- Katılım
- 28 Mart 2011
- Mesajlar
- 2,125
- Tepkime puanı
- 26
Her sabah bizim için yeni bir gün başlar.
Bu yeni günde, güneş Allah’ın adıyla doğar ve bizi aydınlatır. Eğer Allah
dünyamızı karanlık bir dünya yapsaydı, biz bu koca güneşi getirip dünyamızın
tavanına bir lâmba yapamazdık.
Yeni günle beraber dünya aydınlanır. Çiçekler açar. Kuşlar cıvıldaşır.
Kelebekler uçar. Arılar iş başı yapar. Doğa, bir coşkuyla yeniden dirilir.
Bütün bunlar Allah’ın adıyla olur. Eğer Allah güç vermeseydi, onlardan
hiçbiri bu işleri yapamazdı.
İnsanlar da yeni günle beraber işlerinin başına geçer. Sokaklar
kalabalıklaşır. Kentler hareketlenir.
Bunlar da yine Allah’ın verdiği güçle olur.
Biz de sabah yatağımızdan kalkıp yeni bir güne başlarken, Allah’ın adını
anarak kalkarız.
Çünkü bizi kaldıran Allah’ın gücüdür.
Yeni bir güne biz Allah’ın adını anarak başlarız.
Çünkü bu yeni gün de Allah’ındır. Bu yeni günde olup biten ne varsa hepsi
Allah’ın verdiği güçle olur.
Biz, gözümüzü açtığımız zaman, günün bize neler getireceğini bilemeyiz. Ama
iyi şeyler getirsin isteriz.
Onun için, bu yeni gün üzerinde sözü geçen kim ise, Ona yöneliriz.
Bizi kötülüklerden korusun, iyiliklere eriştirsin isteriz.
Bir anlamda, şöyle deriz:
“Allahım! Senin verdiğin güçle, Senin yarattığın güne başlıyorum. Bu yeni
günde beni kötülüklerden korumaya Senin gücün yeter. İyi ve güzel şeyleri
ise ancak Senin yardımınla başarabilirim. Ben Sana inandım ve Sana güvendim.
Beni her an görüp gözeten Sensin. Sen, yardım isteyen kullarını geri
çevirmezsin. Ben de bu yeni günüme başlarken Seni anıyor, Sana yöneliyor ve
Senden yardım istiyorum.”
Veya, bütün bu anlamları, bir kısa sözle özetleyiveririz:
Bismillâhirrahmânirrahîm.