zayi olmaz.”
Hattat bu rüyadan uyanınca samimiyetine halel gelmesin diye yazdıklarından artık para almamaya karar vermiş.
Peki, bu olaydan ne ibret alalım? Allah için yapılan iyilik kaybolmaz ama kullar için yapılan iyilik kaybolabilir. Peki içimizdeki niyetin gerçekliğini nasıl bileceğiz? Hangi işi yapıyorsak yapalım niyetimizi sahih kılarak, yani samimiyetle, ihlâsla Allah için yaparak ve kullardan teşekkür de takdir de beklemeyerek... Eğer bir işten dolayı bize teşekkür eden olursa o zaman da Hazreti Süleyman aleyhisselam gibi “Muhakkak ki bu Rabbimin cömertliğindendir.” (Neml 40) deyip onu da Hak’tan bilerek...
Atilla Pamirli -
Semerkand Dergisi / Ekim 2021)