Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İSLAMİ PAYLAŞIMLAR
Hz. Muhammed (s.a.v)
Efendimiz (s.a.v)'i Tanıyalım
Hicretin 10. Senesindeki Mühim Bazı Hadiseleri - 1
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 13619" data-attributes="member: 3"><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">HZ. İBRAHİM'İN VEFATI</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">(Hicret'in 10. senesi Rebiülevvel ayının 10. günü Salı)</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimizin mübarek kalbi, bütün insanlara karşı bir şefkat ve merhamet kaynağını andırıyordu. Mini mini yavrulara, şipşirin çocuklara karşı ise bambaşka bir muhabbet, apayrı bir şefkat besliyordu. Hele kendi çocuklarına karşı âdeta bir şefkat ve sevgi deryasıydı.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Hatice'den dünyaya gelen üç oğlu Kasım, Abdullah ve Tâhir'i, henüz Mekke'de iken ve bebek yaşta ebedî âleme u-ğurlamıştı. Onların ebedî âleme göçüyle mübarek kalbleri oldukça teessür duymuştu. Fakat, Hz. Mâriye'den sevgili oğlu İbrahim'in dünyaya gelişi onu bir derece tesellî ediyordu. Bu sebeple, bu biricik oğlunu fazlasıyla seviyordu. Mübarek elleriyle başını okşuyor, kucağına alıp göğsüne basarak bu sevgi ve şefkatini izhar ediyordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Evet, şefkat, "rahmet-i İlâhiyye'nin en lâtif, en güzel, en hoş, en şirin cilverindendir." Şefkatin en şirini de evlâda karşı duyulanıdır. Çocuk ise, Cenâb-ı Hakk'ın, anne babaya muvakkaten teslim edilmiş bir emanetidir.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">İşte, Resûl-i Kibriya Efendimiz, her emanet gibi, bu emanete karşı da gereken alâkayı esirgemiyordu. Çocuğunu, Cenâb-ı Hakk'ın rahmetinin bir cilvesi olarak görüyor ve onun için seviyor, bağrına basıyordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. İbrahim, 16 ayına henüz ayak basmıştı.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bu sırada Peygamber Efendimiz, onun hastalandığı haberini aldı. Sevgili oğlunun annesi Hz. Mâriye ile birlikte oturdukları bağ içindeki evine gitti.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, hasta yatan nur topu oğlunun gözlerinde eski parlaklığı ve hareketli bakışları göremiyordu. Gürbüz ve hareketli İbrahim, bir anda sessiz, sakin ve dünyadan küsmüş gibi duruyordu. Bu haliyle ebedî âleme yolcu olduğunu âdeta ifade etmek istiyordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bunu fark eden Efendimiz, kucağında tuttuğu sevgili oğlunun yavaş yavaş kayan gözlerine bakarak, "Allah'ın takdirine karşı elden ne gelir, ey İbrahim?.." diye buyurdu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Az sonra İbrahim, fâni dünyaya gözlerini yumdu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bu esnada Efendimizin mübarek gözlerinden yaşlar boşandı.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Abdurrahmân b. Avf, "Yâ Resûlallah!.. Siz de mi ağlıyorsunuz? Böyle ağlamaktan halkı menetmemiş miydiniz?" deyince, Efendimiz şöyle buyurdular:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Ey İbn-i Avf!.. Ben size günah ve ahmaklığın ifadesi olan iki ağlayış ve bağırışı yasakladım: Nîmete kavuşulduğu sıradaki eğlence, oyun bağırışından ve musibet ve felâket sırasındaki bağırışiyla yüz göz tırmalamak, üst baş yırtmaktan... Benim bu ağlamam ise, şefkatin eseridir, acımadan ibarettir. Merhamet etmeyene, merhamet edilmez!""20</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Göz Ağlar, Kalb Üzülür. "</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, yukarıdaki dersinden sonra da gözyaşlarına hâkim olamadı. Gözleri yaşla dolunca, "Göz yaş döker, kalb teessür duyar. Biz, Yüce Rabbimizin razı olacağı sözden başkasını söylemeyiz."1'21 buyurdu ve ilâve etti: "Vallahi, ey İbrahim!.. Senin ayrılığın, bizi fazlasıyla mahzun et-</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">tjt»1122</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bir erkek evlâda doyamamanin hasretli gözyaşlarını akıtan Efendimiz, daha sonra karşısındaki dağa bakarak, "Ey dağ!..</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Eğer bendeki üzüntü sende olsaydı, muhakkak, yıkılmış, gitmiştin! Fakat, biz, Allah'ın bize emrettiğini söyleriz: 'İnnâ lil-lah ve innâ ileyhi raciûn.""123</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Kabri Başında</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Teçhiz ve tekfininden sonra, en mutena ve mübarek eller ü-zerinde Hz. İbrahim Bakî Mezarlığına götürüldü. Efendimiz orada cenaze namazını kıldırdı.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Kabir hazırlanmıştı. Peygamber Efendimiz, kabirde bir delik gördü. Kabri kazanın dikkatini çekti ve oranın kapatılmasını emretti.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Kabirci, "Yâ Resûlallah!.. O delik mevtaya ne zarar verir, ne de fayda!.." deyince, Kâinatın Efendisi şu dersi verdi:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Evet, o, ölüye fayda da vermez, zarar da; ancak, dirinin gözüne zarar verir, onu rahatsız eder! Allah, kul bir iş yapınca onu mükemmel yapmasını ister."1124</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bundan sonra Hz. İbrahim kabre kondu. Resûl-i Kibriya E-fendimiz, mübarek elleriyle gözyaşları arasında kabrin üzerine toprak serpti, su serpti.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamberimizin Müslümanları ikazı</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. İbrahim'in vefat ettiiği gün güneş tutulmuştu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Halk bunun, onun vefatıyla ilgili olduğunu sanarak, "İbrahim'in ölümü sebebiyle güneş tutuldu!" dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Kibriya Efendimiz bunu duyunca, Mescid-i Şerife vardı ve Allah'a hamd ve senadan sonra Ashab-ı Kiram'a şu dersini verdi:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Ey insanlar!.. Biliniz ki, güneş ve ay, Allah'ın kudret alâmetlerinden ikisidir. Bir kimsenin vefatı veya birinin hayatı sebebiyle tutulmazlar. Bunları tutulmuş gördüğünüzde, hemen mescidlere sığınınız; onlar açılıncaya kadar da Allah'a dua ediniz, namaz kılınız!"1125</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">BİR İŞARET</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. İbrahim'in ölümüyle Peygamber Efendimizin çocuklarından sâdece kızı Fâtıma hayatta kalmış oluyordu. Bu da onun neslinin hikmete binâen erkekten değil, kadından devam edeceğinin ifadesiydi. Böylece, "Muhammed, erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir; fakat o, Allah'ın Resulü ve peygamberlerin sonuncusudur."112" âyet-i kerîmesinin işarî mânâsı da anlaşılmış oluyordu: "Bir kısım, şu âyetten şöyle bir işaret-i gaybiyeyi fehmeder ki: Peygamber'in (s.a.v.) evlâd-ı zükûru [erkek çocukları], rical derecesinde kalmayıp, rical olarak nesli bir hikmete binâen kalmayacaktır. Yalnız 'rical' tâbirinin ifadesiyle nisanın [kadınların] pederi olduğunu işaret ettiğinden, nisa olarak nesli devam edecektir. Felillahilhamd, Hz. Fâtıma'nm (r.a.) nesl-i Mübâreki, Hasan ve Hüseyin gibi iki nurânî silsilenin bedr-i münevveri, Şems-i Nübüvvet'in manevî ve maddî neslini idame ediyorlar."</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">HALID B. VELID İN NECRAN'A GÖNDERİLMESİ</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">(Hicret 'in 10. senesi Rebiülevvel ayı / Milâdî 631)</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem Efendimiz, bu tarihte Hz. Hâlid b. Velid'i 400 mücâhidle Yemen civarındaki Necran'da oturan Haris b. Ka'b Oğullarına gönderdi."28</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûlullah'ın Hâlid b. Velid'e emri şöyleydi:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Onları üç gün İslâm'a davet et. İcabet ederlerse, gerekeni yap; şayet icabet etmekten kaçınırlarsa, onlarla savaş!""20</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Hâlid, emrindeki mücâhidlerle Necran yakınına vardı. Birkaç taraftan süvari elçiler göndererek Haris b. Ka'b Oğullarını üç gün üst üste İslâmiyete davet etti. Necran halkı, sonunda davete icabet ederek Müslüman oldu.1130</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bunun üzerine, Hz. Hâlid, İslâm'ın ahkâmını öğretmek üzere aralarında bir müddet kaldı. Sonra da durumu Resül-i Ekrem Efendimize bir mektupla bildirdi. Mektubunda, ne yapması gerektiğini de soruyordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamberimizin Hz. Hâlid'e Cevabı</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem Efendimiz, Hz. Hâlid'in mektubuna şu cevabı yazıp gönderdi: </span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Resûlullah Muhammed'den Hâlid b. Velid'e... "Allah'ın selâmı üzerine olsun!</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Senden (yaptığından) dolayı, Kendisinden başka ilâh bulunmayan Allah'a hamdederim!</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Elçinin getirdiği mektubunu aldım. Mektubunda, Haris b. Ka'b Oğullarının karşı koymadan Müslüman olduklarını, tek bir şeriki olmayan Allah'a îman ettiklerini, Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şehâdet getirdiklerini, Allah'ın onları doğru yola hidâyet ettiğini haber veriyorsun!</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Onları, Allah ve Resulünün emirlerine göre hareket ettikleri takdirde, âhiret nîmetleriyle müjdele; aykırı hareket ettikleri takdirde, âhiret azabıyla korkut!</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Artık dön, gel! Onların elçileri de seninle birlikte gelsin! "Allah'ın selâmı, rahmet ve bereketi üzerine olsun!"1131</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hâlid b. Velid'in, Benî Haris Heyetiyle Medine'ye Gelmesi</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem Efendimizin emri üzerine Hz. Hâlid, Haris b. Ka'b Oğullarından bir heyetle Medine'ye geldi. Elçiler, Hz. Resûlullah'ın huzuruna çıkıp Müslüman olduklarını haber verdiler.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, Benî Haris b. Ka'blara, elçiler arasında bulunan Kays b. Husayn'ı vali ve kumandan tâyin etti.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Elçiler, Medine'de bir müddet kaldıktan sonra, Resûl-i Ekrem Efendimizin verdiği hediyelerle yurtlarına döndüler." </span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">MÜSLÜMAN BELDELERE VALİ VE ZEKAT MEMURLARI GÖNDERİLMESİ</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hicret'in 10. senesinde İslâm güneşi birçok beldede bütün haşmetiyle parlamaya başlamıştı. Bu sırada Peygamber Efendimiz, İslâmiyetin yayıldığı bütün beldelere valiler ve zekât, sadaka tahsil memurları gönderdi. Necran, Hadramut, San'a, Kinde, Sadif, Yemen, Zebid, Rima, Aden, Sahil, Cened [Yemen], vali ve zekât tahsil memurlarının gönderildikleri yerler arasındaydı."33</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Muaz b. Cebel 'in Yemen 'e Gönderilişi</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, Müslüman beldelere vali ve zekât tahsil memurları gönderdiği sıradaydı.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bir gün, sabah namazından sonra cemaate dönerek, "İçinizden hanginiz Yemen'e gider?" diye sordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Ebû Bekir istekli çıktı; "Ben giderim, yâ Resûlallah!.." dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, hiçbir cevap vermeyip sustu. Az sonra tekrar, "Hanginiz Yemen'e gider?"' diye sordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bu sefer Hz. Ömer ayağa kalktı; "Ben giderim, yâ Resûlallah!.." dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, Hz. Faruk'a da cevap vermeyip sustu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bir müddet bekledikten sonra tekrar, "İçinizden Yemen'e kim gider" diye sordu:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Muaz b. Cebel (r.a.) kalkıp, "Yâ Resûlallah!.. Ben giderim!" dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, "Ey Muaz!.. Bu vazife senindir!" buyurdu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">O sırada Yemen, üç valiliğe ayrılmıştı. Hz. Muaz, valiliklerin en büyüğü olan Cened Valiliğine tâyin edilmişti. Orada kadılık yapacak, halka İslâmiyeti, Kur'ân-ı Kerîm okumayı öğretecek, Yemen ülkesinde tahsil edilen zekât ve sadakaları da vazifelilerden teslim alacaktı.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Muaz, Medine'den ayrılacağı sırada Peygamber Efendimiz ona, "Sana herhangi bir dâva halli için getirildiği zaman nasıl ve neye göre hüküm verirsin?" diye sordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Muaz, "Allah'ın Kitabındaki hükümlerle hüküm veririm!" dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem, "Eğer Allah'ın Kitabında onunla ilgili bir hüküm bulamazsan neye göre hüküm verirsin?" diye sordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Muaz, "Resûlullah'ın sünnetine göre hüküm veririm." dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem Efendimiz bu sefer, "Resûlullah'ın sünnetinde de onunla ilgili bir hüküm bulamazsan ne yaparsın?" diye sordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Muaz, "O zaman, kendi görüşüme göre ictihad eder, hüküm veririm!" dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, bundan son derece memnun oldu. Bu memnuniyetini, "Allah'a hamdolsun ki, Resûlullah'ın elçisini, Resûlullah'ın razı olduğu şeye muvaffak kıldı!" buyurarak izhar etti."</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamberimizin Emir ve Tavsiyeleri</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Yola çıkacağı sırada ise Peygamber Efendimiz, Hz. Muaz'a şu emir ve tavsiyelerde bulundu:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Sen, Ehl-i Kitap bir kavme gidiyorsun. Onları, bir olan Allah'a îmana ve benim de Resûlullah olduğuma şehâdete davet et. Eğer bunu kabul ederlerse, onlara, Allah'ın her gün ve gecede beş vakit namazı farz kıldığını bildir. Eğer bunu da kabul ederlerse, Allah'ın kendilerine, zenginlerinden alınıp fakirlerine verilecek zekâtı farz kıldığını bildir. Eğer bunu kabul ederlerse, sakın mallarının en kıymetlilerini alma! Mazlumun duasından sakın; çünkü, bu dua ile Allah Teâlâ arasında perde yoktur.""35</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bu sırada Muaz b. Cebel Hazretleri de, Efendimizden bazı tavsiyelerde bulunmasını istedi:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Yâ Resûlullah!.. Bana tavsiyelerde bulun."</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem Efendimiz, "Her ne hâlde ve nerede olursan ol, Allah'tan kork!" buyurdu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Muaz, "Yâ Resülallah!.. Bana biraz daha tavsiyede bulun." dedi.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimizi bu sefer, "Günahın arkasından hemen haseneyi [iyilik ve hayır] yetiştir ki, onu yok etsin!"</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Muaz, "Yâ Resülallah!.. Bana tavsiyeni artır." diye dileğini tekrarladı:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, "İnsanlara, güzel ahlâkla muamele et!" buyurdu." </span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Resûl-i Ekrem Efendimizin, Hz. Muaz ve beraberinde gönderdiği Ebû Musa el-Eş'arî'yi uğurlarken de son tavsiyesi şu oldu:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">"Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız; müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz. Birbirinizle anlaşın, iyi geçinin; ihtilâfa düşmeyin!" </span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">HZ. ALİ'NİN YEMENE GÖNDERİLMESİ</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">(Hicret 'in 10. senesi Ramazan ayı / Milâdî 631)</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bu tarihte, Peygamber Efendimiz, Hz. Ali'ye, Yemen' de bulunan Mezhiclere gidip onları Islâmiyete davet etmek vazifesini verdi. Hz. Ali'yle birlikte 300 süvari vardı."38</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, uğurlayacağı sırada Hz. Ali, "Yâ Resûlallah!.. Nasıl yapacağım?" diye sordu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Peygamber Efendimiz, "Onların sahalarına girinceye kadar yürü; mıntıkılarına girince, onları 'Lâ ilahe İllallah.' demeye davet et. Eğer, 'Lâ ilahe İllallah.' derlerse, onlara namazı emret. Zekâtlarını da alarak, fakirlerine dağıt. Başka bir şey de isteme. Şunu da bil ki, Allah'ın senin vasıtanla bir kimseye hidâyet ihsan etmesi, sana, üzerinde güneşin doğduğu her şeyden Allah'ın yanında daha hayırlıdır. Onlar seninle çarpışma-dıkça da sen onlarla çarpışma!""39 diye buyurdu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Ali, bu emir üzerine, maiyetindeki mücâhidlerle Yemen mıntıkasına vardı. Kendisini karşılayan halkı Müslüman olmaya çağırdı. Halk, icabet etmeyip karşı koydu.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Bunun üzerine Hz. Ali, ordusunu düzene soktu ve onlarla çarpıştı. Mücâhidlere karşı duramayan düşman, sonunda davete icbet etmeye mecbur kalıp, Müslüman olmayı kabul etti.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Reislerinden bazıları gelerek Müslüman olduklarını, bu arkalarında bulunan kabilelerinin de temsilcileri bulunduklarını bildirdiler. Zekâtlarını da getirip Hz. Ali'ye teslim ettiler.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px">Hz. Ali daha sonra, Veda Haccı sırasında gelip Peygamberimize kavuştu."</span></span></strong></p><p> <strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p> <strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Arial'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Ekrem, post: 13619, member: 3"] [B][FONT=Arial][SIZE=3] HZ. İBRAHİM'İN VEFATI (Hicret'in 10. senesi Rebiülevvel ayının 10. günü Salı) Peygamber Efendimizin mübarek kalbi, bütün insanlara karşı bir şefkat ve merhamet kaynağını andırıyordu. Mini mini yavrulara, şipşirin çocuklara karşı ise bambaşka bir muhabbet, apayrı bir şefkat besliyordu. Hele kendi çocuklarına karşı âdeta bir şefkat ve sevgi deryasıydı. Hz. Hatice'den dünyaya gelen üç oğlu Kasım, Abdullah ve Tâhir'i, henüz Mekke'de iken ve bebek yaşta ebedî âleme u-ğurlamıştı. Onların ebedî âleme göçüyle mübarek kalbleri oldukça teessür duymuştu. Fakat, Hz. Mâriye'den sevgili oğlu İbrahim'in dünyaya gelişi onu bir derece tesellî ediyordu. Bu sebeple, bu biricik oğlunu fazlasıyla seviyordu. Mübarek elleriyle başını okşuyor, kucağına alıp göğsüne basarak bu sevgi ve şefkatini izhar ediyordu. Evet, şefkat, "rahmet-i İlâhiyye'nin en lâtif, en güzel, en hoş, en şirin cilverindendir." Şefkatin en şirini de evlâda karşı duyulanıdır. Çocuk ise, Cenâb-ı Hakk'ın, anne babaya muvakkaten teslim edilmiş bir emanetidir. İşte, Resûl-i Kibriya Efendimiz, her emanet gibi, bu emanete karşı da gereken alâkayı esirgemiyordu. Çocuğunu, Cenâb-ı Hakk'ın rahmetinin bir cilvesi olarak görüyor ve onun için seviyor, bağrına basıyordu. Hz. İbrahim, 16 ayına henüz ayak basmıştı. Bu sırada Peygamber Efendimiz, onun hastalandığı haberini aldı. Sevgili oğlunun annesi Hz. Mâriye ile birlikte oturdukları bağ içindeki evine gitti. Peygamber Efendimiz, hasta yatan nur topu oğlunun gözlerinde eski parlaklığı ve hareketli bakışları göremiyordu. Gürbüz ve hareketli İbrahim, bir anda sessiz, sakin ve dünyadan küsmüş gibi duruyordu. Bu haliyle ebedî âleme yolcu olduğunu âdeta ifade etmek istiyordu. Bunu fark eden Efendimiz, kucağında tuttuğu sevgili oğlunun yavaş yavaş kayan gözlerine bakarak, "Allah'ın takdirine karşı elden ne gelir, ey İbrahim?.." diye buyurdu. Az sonra İbrahim, fâni dünyaya gözlerini yumdu. Bu esnada Efendimizin mübarek gözlerinden yaşlar boşandı. Hz. Abdurrahmân b. Avf, "Yâ Resûlallah!.. Siz de mi ağlıyorsunuz? Böyle ağlamaktan halkı menetmemiş miydiniz?" deyince, Efendimiz şöyle buyurdular: "Ey İbn-i Avf!.. Ben size günah ve ahmaklığın ifadesi olan iki ağlayış ve bağırışı yasakladım: Nîmete kavuşulduğu sıradaki eğlence, oyun bağırışından ve musibet ve felâket sırasındaki bağırışiyla yüz göz tırmalamak, üst baş yırtmaktan... Benim bu ağlamam ise, şefkatin eseridir, acımadan ibarettir. Merhamet etmeyene, merhamet edilmez!""20 "Göz Ağlar, Kalb Üzülür. " Peygamber Efendimiz, yukarıdaki dersinden sonra da gözyaşlarına hâkim olamadı. Gözleri yaşla dolunca, "Göz yaş döker, kalb teessür duyar. Biz, Yüce Rabbimizin razı olacağı sözden başkasını söylemeyiz."1'21 buyurdu ve ilâve etti: "Vallahi, ey İbrahim!.. Senin ayrılığın, bizi fazlasıyla mahzun et- tjt»1122 Bir erkek evlâda doyamamanin hasretli gözyaşlarını akıtan Efendimiz, daha sonra karşısındaki dağa bakarak, "Ey dağ!.. Eğer bendeki üzüntü sende olsaydı, muhakkak, yıkılmış, gitmiştin! Fakat, biz, Allah'ın bize emrettiğini söyleriz: 'İnnâ lil-lah ve innâ ileyhi raciûn.""123 Kabri Başında Teçhiz ve tekfininden sonra, en mutena ve mübarek eller ü-zerinde Hz. İbrahim Bakî Mezarlığına götürüldü. Efendimiz orada cenaze namazını kıldırdı. Kabir hazırlanmıştı. Peygamber Efendimiz, kabirde bir delik gördü. Kabri kazanın dikkatini çekti ve oranın kapatılmasını emretti. Kabirci, "Yâ Resûlallah!.. O delik mevtaya ne zarar verir, ne de fayda!.." deyince, Kâinatın Efendisi şu dersi verdi: "Evet, o, ölüye fayda da vermez, zarar da; ancak, dirinin gözüne zarar verir, onu rahatsız eder! Allah, kul bir iş yapınca onu mükemmel yapmasını ister."1124 Bundan sonra Hz. İbrahim kabre kondu. Resûl-i Kibriya E-fendimiz, mübarek elleriyle gözyaşları arasında kabrin üzerine toprak serpti, su serpti. Peygamberimizin Müslümanları ikazı Hz. İbrahim'in vefat ettiiği gün güneş tutulmuştu. Halk bunun, onun vefatıyla ilgili olduğunu sanarak, "İbrahim'in ölümü sebebiyle güneş tutuldu!" dedi. Resûl-i Kibriya Efendimiz bunu duyunca, Mescid-i Şerife vardı ve Allah'a hamd ve senadan sonra Ashab-ı Kiram'a şu dersini verdi: "Ey insanlar!.. Biliniz ki, güneş ve ay, Allah'ın kudret alâmetlerinden ikisidir. Bir kimsenin vefatı veya birinin hayatı sebebiyle tutulmazlar. Bunları tutulmuş gördüğünüzde, hemen mescidlere sığınınız; onlar açılıncaya kadar da Allah'a dua ediniz, namaz kılınız!"1125 BİR İŞARET Hz. İbrahim'in ölümüyle Peygamber Efendimizin çocuklarından sâdece kızı Fâtıma hayatta kalmış oluyordu. Bu da onun neslinin hikmete binâen erkekten değil, kadından devam edeceğinin ifadesiydi. Böylece, "Muhammed, erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir; fakat o, Allah'ın Resulü ve peygamberlerin sonuncusudur."112" âyet-i kerîmesinin işarî mânâsı da anlaşılmış oluyordu: "Bir kısım, şu âyetten şöyle bir işaret-i gaybiyeyi fehmeder ki: Peygamber'in (s.a.v.) evlâd-ı zükûru [erkek çocukları], rical derecesinde kalmayıp, rical olarak nesli bir hikmete binâen kalmayacaktır. Yalnız 'rical' tâbirinin ifadesiyle nisanın [kadınların] pederi olduğunu işaret ettiğinden, nisa olarak nesli devam edecektir. Felillahilhamd, Hz. Fâtıma'nm (r.a.) nesl-i Mübâreki, Hasan ve Hüseyin gibi iki nurânî silsilenin bedr-i münevveri, Şems-i Nübüvvet'in manevî ve maddî neslini idame ediyorlar." HALID B. VELID İN NECRAN'A GÖNDERİLMESİ (Hicret 'in 10. senesi Rebiülevvel ayı / Milâdî 631) Resûl-i Ekrem Efendimiz, bu tarihte Hz. Hâlid b. Velid'i 400 mücâhidle Yemen civarındaki Necran'da oturan Haris b. Ka'b Oğullarına gönderdi."28 Resûlullah'ın Hâlid b. Velid'e emri şöyleydi: "Onları üç gün İslâm'a davet et. İcabet ederlerse, gerekeni yap; şayet icabet etmekten kaçınırlarsa, onlarla savaş!""20 Hz. Hâlid, emrindeki mücâhidlerle Necran yakınına vardı. Birkaç taraftan süvari elçiler göndererek Haris b. Ka'b Oğullarını üç gün üst üste İslâmiyete davet etti. Necran halkı, sonunda davete icabet ederek Müslüman oldu.1130 Bunun üzerine, Hz. Hâlid, İslâm'ın ahkâmını öğretmek üzere aralarında bir müddet kaldı. Sonra da durumu Resül-i Ekrem Efendimize bir mektupla bildirdi. Mektubunda, ne yapması gerektiğini de soruyordu. Peygamberimizin Hz. Hâlid'e Cevabı Resûl-i Ekrem Efendimiz, Hz. Hâlid'in mektubuna şu cevabı yazıp gönderdi: "Resûlullah Muhammed'den Hâlid b. Velid'e... "Allah'ın selâmı üzerine olsun! "Senden (yaptığından) dolayı, Kendisinden başka ilâh bulunmayan Allah'a hamdederim! "Elçinin getirdiği mektubunu aldım. Mektubunda, Haris b. Ka'b Oğullarının karşı koymadan Müslüman olduklarını, tek bir şeriki olmayan Allah'a îman ettiklerini, Muhammed'in Allah'ın kulu ve Resulü olduğuna şehâdet getirdiklerini, Allah'ın onları doğru yola hidâyet ettiğini haber veriyorsun! "Onları, Allah ve Resulünün emirlerine göre hareket ettikleri takdirde, âhiret nîmetleriyle müjdele; aykırı hareket ettikleri takdirde, âhiret azabıyla korkut! "Artık dön, gel! Onların elçileri de seninle birlikte gelsin! "Allah'ın selâmı, rahmet ve bereketi üzerine olsun!"1131 Hâlid b. Velid'in, Benî Haris Heyetiyle Medine'ye Gelmesi Resûl-i Ekrem Efendimizin emri üzerine Hz. Hâlid, Haris b. Ka'b Oğullarından bir heyetle Medine'ye geldi. Elçiler, Hz. Resûlullah'ın huzuruna çıkıp Müslüman olduklarını haber verdiler. Peygamber Efendimiz, Benî Haris b. Ka'blara, elçiler arasında bulunan Kays b. Husayn'ı vali ve kumandan tâyin etti. Elçiler, Medine'de bir müddet kaldıktan sonra, Resûl-i Ekrem Efendimizin verdiği hediyelerle yurtlarına döndüler." MÜSLÜMAN BELDELERE VALİ VE ZEKAT MEMURLARI GÖNDERİLMESİ Hicret'in 10. senesinde İslâm güneşi birçok beldede bütün haşmetiyle parlamaya başlamıştı. Bu sırada Peygamber Efendimiz, İslâmiyetin yayıldığı bütün beldelere valiler ve zekât, sadaka tahsil memurları gönderdi. Necran, Hadramut, San'a, Kinde, Sadif, Yemen, Zebid, Rima, Aden, Sahil, Cened [Yemen], vali ve zekât tahsil memurlarının gönderildikleri yerler arasındaydı."33 Muaz b. Cebel 'in Yemen 'e Gönderilişi Peygamber Efendimiz, Müslüman beldelere vali ve zekât tahsil memurları gönderdiği sıradaydı. Bir gün, sabah namazından sonra cemaate dönerek, "İçinizden hanginiz Yemen'e gider?" diye sordu. Hz. Ebû Bekir istekli çıktı; "Ben giderim, yâ Resûlallah!.." dedi. Peygamber Efendimiz, hiçbir cevap vermeyip sustu. Az sonra tekrar, "Hanginiz Yemen'e gider?"' diye sordu. Bu sefer Hz. Ömer ayağa kalktı; "Ben giderim, yâ Resûlallah!.." dedi. Peygamber Efendimiz, Hz. Faruk'a da cevap vermeyip sustu. Bir müddet bekledikten sonra tekrar, "İçinizden Yemen'e kim gider" diye sordu: Muaz b. Cebel (r.a.) kalkıp, "Yâ Resûlallah!.. Ben giderim!" dedi. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, "Ey Muaz!.. Bu vazife senindir!" buyurdu. O sırada Yemen, üç valiliğe ayrılmıştı. Hz. Muaz, valiliklerin en büyüğü olan Cened Valiliğine tâyin edilmişti. Orada kadılık yapacak, halka İslâmiyeti, Kur'ân-ı Kerîm okumayı öğretecek, Yemen ülkesinde tahsil edilen zekât ve sadakaları da vazifelilerden teslim alacaktı. Hz. Muaz, Medine'den ayrılacağı sırada Peygamber Efendimiz ona, "Sana herhangi bir dâva halli için getirildiği zaman nasıl ve neye göre hüküm verirsin?" diye sordu. Hz. Muaz, "Allah'ın Kitabındaki hükümlerle hüküm veririm!" dedi. Resûl-i Ekrem, "Eğer Allah'ın Kitabında onunla ilgili bir hüküm bulamazsan neye göre hüküm verirsin?" diye sordu. Hz. Muaz, "Resûlullah'ın sünnetine göre hüküm veririm." dedi. Resûl-i Ekrem Efendimiz bu sefer, "Resûlullah'ın sünnetinde de onunla ilgili bir hüküm bulamazsan ne yaparsın?" diye sordu. Hz. Muaz, "O zaman, kendi görüşüme göre ictihad eder, hüküm veririm!" dedi. Peygamber Efendimiz, bundan son derece memnun oldu. Bu memnuniyetini, "Allah'a hamdolsun ki, Resûlullah'ın elçisini, Resûlullah'ın razı olduğu şeye muvaffak kıldı!" buyurarak izhar etti." Peygamberimizin Emir ve Tavsiyeleri Yola çıkacağı sırada ise Peygamber Efendimiz, Hz. Muaz'a şu emir ve tavsiyelerde bulundu: "Sen, Ehl-i Kitap bir kavme gidiyorsun. Onları, bir olan Allah'a îmana ve benim de Resûlullah olduğuma şehâdete davet et. Eğer bunu kabul ederlerse, onlara, Allah'ın her gün ve gecede beş vakit namazı farz kıldığını bildir. Eğer bunu da kabul ederlerse, Allah'ın kendilerine, zenginlerinden alınıp fakirlerine verilecek zekâtı farz kıldığını bildir. Eğer bunu kabul ederlerse, sakın mallarının en kıymetlilerini alma! Mazlumun duasından sakın; çünkü, bu dua ile Allah Teâlâ arasında perde yoktur.""35 Bu sırada Muaz b. Cebel Hazretleri de, Efendimizden bazı tavsiyelerde bulunmasını istedi: "Yâ Resûlullah!.. Bana tavsiyelerde bulun." Resûl-i Ekrem Efendimiz, "Her ne hâlde ve nerede olursan ol, Allah'tan kork!" buyurdu. Hz. Muaz, "Yâ Resülallah!.. Bana biraz daha tavsiyede bulun." dedi. Peygamber Efendimizi bu sefer, "Günahın arkasından hemen haseneyi [iyilik ve hayır] yetiştir ki, onu yok etsin!" Hz. Muaz, "Yâ Resülallah!.. Bana tavsiyeni artır." diye dileğini tekrarladı: Peygamber Efendimiz, "İnsanlara, güzel ahlâkla muamele et!" buyurdu." Resûl-i Ekrem Efendimizin, Hz. Muaz ve beraberinde gönderdiği Ebû Musa el-Eş'arî'yi uğurlarken de son tavsiyesi şu oldu: "Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız; müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz. Birbirinizle anlaşın, iyi geçinin; ihtilâfa düşmeyin!" HZ. ALİ'NİN YEMENE GÖNDERİLMESİ (Hicret 'in 10. senesi Ramazan ayı / Milâdî 631) Bu tarihte, Peygamber Efendimiz, Hz. Ali'ye, Yemen' de bulunan Mezhiclere gidip onları Islâmiyete davet etmek vazifesini verdi. Hz. Ali'yle birlikte 300 süvari vardı."38 Peygamber Efendimiz, uğurlayacağı sırada Hz. Ali, "Yâ Resûlallah!.. Nasıl yapacağım?" diye sordu. Peygamber Efendimiz, "Onların sahalarına girinceye kadar yürü; mıntıkılarına girince, onları 'Lâ ilahe İllallah.' demeye davet et. Eğer, 'Lâ ilahe İllallah.' derlerse, onlara namazı emret. Zekâtlarını da alarak, fakirlerine dağıt. Başka bir şey de isteme. Şunu da bil ki, Allah'ın senin vasıtanla bir kimseye hidâyet ihsan etmesi, sana, üzerinde güneşin doğduğu her şeyden Allah'ın yanında daha hayırlıdır. Onlar seninle çarpışma-dıkça da sen onlarla çarpışma!""39 diye buyurdu. Hz. Ali, bu emir üzerine, maiyetindeki mücâhidlerle Yemen mıntıkasına vardı. Kendisini karşılayan halkı Müslüman olmaya çağırdı. Halk, icabet etmeyip karşı koydu. Bunun üzerine Hz. Ali, ordusunu düzene soktu ve onlarla çarpıştı. Mücâhidlere karşı duramayan düşman, sonunda davete icbet etmeye mecbur kalıp, Müslüman olmayı kabul etti. Reislerinden bazıları gelerek Müslüman olduklarını, bu arkalarında bulunan kabilelerinin de temsilcileri bulunduklarını bildirdiler. Zekâtlarını da getirip Hz. Ali'ye teslim ettiler. Hz. Ali daha sonra, Veda Haccı sırasında gelip Peygamberimize kavuştu." [/SIZE][/FONT][/B] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İSLAMİ PAYLAŞIMLAR
Hz. Muhammed (s.a.v)
Efendimiz (s.a.v)'i Tanıyalım
Hicretin 10. Senesindeki Mühim Bazı Hadiseleri - 1
Üst
Alt