- Katılım
- 29 Mart 2011
- Mesajlar
- 337
- Tepkime puanı
- 16
ßeni en çok anLayanıma sıĞınıyorum. .
Bismillahirrahmanirrahim
işleri Ehline Vermek Dinimizin Emridir.
Hacı Bayram Velî’nin şeyhi olan Somuncu Baba, kendisinden sonra irşat görevini oğlu Yusuf’a bırakmayarak, Hacı Bayram’ı kendi yerine tayin etmişti.
Yusuf, bu yüzden babasına karşı, hayretle karışık bir burukluk içerisindeydi. Bir gün asık bir suratla, bu meseleyi düşünerek dergâhın bahçesindeki kuyudan su çekerken, babası onu yanına çağırdı ve şöyle dedi:
– Bak evlâdım! Hz. Peygamberin yolu açıktır. Devlet idaresinde, mânevi işlerde, sanatta, “işleri ehline bırakmak”, kendisinden sonra yönetici olacak şahsı yetenekli kişilerden seçmek dinimizin emridir.
Benden sonra, manevi sırlara en fazla aşina biri ve talebeleri yetiştirmeye en uygun kabiliyetlerle donanmış kişi olarak Hacı Bayram’ı görüyorum. Sana karşı babalık sevgim, beni görevimi yapmaktan ve doğru yoldan ayıramaz.
Yusuf, babasının bu açıklamasını dinledikten sonra, ona şöyle bir soru sordu: “Ama baba, görmüyor musun? Senin gibi bir dergâhı değil, koskoca milleti idare eden padişahlar bile, saltanatı oğullarına devrediyorlar. Onlar müslümanlığı bilmiyorlar mı? Onlar Hz. Peygamberin yolundan habersizler mi?
Somuncu Baba, bu soru üzerine âdeta irkildi. Rengi kaçtı. Ve üzüntülü bir sesle:
– Evlâdım, çok doğru bir noktaya değindin. Haklısın. Hz. Peygamberin yolunda, idareyi en ehliyetli, en güçlü olana devretmek lâzımdır. Ama saltanatta kötü bir gelenek başlatılmış, öylece devam ediyor.Kötü geleneklerin yaşaması, bizi değişmez gerçeklere karşı gelmeğe itmemeli. Her şey yerli yerinde olmalıdır.
Elması kuyumcunun örsüne, bakırı sultanın tacına koyan bilgisizlikten her zaman sakın.
Bu sözlerden sonra Yusuf, gönül rızası ile Hacı Bayram Velî’nin bağlısı olmuş, ona herkesten fazla saygı göstermiş, hizmet etmiştir.
