Gözlerim sessizliğin kadrinde yaşarır!

Bırakmadın...

Bir an olsun
anlamak için hal-i lal olmadın
Yılardır sabrın kadrine bıraktın,
bir kalbim olduğunu hiç anlamadın

Gözlerinde
arandım, sükutu sinemde yaşattın,
ne şevk koydun, umudu yaşatmadın

Sormalıydım...
Kime ve hangi
manada hali açmalıydım

Sanki
yaşayan çaresiz bir kabirdim,
nefesin müddetine taliptim, kaçmalıydım

Yorgun
solgun bir halin mahkumuydum,
edebi nasıl ihmal ederdim, yaşamalıydım

Ömür
denen örs...
Nefes bin bir hüzünle
nasibin kadrinde bir ders

Kalbim anladıkça,
farkı fark eden oldukça, nar
bir aşksa, söyle niye nefsime ters

Nizam haksa,
adil olmak şartsa, hukuk kul ve
insan için mutlaksa ar halime lades

Açık
denizler anlatır...
Ah bir anlasan bu
bedbin ruhuma neleri yaşatır

Kalbim
başkalaşır, umudtlarım harlanır,
gözlerim sessizliğin kadrinde yaşarır

Zülmetmek
nasıl bir kula yaraşır, edebi talan
etmek kul için nasıl hakla manalaşır

Sanki firardayım...
Kapalı bir oda içinde,
suallarin peşinde adeta hancıyım

Ne kadar
nefesim vardı, umutlarım susuz
kaldı, hayat kim için farktı duacıyım

Beni benden alan,
gönlüme bezginlik yaşatan,
firkati kurutan ne varsa davacıyım



Mustafa CİLASUN