İnat ve hasar

Anlık kızgınlıklar, öfkeler neler yaptırıyor ve ardından nefisten gelen kuru inad ile hareket eden insan bu olay ve ilişkinin sonucunda, neticesinde neler kaybettiriyor ,neler kaybedeceğini bir bilse yada bunun neticesini de bir hesaba katabilse idi Anlık kızgınlık, öfke ve inadına yenilmezdi..

inatçı insanlar kendi aralarında üçe ayrılır.
dik kafalılar,
boş kafalılar,
ve kalın kafalılar..

Neredeydik, nereye geldik ve neden....?
Tavsiyem o ki açık yüreklilikle ,samimiyet ile bir araya gelip gönül dili ile bir konuşabilseydik...

meydana gelen dargınlıklar, ailenin manevi atmosferini bozar. Sebepsiz yere huzursuzluğa davetiye çıkarır. Çünkü kin tutmak ve inat etmek iletişim kapısını kapatmaktır. "Ben seninle konuşmuyorum." anlamına gelen kin ve inat sayesinde bütün iletişim köprüleri yıkılır

Vicdan sahibi bir insan, insanlık hali olarak eşiyle,ailesi ile olan tartışmadan dolayı evlilik ,aile bağını zedeleyici tavırlardan kaçınır.
Sırf inadından dolayı günlerce dargın durmaz. Şayet bir kalpte kin ,inat tohumları boy atmışsa oraya muhabbet ışığı zor girer

Genellikle çocuklar inatçı olurlar. İnsanlar olgunlaştıkça esnekleşir, hoşgörülü olur ve hatalı olabilecekleri fikri daha ağır bastığından gereksiz ısrar ve inattan kaçınırlar.
"pişmek", yani olgunlaşmak yaşla değil yaşanmışlık ve kişilikle ilgili daha çok.

İnatçı olmak ruh sağlığımızı olumsuz etkiler..
Hayatınızda olan biten herşeyin bir nedeni var. Gözyaşlarınızın, üzüntülerinizin, acılarınızın ve kavgaların.Öyle bir neden ki, her biri kaderimizin bir parcasi ve bizi eğitmek,güzelleştirmek ve bizi geleceğe hazırlamak içindir..

“Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler.”

Allah kibirden,gururdan,inattan,kalp kırmaktan,kul hakkından kısacası şeytani duygulardan bizi uzak tutsun inşallah amin.

Bu işler öyle kolay olmuyor malesef. Ne kadar temkinli olursan ol bi yerde sıkıntı çıkıyor. Mutlaka çıkıyor.
Zaten hep sizin söylediğiniz gibi ;
Bir insanı anlamak için.
Akıl kalp vicdan gerek değil mi ?

Eğer yürüdüğünüz yolda güçlük ve engel yoksa, bilin ki o yol sizi bir yere ulaştırmaz. (Bernard Shaw)

Yaşım 26 ve ben bu yaşıma kadar ardıma dönüp baktığımda sayısız imtihana tabi tutuldum...
Kendi kanaatimce söylemem gerekirse, kimisini başarıyla tamamladım, kimisi hasarla sonuçlandı...

Her şey bir vesile! seni asıl gitmen yere götürmek için yol arkadaşı! Sen içinde olduğun zaman anlamıyorsun bunu...Anlayamıyorsun, kimi zaman canın çok acıyor, ağlıyorsun, kimi zaman imtihanın omuzlarına ağır geliyor kaldıramıyorsun, en önemlisi de vicdan - isyan duygusu arasında sıkışıp kalıyorsun....

Silkelenip vicdana sarılırsan eğer, rabbin yüzüne hem bu dünyada hem ahrette gülüyor!

Sen sen ol! sakın isyan bayrağına sarılma dostum!....

An gelir, binlerce şükredersin yaşanan her dakika için,
An gelir, elin kolun bağlanır, çıkmaz sokakta kalmış sanırsın ruhunu bir kasvet sarar!

Ne olursa olsun şunu unutma olur mu???????

Eğer sen deki iman büyük olmasa idi, imtihanın da büyük olmazdı....

Öyleyse silkelen kendine gel dostum!
Her karanlığın bir aydınlığı, her gecenin bir sabahı var!

Sen yeter ki vicdanını dinle, haktan ayrılma...

İnat dediler mi bana çıldırıyorum, insanı yakıp yıkan önce dünyasını sonra ahiretini bitiren en kötü ruh hali. İnat kibir gurur bunları bir kenara bırakmazsan yakında geleceğin hali görmekten aciz hale gelirsin. Hep karşındakinden istiyorsun iyilikleri görmeyecek kadar kör nefsini düşünen nankörsün bu inat seni yakar tüketir bitirir anlamazsın. Ve bir gün bakmışsın artık her şey için çok geç.

İyi insanların en büyük zaafı vicdanlarıdır, hep aldanırlar hep şans verirler haketmediğini bilseler bile hep kandırılırlar. Ama iyi olan bir tarafı daha var sonunda pişmanlığın zerresini taşımıyorsun içinde keşke demiyorsun. Ben hep vicdanımı dinledim, insandım aldandım kandım hep yakan değil yanan oldum hiç pişman olmadım Allah'a havale ettim. Hakkımızda hayırlısı...