- Katılım
- 28 Mart 2011
- Mesajlar
- 2,125
- Tepkime puanı
- 26
Göz yaşarır, kalb mahzun olur
Peygamberimizin (sav) Mısırlı Mariyeden doğma bir oğlu vardı.
Peygamberimiz (sav) onu çok sevmiş ve yaşadığı sürece babalık şefkatini göstermişti.
Yavrucak yaklaşık on sekiz aylık olunca hastalandı.
Hastalığı hızla ağırlaştı.
Bu esnada Peygamberimiz (sav) oğlunu kucağına almış ve son defa bağrına basıp öpmüştü.
Gözyaşlarını tutamayarak:
ın takdiri karşısında elden ne gelir ey İbrahim! demişti.
Nihayet yavrucak ruhunu teslim etmişti ki sevgili Peygamberimiz (sav) gözleri yaşlı şöyle diyordu:
Göz yaşarır, kalb mahzun olur.
Biz ın rızasına uygun olmayan bir söz söylemeyiz.
Ey İbrahim, senin ölümün sebebiyle derin bir üzüntü içindeyiz
bu, ın bir emri olmasaydı,
vade dolmuş bulunmasaydı,
sonra gelenler öncekilere kavuşmayacak olsaydı,
senin ölümüne daha çok üzülürdük oğlum!
Gözyaşlarını gören ashab, Peygamberimize (sav),
bunun kendilerine yasaklanmış olduğunu hatırlatınca da şöyle buyurdu:
Ben üzülmeyi yasaklamış değilim, bağıra çağıra feryat ederek dövünerek ağlamayı yasakladım. Bende gördüğünüz gözyaşları, kalbteki sevgi ve acımanın eseridir
kaynak: Ezvacı tahirat
Peygamberimiz (sav) onu çok sevmiş ve yaşadığı sürece babalık şefkatini göstermişti.
Yavrucak yaklaşık on sekiz aylık olunca hastalandı.
Hastalığı hızla ağırlaştı.
Bu esnada Peygamberimiz (sav) oğlunu kucağına almış ve son defa bağrına basıp öpmüştü.
Gözyaşlarını tutamayarak:
ın takdiri karşısında elden ne gelir ey İbrahim! demişti.
Nihayet yavrucak ruhunu teslim etmişti ki sevgili Peygamberimiz (sav) gözleri yaşlı şöyle diyordu:
Göz yaşarır, kalb mahzun olur.
Biz ın rızasına uygun olmayan bir söz söylemeyiz.
Ey İbrahim, senin ölümün sebebiyle derin bir üzüntü içindeyiz
bu, ın bir emri olmasaydı,
vade dolmuş bulunmasaydı,
sonra gelenler öncekilere kavuşmayacak olsaydı,
senin ölümüne daha çok üzülürdük oğlum!
Gözyaşlarını gören ashab, Peygamberimize (sav),
bunun kendilerine yasaklanmış olduğunu hatırlatınca da şöyle buyurdu:
Ben üzülmeyi yasaklamış değilim, bağıra çağıra feryat ederek dövünerek ağlamayı yasakladım. Bende gördüğünüz gözyaşları, kalbteki sevgi ve acımanın eseridir
kaynak: Ezvacı tahirat
