Gönülden Nağmeler

Gönül sızım

Güzel bir gülü, güzel bir geceyi, güzel bir dostu herkes ister. Önemli olan gülü dikeniyle, geceyi gizemiyle, dostu tüm derdiyle sevebilmektir.
Sanmayasın ki; aşk akıl işidir. Gül ki her gönlün mürşididir. Kimini kokusuyla şad eder. Kimini de dikeniyle irşad eder.

Gönül sızım

Kulluk yolunun iki esasi vardir: ask ve mesk!
Ask, makamimizdir; mesk, usulümüzdür..
Ask olmalidir, yani sevmelidir; mesk olmalidir, yani çalismali, durmamali, yürümelidir..

Çünkü bizim medeniyetimizde seyyah olan makbuldür, eglenen degil...
Askini mesk etmelidir, meskine ask katmalidir? Hayat meskini askla boyamalidir!
Askini öksüz birakmamalidir, mesk ile yesertmelidir..
Bu nagmeler hançerden veya mizraptan çikan sesler degildir. Bu sesler gönlümüzün sedasidir!.

Gönül söylerse, gönül dinler
Gönülden çikan, gönle gider..

Büzüm medeniyetimiz, gönül medeniyetimizdir. Gönlün halleri makamlaridir...
O yüzden bizim musiki makamlarimiz pek çoktur. Çünkü her makam bir alemdir,her makam kul içindeki alemlerden bir alemdir...
Her kulun alemi, kesfedilecek bir alemdir..
Alinti.

Gönül sızım

Herşey yürüyor, zaman, ömür, gençlik, sağlık, herşey su gibi akıp gidiyor…
yürümüyor adeta koşuyor.

Peki biz yürüyormuyuz?
Bu yolu bilmeden anlamadan ve en önemlisi sevmeden yürüyemeyiz ki?
Herşey yürürken biz nerdeyiz?
Hangi oyunda oynaştayız?
Yürümeyi biliyormuyuz?
En önemlisi yürümek istiyormuyuz?

Cevabınız evetse eğer önce gönlünü ayağa kaldır.
Oturanlar yürüyemezler, hele yatanlar hiç…
Ama ayaklarınla değil gönlünle yürüyeceksin bunu bil….
Gönülle yürüdünüzmü hiç….
Yürüyenler dedim ya onlar, o aşıklar ayaklarıyla değil gönülleriyle yürürler…

Gönül sızım

Seven "O"
Sevdiren "O"
ÖzLeten "O"
HatırLatan "O"
ÖzLeyince dua ettiren "O".
Sevgi ne güzeL, KimbiLir Sevmeyi Yaradan Ne GüzeL...

Gönül sızım

Bir insan; Mesafelere aldırmadan sizi kelimeleriyle mutlu edebiliyorsa .. O'nu bırakmayın...
''Nereye giderseniz gidin, ama tüm kalbinizle gidin.''

Gönül sızım

Ey unutamadığım… adına binlerce satırlar yazdığım… gelmeyeceğini bile bile yollarına baktığım…
nerelerdesin? yüreğimdeki sevdalar düşmek üzere…
artık zamanın bile seni bana getiremeyeceğini
anladım…

Gönül sızım

Bazen diyorum ki ;Kalk vur kendini çöllere; Ama sonra vazgeçiyorum;
Bu devirde çöl mü kaldı ki; Vur kendini faceye .. sırıtık.:,

Gönül sızım

aşk ruhu diriltir,kanatsız uçarsın,
can-ı bezdirir,kendinden kaçarsın,
teni sızlatır azablanırsın...
Ahh Gönül sızım...

Gönül sızım

GECE YİNE HÜZÜNLE DEMİNİ ALMIŞ...
Hüzün, kaldık mi yine başbaşa..
Sen, ben ve bu karanlıklarda aydinligim olan 'O'

Gönül sızım

Istediğim hayatı bana vermediniz ki, seçtiğim hayatı elimden alasınız...
Bir Kadinin Ne Dedigine Degil Ne Demek Istedigine Kulak Ver Çünkü Onlar Kimse Kirilmasin Diye Bazi Seyleri Söylemezler.

Gönül sızım

Sevgi sözcüklerinin kolay harcanmayacağına inanan kaç insan vardır ki dünyada?
Kaç kişi hatalısın demeden önce kendi hatasını düşünür ki? Gerçek sevgiyi arayan var mıdır hala...
’’ Seviyorum’’ kelimesinin ölümle bütünleştiğini bilen tuttuğu eli bir daha bırakmayan…
Neşeli zamanda sefa içindeyken olduğu gibi darlıkta hatta yatalak hastalıkta hala senden vazgeçmeyecek bir yürek var mıdır ki?
Selam olsun! Tuttuğu eli ölümüne bırakmayana...
bahcivan bir gül icin bin dikene su verir..

Gönül sızım

Sen Verdikçe Dost Görünen Çok Olur.
İste de Gör Hepsi Birden Yok Olur
Sen Kendi Kendine Yetmeyi Öğren,
Tüm Dünyanin Malına Gönlün Tok Olur..!
Hz. Mevlana)

İnsanı ateş değil kendi gafleti yakar. Herkeste kusur görür, kendine kör bakar.
Bil ki; neye nasıl bakarsan, O sana Öyle Bakar...

Gönül sızım

Fâni dünyada Aşk acısından 'of ' çekip 'ah' edene kadar,Hu çekip zikretseydik şimdi AŞK'ın Huzur Halindeydik...
Hz Mevlana

YARATILINA DEGİL ONU YARADANA GUVEN!
VE BÖBÜRLENME ,GUVENME MALINLA MÜLKÜNLE
EVLADINLA ...
MUHAKKAK O`NDAN GELDIK DÖNÜŞ BAKİ OLAN ALLAH-DIR...

Gönül sızım

İnsanoğlu bir garip...Sevinir ağlar, üzülür ağlar, hasret çeker ağlar, kavuşur yine ağlar.
Kelimeler kifayetsiz kaldığında, gözyaşları sozu elle alir...
Aslında ağlayabilmek büyük bir nimet...Ve ağlamak taş kalpli olmadığımızı gösteriyor. Hala insan olduğumuzu, hissettiğimizi, DUYGUSUZ olmadığımızı...
Ama bazen gözpınarlarından aşağı süzülemez gözyaşları...
Onlar dışa akıp ziyan etmezler kendilerini...
Çünkü çok daha önemli bir görevleri vardır. İçteki bir yangını söndürmek isterler. Göz kapaklarınızın alev alev yandığı, boğazınıza bir şeylerin düğümlendiği,
burnunuzun direğinini sızladığı oldu mu hiç?
Dikkat ettiniz mi o anlarda gözyaşlarınızın istikameti neresi? En zor olanı bu belki de...
Ağlamak zayıflık mı? Neden ağlamamız gereken anlarda; yumruklarımızı, tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar, boğazımızdaki düğümleri
yutkunarak gidermeye çalışırız?
Neden kaçırırız buğulanan gözlerimizi başkalarından?
Bakın ağlıyorum işte! Utanmıyorum kimseden...O kadar içime akıttım ki gözyaşlarımı!...Artık zapdedemiyorum .
...

Gönül sızım · 15 Ocak 2013

“Her gözyaşının ayrı bir anlamı vardı. Her damlanın hangi zamanda, hangi mekânda, hangi kişiyle paylaşıldığı önemliydi.
Gözyaşları ne kadar çok şeye tercümanlık yapıyordu! Damladığı, süzüldüğü, aktığı veya kana dönüştüğü zaman, hep ayrı manaları vardı.
Gözyaşları gizli duyguları açığa vuran mektuplar gibiydi.”
İ. Pala

İnşirah Diyorum İNŞİRAH ...
'' İla Rabbike Ferğab '' Kalbime
ve Yüksek Bir Çığlıkla Suküt'a Eriyorum ''
Umut Etmekte İbadettir'' Diyor ve Rabbime Teslim oluyorum...
Gönül sızım

Gönülden Nağmeler

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz