İnsanlar Neden Mutsuz?

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz
Yönetici
Süper Mod
Moderatör
Katılım
26 Temmuz 2011
Mesajlar
19,432
Tepkime puanı
185
yalniz%2Bkadin.jpg


Sevgisizliğin günümüzde tüm dünyayı sardığı, insanların birbirlerine gittikçe daha da yabancılaştığı çok açık gerçektir...
Büyük kentlerdeki insanlar göz göze gelmez hatta birbirlerinin yüzüne bakmaz. Derin ve samimi sevgiyi yitiren insanların, adeta içleri boşalmış, kişiler manevi anlamda tükenmişlerdir.
Sevgi ve aşkı yitirdiğinde, insanın içinde korkunç bir boşluk meydana gelir ve artık yitirilenlerin yerini sıkıntı, azap, korku, gerginlik, kuşku ve panik alır...
Bu acıdan kurtulmak için de birçok insan ya uyuşturucu ya da aklı örten, insan bedenine ve ruhuna zarar veren tehlikeli maddeler kullanmaya başlar. Ve doğaldır ki sonuç da çok kötü olur.

İman etmeyen kişi para, yiyecek, içecek, zenginlik, kısacası her şeye sahip olsa da bir türlü mutlu olamaz...
Elde ettiği her şeyi bir gün yitirebileceği korkusu içinde huzursuz bir yaşam sürer. İnsanların mutsuzluğuna yol açan asıl neden tabi ki Allah’tan uzak yaşamaktır...

Oysa dünya hayatı hırsla ardından kovalanmaya değmeyecek kadar kısadır. Dünyevi hiçbir şey kalıcı değildir; ölümle birlikte tüm kazanılanlar yok olucudur. Bu nedenle nefsani attığı her adım kişiyi sıkıntıya götürür.

Din dışı cahiliye toplumlarında, insanları dini yaşamaktan alıkoyan pek çok telkin vardır...
Bu telkinlerin en tehlikelilerinden biri, dini yaşamanın zor olduğu şeklindeki gerçek dışı inanıştır. Bu kimseler, dini asıl kaynak olan Kur’an'dan ve Peygamberimiz (sav)’in sünnetinden öğrenmedikleri için, kulaktan dolma asılsız birçok inancın ‘din’ olduğunu zannederler. Dinin, hayatlarını zorlaştıracak kısıtlamalar getireceğine inanırlar...
Oysa gerçekte ise Allah'ın dinini yaşamak ve emirlerini yerine getirmek son derece kolaydır.

Yüce Allah "... Allah, size kolaylık diler, zorluk dilemez..." (Bakara Suresi, 185) ayetiyle bu gerçeği tüm insanlara haber verir...
Kur’an’daki tüm emir ve hükümler insanların fıtratlarına en uygun şekilde yaratılmıştır ve hiçbirinde bir zorluk yoktur. İnsan Kur’an’a tabi olup, Rabb’inin sınırları içinde yaşadığında gerçek mutluluğu yaşayabilir. Kuluna can veren Allahonun mutlu ve huzur içinde yaşayacağı en güzel sistemi de yaratmıştır.

Bediüzzaman Said Nursi de Şualar’ında kolay ve güzel bir yaşama ancak samimi olarak din yaşandığında kavuşulabileceğini söyler:

İnsan dünyaya değil, Rabb’ine yöneldiğinde huzuru bulur, ancak O’na yakın, O’na dost olduğunda bu sıkıntılardan kurtulabilir. Kalbi, “…yalnızca Allah'ın zikriyle mutmain olur. (Rad Suresi, 28)

Allah’a yakın olmayı, O’nu hoşnut etmeyi dileyen insan, O’nun Kendisini tanıttığı hak kitabı okur, düşünür ve yol gösterici olarak ona tabi olur...
Kişinin karakterini ve yaşam tarzını belirleyecek kıstas Kuran'dır. Ve bu yol gösterici, ona uyanı karanlıklardan aydınlığa çıkaracaktır.

Kur’an'a tabi olarak kazanılan karakterde sıkıntı, huzursuzluk ve kaygı olmaz. Kur’an ahlâkıyla ahlâklanan kişi kesinlikle güzel bir yaşama, dengeli bir ruh haline ve güzel davranışlara sahiptir...
Yüce Allah’ın bu karakteri yaşayan müminlere vereceği karşılık ise en güzelidir.

Çünkü Allah, yaptıklarının en güzeliyle karşılık verecek ve onlara Kendi fazlından artıracaktır. Allah, dilediğini hesapsız rızıklandırır. (Nur Suresi, 38)
Alinti...
 

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz
Yönetici
Süper Mod
Moderatör
Katılım
26 Temmuz 2011
Mesajlar
19,432
Tepkime puanı
185
"First I was dying to finish high school and start collage.And then I was dying to finish collage and start working.
And then I was dying to marry and have children.And then I was dying for my children to grow old enough for school so
I could return to work.And then I was dying to retire.And now I am dying...And suddenly I realize,I forgot to live.

Önce, liseyi bitirip üniversiteye girmek için ölüyordum;Sonra, üniversite bitsin, işe başlayayım diye!Derken, evleneyim, çocuklarım olsun diye ölmeye başladım.Çocuklarım oldu,‘Ölürüm onlar için ’ diye düşünmeye başladım.Büyüsünler, iyi yetişsinler diye ölümüne çalıştım;An geldi, Ölürüm arkadaş emekli olmak için dedim kendi kendime!Şimdi gerçekten ölüyorum …Ve birden farkına vardım ki,ben Yaşamayı unutmuşum..".
 

Hümeyra

Süper Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
9 Mayıs 2014
Mesajlar
1,176
Tepkime puanı
4
Öyle demeyin ne olur yazdığınız satırları okurken ağlıyorum benagla..:, ;dün akşam hem dua ettim hem ağladım şimdi bile gözlerim doluyorUzgunnn insanın sevdiği değer verdiği dost bildiği arkadaşının acı çekmesi buradan duadan başka bir şey yapamıyor oluşu çaresizlik hissi veriyor ama biliyorum ki ''Ben sizi Allah cc emanet ettim o ki emanetlerini asla zayi etmez'' yani çaresiz değiliz ne ben,ne de siz...
Empati yaparak sizin yerinize koydum kendimi saatlerce düşündüm neler hissede bileceğinizi anlamaya hissetmeye çalıştım kolay bir şey değil zor gerçek imanlı kulların bu gerçeğe yenilmesi de zor:) bu da tıp kı Allah cc Kur'an ı Kerim de insana korku veren ayetin ardından hemen müjdeleyici bir ayet getirmesi gibi:) bizim imanımız ve yüce Yaradanımıza teslimiyetimiz var elhamdülillah,LA TAHZEN GÖNÜL DOSTUM.dgüüll,.
 
Üst Alt