Hayret makamı

Bütün korların küller içinde gül gül olduğu makamlar... Hayret makamı, müşahede makamı,aşk makamı sükûnet makamı teslimiyet makamı...
Maşaallah,''Allah'ın yaratıcı ifadesiyle gerçekleşen şey''anlamına gelir.Hayret makamında kullanıldığında ''bu gördüğüm şey, ancak
ALLAH'IN yaratıcı iradesiyle gerçekleşir'' vurgusunu taşır.

İnsanın Allah karşısında,Allah'ın muhteşem sanatı,üstün siyaseti,görkemli yaratışı karşısında alacağı tek vaziyet vardır.
HAYRANLIK...Bu makama ''hayret makamı ''denir.
insan Allah'a yaklaştıkça, O'nun esmasının varlıkta yansıyan tecellilerini daha iyi fark eder.bunun sonucunda da hayreti artar.
Hayret etmek fark etmektir.İlahi sanatın büyüklüğünü bilmeyen,fark etmez..hayret etmek, uykudan uyanmaktır.

Dünyayı her an yeniden yaratılıyormuşçasına müşahede etmeyi başarmaktır.
hayret etmeyi öğrenmek ve bütün hayatımıza yaymak gerekir. çünkü düşünce hayretten doğmuştur.
eğer bazı insanlar etraflarında olan bitene çoğunluğa uyarak koyunun trene baktığı gibi baksalardı bugün ne bizi insan olma onuruna, eriştiren düşüncelerimiz ortaya çıkardı, ne de o çok övündüğümüz bilimsel ve teknolojik başarılar.

demek ki, düşünce, devamlı hz. âdemin gözleriyle, yani hayret ve hayranlıkla dünyaya bakmayı öğrenmektir.
Kuranda, aya, yıldızlara, güneşe vs. bakmanın emredilmesi, bir tefekkür boyutunun hemen yanıbaşımızda bulunduğunu, bir bakış değişikliği,
sayesinde bu boyutun kilidinin kolayca açılıvereceğini öğretmektedir.

hayret etmeyi unutmak, düşünmeyi unutmaktır..
düşünmeyi unutmak da insan olduğumuzu unutmakla aynı anlama gelir. tasavvufun büyükleri de bu yüzden hayret makamına ermeyi tavsiye etmiyorlar mıydı?

bir çocuğun karınca yuvasına bakarken duyduğu hayreti, kaldırımların arasından inatla çıkıvermiş bir papatyayı gördüğümüzde duyamıyoruz.
biz artık herşeyi biliyor, hiç bir şeye şaşırmıyoruz...aslinda hiç bir şey bilmiyoruz...
"Allahım hayretimi arttır" bir duadır.
şaşırmak, hayran olmak yaşamı algılayışımızın önemli göstergesidir.

sorun şu ki; yenilik yeni olmaktan çıktı... biz artık şaşmıyoruz, hayran kalmıyoruz, sadece bakıyoruz ve olur diyoruz, bu olur, olabilir.
tadımız ,tuzumuz,hevesimiz,heyecanimiz, Kalp Atışlarımız, kaçtı..sadece Sinir, stress, kavga, Öfkelerimiz var artık...
çocuk gözleri istiyorum, kocaman açılmış... hayret edebilen...
Allah'ın yüceliğini fark edebilen insanlar neredesiniz ..? Sizi ,kendimi ariyorum...Bulamiyorum..

Imanımızı taklitten tahkiki imana çıkarmak için bir gayretimizin olmayışı bizi yaratılan mahlukatı tefekkürden alıkoyuyor.

Ne zaman başımızı yukarı kaldırıp yıldızları ayı kainatı seyre dalıp Allah in sanatına hayran olmaya, toprakta suda ağaçta olmayan şekeri elmanin içine koyan, kainatı bir düzen içinden akıp götüren, her şeyi en güzel şekilde tasvir edip şekil vermiş, bir yaratıcının varlığı bizi mutlu etmeye başlarsa ışte o zaman hayret makamına giriş yapmış oluruz.
Hayat şartları, geçim sıkıntısı, dünya meşgalesi içinde ben sadece çalışmak, yemek içmek için bu dünyaya gelmiş olamam bir gayem bir amacım olmalı bizi yaratan bizden birşey istiyor olmalı diye düşünmek gerektiğini maalesef unutuyoruz .
Peşin olana düşkünlüğümûz, bize emanet olarak verilen şeylere ebedi bir askla sarılışimiz nefsin ve seytanin perçinlerini daha da kuvvetlendiriyor .

Oysa bir saatlik tefekkürun hediyesi yıllarca yapılan nafile ibadet hukmune geçiyor olması Allah Tealanın bizi mahlukati yaratılani düşünmeye teşvikinden başka nedir.

Allah'ın ve Resulü'nün selam ve bereketi üzerinize olsun kardeşim. Mü'min mü'minin aynasıdır. Sizi gördük, derdinizden haberdar olduk. Allah aşkı ve Peygamber hasretiyle nefsinden âzâd olan üveys Veysel Karanî'nin izini takip ediniz, sizin gibi nice kardeşimiz bu yolda hayret makamına daldı ve benlik'ten geçti biiznillah. Diyeceğim budur, gerisini "Yaşa ve gör"