JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Gönül sızım" data-source="post: 89189" data-attributes="member: 1049"><img src="https://www.ilkkitaplarim.com/wp-content/uploads/2012/03/masum-bakisli-erkek-cocuk.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />Selamün Aleyküm Gönül Dostlarım,bu Sabah Oğlumun okuluna  (özel islami okul)una gittim...okulla gitmiş iken fırsattan İstifade Ona sarılıp öpeyim dedim onun bir kere Anneciğim demesi benim bütün günümü mutlu ,huzurlu, neşeli olmama vesile oluyor...neyse  çocuklar,tenefüsde idi..baktım benim ki en yakın arkadaşı ile konuşuyorlar...biraz hüzünlü görünüyordu bir şey mi olmuştu...hy..neyse iyice yaklaştım artık onları duyabiliyordum..Remzi ( arkadaşı ) diyordu ki -biraz daha büyüyünce anneni yani seni doğuran anneni arayıp bulacakmısın...?:bilmemm:.-Oğlum da hayır !dedi, insan halihazırda sahip olduğu bir şeyi arar mı ?benim, beni çok seven bir annem var zaten...neyse yanına gittim ve dedim ki evet seni gerçekten çok seven bir annen var ama seni doğuran annen de seni seviyor...-Anne dedi insan,sevdiğini arar,sorar merak eder...dedi..Çok kırgın idi... Onun, hayatı boyunca stres ,deprasyon ile başa çıkabilmesi, mutlu ,huzurlu tam bir birey olması annesi ile olan ilişkisine bağlı olduğunu biliyorum ...Ona dedim ki annenin bu seçimi, haal ve hareketi, davranışı sevgisizliğin değil cehalettinden dir...cehalletinden...Ah Cehalet Ah...</blockquote>