İçimizdeki Şeytanı Taşlamak

Gönül sızım

Insan önce yüregindeki Kâbe-yi bulmali, ondan sonra düsmeli hac yoluna...
Gidecegi yolu bilmeyenler, kiblesine henüz karar vermeyenlerin gidebilecegi bir yer yoktur.
Nerede, nasil hangi mevkide olursa olsun insan önce gidecegi yönü bulup pusulasini ona yöneltmeli. Sonra revan olmali yollara.
Dogru yönü bulmak Yürümek için içinde bir ask yangini her gün yanmali...
Yürekte yangin yoksa yol çekilmez olur. En küçük engeller insani yolundan döndürebilir. Küçük bir çakil tasi, yoldaki bir tümsek, açilmis bir çukur yada yanlis bir isaret yada isaretçi yoldan çikarabilir insani.
Rotasi belirli olmayan gemiye hiçbir rüzgar yardimci olmazmis. Rabbim kararlarimizda isabet nasib eylesin.

Kiblesini bulup yoluna revan olan varmak istedigi yere geldiginde çektigi zahmet kadar kiymet arz eder vardigi yer. Kolaylikla elde edilenin kiymeti yoktur. Yollarda çekilen istirabi, vuslatta rahmete dönüstürmekte önemlidir.

Varilmak istenen Kâbe-ye varildiginda sevgiliye kavusulmanin verdigi heyecanla ..buyur denilmeli...
YüreGinin seni çagirdigi yerde olmanin mutluluguna gözyasi irmagi karismali.

Gönül sızım

ey şeytan. seni kıyamete kadar insanın kan ırmağına hapsediyorum. his ve ateş alemlerini akıl ve dimağ noktasında...
insanlık imtihandadır.seni yok etmeye çalışmak yaradılışındaki hakikata imkansızdır...
sana atılacak taş, La ilahe illallah-dir!
sen insanın bedeninde bir halik insansa o arzın üzerindeki bütün melekütül aleminin malikidir...Allahu Ekber!

Gönül sızım

rah.Annem Hacca gideceginde cok korkuyordum.. garip Anam.. yasli ve ilk kez hayatinda onca kalabaliga karisacakti.. Hayatinda hic buyuk bir camiyi bile ziyaret etmemis bir garip insan milyonlarin icinde kaybolabilirdi.. korkuyordum.. Ona bir sey olur diye..
ya seytan taslanmasinda anami vurup ezip Ona zarar verilirse diye yuzlerce endisem vardi.. evlad yuregi iste,..
rah. Anneme nasihatler ediyordum aman seytan taslanmasinda dikkat et.. yanlis yerde durma..
annem sadece tebbesum ederek gozyaslari zevkten dokuluyordu..
hayatinin en buyuk ruyasi Kabbe ye Hacca gidiyordu..
uyuyamiyor, yerinde duramiyor Rabbine cokca sukr ve secdeler ediyordu..
hic bir sey umurunda degildi..ben yine de aman anne taslardan uzak dur..Lutfen.. diye yalvariyordum..
Korkma diyordu.. O taslar..hedefini biliyor...bilmesine de acaba icimizdeki seytana atilacak taslari nerde bulabiliriz?
O taslar hedefini bulabilir mi ki?diye Aci AcI teffekur ediyordu..
rah. annem hacdan geldiginde her seyi soruyor ama en cok seytanin taslanmasini merak ediyordum.. soyle anlatiyordu...:
cook dehsetli idi..insanlar cok azim ve ofke ,ile atiyorlardi..cunku her atilan taş belki de kendi içimizdeki kötü huylarımızi ..nefsimizi...
terk ediş belki bu yüzden öyle bir kurtulmak istiyorlardi ki.. daha bir şevkle attiyorlardi her birini,
bu taşlama, zalimin karşısında susmamak ,yanlış yapıyorsun diyebilmek ,Rabbim SAFFIM belli..
iste Senin dusmanina karsi Sen ile yanindayim haykirisiydi sanki..diyordu...

Gönül sızım

Kimdir bu sözleri gönle nakşettiren,
Dil aciz kalır,konuşturan HAKK'tır...
Kimdir gözünden perdeyi kaldıran,
Gördüğünden ibret aldıran HAKK'tır...

Sanırmısın ki kul kıymet bilir,
Merhamette teceliğ eden HAKK'tır...
Sen hesaptan beri günah, sevabı,
Seneryoyu yazan HAKK'tır...

Kul aklın gördüğüne ermez iken,
Mana perdeni açan HAKK!tır...
Sen yerinde durma yüklen,
Gayret kapısını açan HAKK'tır...

Ne yaptımsa nefsimden deme,
Nefsine de hükmeden HAKK'tır...
Bildinmi bak ne kaldı sen de,
Evvel,Ezel,daim HAKK'tır...

Gönül sızım

Bulmalı araya araya kaybolmuş merhameti, aşkı, şefkati, sabrı, çileyi, emeği, umudu… insanligi...
Tam arındım demeden, günahları geride bırakıp, gitmeye hazırlanmadan önce içindeki şeytanı taşlamalı Başkalarının şeytanlarına söz söylemeden önce en büyük taşı içindeki şeytana atmalı

Sonra sıyrılmalı bütün benliğini kuşatmış günah esaretinden İhramını çıkartarak ana rahmine yeni düşmüş bebek gibi masum kalmalı ömrünün her deminde

Bir muhacir hüznü ile geldiği bu aşk mabedinden münevver bir şehrin yoluna revan olmalı Bir aşk nurunun bahçesinde mecnun olmalı Dünyada bir muhacirken, yüzünü sürdüğü topraklar, eğildiği secde, kırdığı putlar, yaktığı benlik onu ensarlığa terfi ettirmeli ..
Ne mutlu içindeki şeytanı taşlayıp, Kâbe’sini bulanlara

Gönül sızım

ey şeytan. seni kıyamete kadar insanın kan ırmağına hapsediyorum. his ve ateş alemlerini akıl ve dimağ noktasında...
insanlık imtihandadır.seni yok etmeye çalışmak yaradılışındaki hakikata imkansızdır...
sana atılacak taş, La ilahe illallah-dir!

Gönül sızım · 7 Haziran 2016

Bir Ramazan günü Abdulkadir Geylani Hazretleri dostları bir çölden geçiyorlardı. Hava oldukça sıcaktı.
Tuttukları oruçtan dolayı açlık onların takatini kesmiş ve onları halsiz bırakmıştı. Buna rağmen, yollarına devam ediyorlardı. Bu sırada karşılarında bir ışık belirdi ve onlara şöyle seslendi:

-Ben sizin rabbinizim Ramazan’da yemek içmek size haramdır. Ama şimdi size helal kıldım. Yiyiniz içiniz.

Bu ilginç durum karşısında heyecana kapılan bazıları, hemen su kaplarına ve yiyeceğe el attılar. Tam bu sırada Abdulkadir Geylani hazretleri dostlarını uyardı:

-Sakın oruçlarınızı açmayın!

Sonra sesin geldiği tarafa dönüp:
– “Euzu billahi mine’ş-şeytani’r-racim. Euzu billahimine şerri zalike” kovulmuş şeytandan Allaha sığınırım.

Bu görünen şeyin zararından Allaha sığınırım, der demez nur görünen şey bir anda kapkara kesildi! Şeytan kendisini süslü göstererek onları aldatmaya yeltenmiş ama oyunu çabucak ortaya çıkmıştı.
amaan İçimizdeki Şeytana dikkat edelim..

İçimizdeki Şeytanı Taşlamak

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz