- Katılım
- 12 Eylül 2014
- Mesajlar
- 1
- Tepkime puanı
- 0
Dışarıda müthiş soğuk.
İstanbul bembeyaz
Ve karlar altında virane bir genç.
***
Evimdeyim ve yalnızım...
Şöminenin kıpkırmızı ışığında,
Odunların çıtırtılı sesiyle ısınmaya çalışıyorum.
Isınmak mümkün mü deseler "Hayır" diye çığlıklar atacağım.
***
Isınamıyorum bir türlü.
Bir oraya bir buraya doğru yürüyorum.
Ne fayda...
İçimde bir buz dağı var sanki
***
Isınamıyorum.
Aklıma bir an sana yazdığım mektuplar geliyor...
Odama doğru ilerleyip, o mektupları sakladığım kilitli çekmeceye geliyorum.
Ama anahtarı nerede? Nereye koydum ben bu anahtarı?...
Uzun bir arayıştan sonra kalemliğimin içerisinde olduğu aklıma geliyor.
Ve açıyorum o senle dolu çekmeceyi...
O çekmece benim değil zaten,
Sen kokuyorsun o çekmecede.
Biraz tozlanmış mektuplar.
Affet beni ne zamandır okumuyordum...
Ve aşağı iniyorum merdivenlerden şömineye doğru...
Bir mum ışığıyla okuyorum aheste aheste...
***
Isınamıyorum.
Salıyorum yanaklarıma doğru gözyaşımı...
İnan hepsini okumaya yüreciğim dayanamıyor.
Dolaşayım da biraz sonra okurum diyorum kendi kendime.
Pencere ye doğru ilerliyorum. Perdeyi usulca kavrıyorum.
Pencere buğulanmış, silmek istiyor elim bir an,
Ama ismini yazıyorum o buğulanmış pencereye...
Tek başına, sadece ismini yazıyorum...
***
Isınamıyorum...
Elleim titriyor. Ne oluyor bana diyorum.
Yanaklarımdaki yaşları silerek, derin bir nefes alıyorum.
Ve ilerliyorum şömineye doğru gene,
Çok üşüdüm, biraz ısınayım diye...
Ne fayda...
***
Isınamıyorum...
Devam ediyorum mektuplarıma kaldığım yerden okumaya...
Umut, çaresizlik, mutluluk ana temalar...
Sevgi tohumlarıyla yeşermiş bir bahçe,
Hayal akan bir çeşme,
Issız bir çölün ortasında,
Hayatta kalabilme mücadelesi veren bir gül...
***
Isıtmıyor beni yalnızlık,
Acı verse de gene yalnız kalmak istiyorum...
Ulaşamasam da seni istemek...
Isınamıyorum...
-eflatuni-2006
Soğuk bir kış günü...