- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

Hayat Bana icimdeki Hayvani insan etmeyi öğretti...Her seyin ve insanin halen bitmemis oldugunu islenmesi
gerekli bir cevher oldugunu öğretti...
kendi işini kendin yap” demeyi, “kimseden yardım istemeden ayakta dur” demeyi öğretti...
Tüm acıların, emeklerin sonunda hedeflere ulaşıp da şımarmamayı öğretti...
Emeklerin er ya da geç bir ödülü olduğunu ...Bugün var olanın yarın yok olabileceğini..
hiçbir şeyin sahibi olmadığımızı ...Sahip olduklarımıza şükretmeyi öğretti...
Ağlarken telefonda karşıdakine belli etmeden nasil sohbet edilir...
İnsanların hepsinde bir güzellik olduğunu, hiç kimsenin kimseye benzemediğini ve bu işin bir yüce uzmanı olduğunu öğretti....
İnsanlara güzel söz söylemenin, gülümsemenin bir meziyet olduğunu öğretti...
Beni gözünde büyüten insanlara destek verirken gerçek desteğin sahibine teslimiyeti ...
Kerametin ve gucun insandan degil....Rabbimin takdiri..hikmeti ve secmesi ile oldugunu...öğretti...
Hayatı kaliteli yaşamak gerektiğini, zamanın, yaşın ve sağlığın titizlikle korunması gerektiğini öğretti...
Hayatın sürekli bir sınav olduğunu ..hic bir seyin sebepsiz ve hikmetsiz olmadigini..
Nasipten öteye yol olmadığını ... Arkadaş seçmemeyi, seçilenle arkadaş olmayı öğretti....
Dışarlarda gördüğümüz insanları akrabalarımıza benzetip hasreti onların yüzünde gidermeyi ...
Herseyden onemlisi insan olmayi..insanliga ve kendimi Sevmeyi ve Saygiyi öğretti.
hayat, bizden götüreceği kadar götürdü veya kazandırdı...
sevdiklerimize üzüntü kaynağı olmayalım da Mevlam herkese yerinde rahat ettirsin...
sağlık, huzur, mutluluk versin. Ona layık kullar olmamızı nasip etsin.Her iki cihanda kurtulanlardan eylesin..