Esselamun Aleyküm Allah dostları ...
Nereden nasıl yazacağımı düşünürken tel tel dökülürüm umudu ile yazıyorum..Çok uzun bir yazı olacak sanırım..Üye olmadan önce forumdaki çoğu kardeşimin ve büyüklerimin dert sıkıntı bölümündeki yazılarını okumaya gayret ettim..yada kendi hayati durumuma yakın eşdeğer bir zerzeniş yazısı ile teskin olurum diye kendimi okumaya zorladım..bunu neden yaptım sorusunu bilmiyorum açıkçası.. okur iken affınıza sığınarak sıkıldım bir ara dünya hayatındaki sorunlarımı (somut soyut) düşünürken çıkmak istedim siteden vs vs .(kaçmakda diyebiliriz)...Uzun lafın kısası sıkıntı bende büyük ...Yaşım itibari yolun yarısını geçtim..İyiyi kötüyü ,sevabı günahı çoğu konuda Allah'a şükür kafamın bastığı herşeyi biliyorum..
Küçüklüğüm,arkadaşlarım,aile hayatım hep zorluklarla geçti..içine kapanık, onurlu, herşeyin değerini bilen zorluklara göğüs geren bir gençlik yılları birikimim oldu ..Belki o zamanlarda Allah'ım nasip ettiki bir abi ile diyorum çünkü abiden öte bir büyüğüm ile samimi bir kardeşlik bağı kurduk..şu an kopma noktasına geldi ..o başka şehirde imamlık görevini yapıyor ben başka bir şehirde hayat mücadelesi diyim..eminim ki çoğu kardeşimin çocukluk yılları baba sevgisinden yoksun ve şiddet görerek geçti..bu da bizler için gelecekte olmak istediğimiz şey değilde hayat mücadelesine erken atılmak oldu desek doğrudur..burada anlatmak istediğim şey şu
birkaç haftadır bu konuda yoğun düşünüyorum ) belkide Allah'ımın bana verdiği asıl imtihan bu..
Yalnız yaşayan bir insan sayılırım..boşandım ve 1 oğlum var var..Aile ve çoğu dostum bulunduğum şehirde yaşamıyor..Bizde bu özgür irade var iken doğru insanlar ile dostluk kuramıyorsak,bize dinimizin farz olarak gördüğü şeyleri hep erteliyorsak,dünya hayatında ki sorunlarımıza kendimizi fazla kaptırıyorsak,cenaze zamanları ölümü idrak edebiliyoruz.(hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz)
Zamanında tövbe ettim ve tutamadım bu sözümü..bu sefer içimde yeniden bir kıvılcım ve filizlenen bir çiçek gibi tövbe etmek geçiyor ve yapabilirmiyim bilmiyorum..bir kardeşimin sözü ile tekrar Allah yoluna dönmek istiyorum..Geri dönmek yok pes etmek yok ..o kişi bana her vazgeçme anında bu cümleyi kendime sormamı istedi..
bazen düşünüyorum maddi açıdan dipteyim kazandığım helal para sadece ev ihtiyaçlarıma ancak ve ancak yetiyor.Ama şunu benliğimde çok iyi hissediyorum namaz kılarak veya Camiide ruhen rahatlıyorum ve çoğu büyük sıkıntılarım önemsiz kalıyor bu zamanlarda...
benim sorum şu olacak sizlere ve fikrinizi almak istiyorum lütfen...
Oğlum için,onun geleceği için,iyi bir insan,iyi bir müslüman evladı yetiştirmem için ne önerirsiniz?
Diğer sualim de şu: boşandım ve herşeyi ayrıldığım insana bıraktım..nafaka bağladım...ama içimde ona karşı hala vefa borçluyum ve sanki onun bedduası çok büyük olacakmış gibi bir his olgusu var içimde..Helallik istedim ama o an ki sinir ile helal etmedi.(tekrar onun tarafından bir araya gelme durumu diye bir şey söz konusu değil ) ayrılma sebebi aldatma vs değil..
bir umut bekler gibi bende evlenmeyi düşünmüyorum açıkçası.. eski eşim yada başka bir bayan ile düşünmüyorum.
Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermez ..benim hakkında bir bildiği vardır mutlaka..umarım benim hakkımda benim özgür iradem ile yaptığım her türlü günah ve kötülüklerden beni affeder ve emrettiği yolda son nefesimi vermeyi nasip eder..
Allah'a emanet olun..
Nereden nasıl yazacağımı düşünürken tel tel dökülürüm umudu ile yazıyorum..Çok uzun bir yazı olacak sanırım..Üye olmadan önce forumdaki çoğu kardeşimin ve büyüklerimin dert sıkıntı bölümündeki yazılarını okumaya gayret ettim..yada kendi hayati durumuma yakın eşdeğer bir zerzeniş yazısı ile teskin olurum diye kendimi okumaya zorladım..bunu neden yaptım sorusunu bilmiyorum açıkçası.. okur iken affınıza sığınarak sıkıldım bir ara dünya hayatındaki sorunlarımı (somut soyut) düşünürken çıkmak istedim siteden vs vs .(kaçmakda diyebiliriz)...Uzun lafın kısası sıkıntı bende büyük ...Yaşım itibari yolun yarısını geçtim..İyiyi kötüyü ,sevabı günahı çoğu konuda Allah'a şükür kafamın bastığı herşeyi biliyorum..
Küçüklüğüm,arkadaşlarım,aile hayatım hep zorluklarla geçti..içine kapanık, onurlu, herşeyin değerini bilen zorluklara göğüs geren bir gençlik yılları birikimim oldu ..Belki o zamanlarda Allah'ım nasip ettiki bir abi ile diyorum çünkü abiden öte bir büyüğüm ile samimi bir kardeşlik bağı kurduk..şu an kopma noktasına geldi ..o başka şehirde imamlık görevini yapıyor ben başka bir şehirde hayat mücadelesi diyim..eminim ki çoğu kardeşimin çocukluk yılları baba sevgisinden yoksun ve şiddet görerek geçti..bu da bizler için gelecekte olmak istediğimiz şey değilde hayat mücadelesine erken atılmak oldu desek doğrudur..burada anlatmak istediğim şey şu
birkaç haftadır bu konuda yoğun düşünüyorum ) belkide Allah'ımın bana verdiği asıl imtihan bu..Yalnız yaşayan bir insan sayılırım..boşandım ve 1 oğlum var var..Aile ve çoğu dostum bulunduğum şehirde yaşamıyor..Bizde bu özgür irade var iken doğru insanlar ile dostluk kuramıyorsak,bize dinimizin farz olarak gördüğü şeyleri hep erteliyorsak,dünya hayatında ki sorunlarımıza kendimizi fazla kaptırıyorsak,cenaze zamanları ölümü idrak edebiliyoruz.(hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz)
Zamanında tövbe ettim ve tutamadım bu sözümü..bu sefer içimde yeniden bir kıvılcım ve filizlenen bir çiçek gibi tövbe etmek geçiyor ve yapabilirmiyim bilmiyorum..bir kardeşimin sözü ile tekrar Allah yoluna dönmek istiyorum..Geri dönmek yok pes etmek yok ..o kişi bana her vazgeçme anında bu cümleyi kendime sormamı istedi..
bazen düşünüyorum maddi açıdan dipteyim kazandığım helal para sadece ev ihtiyaçlarıma ancak ve ancak yetiyor.Ama şunu benliğimde çok iyi hissediyorum namaz kılarak veya Camiide ruhen rahatlıyorum ve çoğu büyük sıkıntılarım önemsiz kalıyor bu zamanlarda...
benim sorum şu olacak sizlere ve fikrinizi almak istiyorum lütfen...
Oğlum için,onun geleceği için,iyi bir insan,iyi bir müslüman evladı yetiştirmem için ne önerirsiniz?
Diğer sualim de şu: boşandım ve herşeyi ayrıldığım insana bıraktım..nafaka bağladım...ama içimde ona karşı hala vefa borçluyum ve sanki onun bedduası çok büyük olacakmış gibi bir his olgusu var içimde..Helallik istedim ama o an ki sinir ile helal etmedi.(tekrar onun tarafından bir araya gelme durumu diye bir şey söz konusu değil ) ayrılma sebebi aldatma vs değil..
bir umut bekler gibi bende evlenmeyi düşünmüyorum açıkçası.. eski eşim yada başka bir bayan ile düşünmüyorum.
Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermez ..benim hakkında bir bildiği vardır mutlaka..umarım benim hakkımda benim özgür iradem ile yaptığım her türlü günah ve kötülüklerden beni affeder ve emrettiği yolda son nefesimi vermeyi nasip eder..
Allah'a emanet olun..