JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Elifgül" data-source="post: 41341" data-attributes="member: 1043">Uzak  mısın o çirkin suçun işlendiği yerden? Ellerin kuyuya itmeye yanaşmaz  mı sanıyorsun bir Yusuf güzelliğini? Hasedin yaktığı ateş kalbinin  taraçalarına hiç bulaşmayacak mı? Emin misin? Eski bir cinayet kendine yeni failler arıyor; haberin olmadı mı hiç? Ucuzcu bezirgânların insafında bıraktığın olmadı mı hiç kardeşini? Senin  dilin de "öldürmeyelim ama...." diye vahşetine kılıflar aramaya çıkmadı  mı sanıyorsun? Doğru, öldürmedin kardeşini... Diriliğine hiç dokunmadın,  dokundurtmazsın da... Bir cinayetin bedelini ödemeye hazır değilsin  elbette... Canına dokunmadığın kardeşinin onuruna dokunduğunun farkında değil  misin? Bedenine kastetmediğin kardeşinin haysiyetine kastettiğini  görmüyor musun? Hem de düşmanının değil kardeşinin haysiyetine... Tıpkı  bir cesedin etlerini dişlerine koparırcasına... Hiç savunmasız olduğu  anda.. Bir bebeği boğazlarcasına. Elini kaldırmaz olduğu demde. Dilini  kıpırdatamaz olduğu halde... Ölü olduğunu fırsat bilerek hem de... Tıpkı kuyuya itilmiş Yusuf gibi, gözden düşürürcesine... Kana bulanmış  bir gömleği vahşetine kılıf edercesine, "söylediğim doğru ama ..." diye  kurtlara kaptırıyorsun kardeşini... "Yüzü olsa söylerdim..." diye diye,  sen, evet sen, kurt olup kapıyorsun kardeşini... Sorsa baban Adem [as], sorsa sana ana yürekli şefkat Peygamberi Muhammed  Mustafa [asm]: " N'ettin kardeşini?" "Biz tam oyuna dalmıştık ki..."  diye mi başlayacaksın, tıpkı onlar gibi. Gözlerin yerde, inanılmaz  olduğunu bile bile... "Gerçi bize inanmazsın ama..." diyerek yüzsüzce. Sahi dalmadın mı sanıyorsun dünyanın oyununa... Ezdirmedin mi vicdanını sonu gelmez çoğaltmaların patikalarında... Yo, yo; Yusuf düşmedi kuyuya... Kardeşleri düştü elbet. İttikleri  Yusuf'un ardı sıra kalplerini de ittiler kuyuya... Yitirdiler bütün  yokuşları düz edecek doğruluklarını. Yüz üstü bıraktılar cümle kuytuları  yol edecek kalplerini. Ondan sonra ne onlara görünür oldu kalpleri, ne  onları görür oldu kalpleri.,. Kaybettiler, kayboldular Kırıldı yansımaların hepsi... Köreldi ışıklar. Yüzlerini aradılar  aynalarda; bulamadılar. Özlerini aradılar sözlerinin dibinde;  bulamadılar. Yüz üstü düşmüş vicdanlarını ayağa kaldıracak mecali  bulamadılar... Sen ey diliyle kardeşini yaralayan yeni zamanlar hasetçisi... Sen ey  sözüyle kardeşinin yakasına bir daha hiç çıkaramayacağı en yapışkan, en  zalim etiketi takan şimdiki zaman kalleşi... Bilmez misin ki, kıymetini kardeşlerinin bilmediği bir kardeş, güzeller  güzeli Yusuf da olsa, ucuza satılmıştır artık. Bilmez misin ki, onuru  ayaklar altına alınmış bir kardeş, rüyaların sultanı Yusuf da olsa köle  pazarına sürülmüştür artık. Gıyabında kötülüğünü andın ya kardeşinin; bil ki, artık baba ocağından  sürdün onu: Yakup gibi eseflere boğdun. İşitmeyişini fırsat bilerek  ayıbını açık ettin ya kardeşinin, bil ki, ana kucağından düşürdün onu:  Anası bile pak edemez artık kirlerini. Bir daha bilemeyeceğini bile  bile, günahıyla andın ya kardeşini, sığınacağı köşelerin hepsinden  kovdun onu: Tesellilerin hiçbiri yetmez hüznüne. Azıcık da olsa savunma  hakkı tanımadan suçladın ya kardeşini, örtüneceği örtülerin hepsini  çektin üzerinden: Çıplak kalmıştır artık soğuk bakışların ayazında... Farkındasındır artık, dilin ve dudağın Yusuf'un kardeşlerinin eylemine  özenmiş. Gıybetini ettiğin kardeşini gözlerden ırağa atıyorsun,  gönüllerden uzağa itiyorsun. Kuyuya atıyorsun kardeşini. Öyle bir kuyu ki, kıymet bilenler başlarını  eğip de bakmazlar bile. Öyle bir kuyu ki, ucuzcu kervanların uğrak yeri  ancak. Öyle bir kuyu ki, yağmacı haramilerin gözdesi sadece. Öyle bir  kuyu ki, boynuna veballer asıp da itiyorsun kardeşini. Çok az pahaya  satılacak bir köleye dönüştürüyorsun Yusuf masumiyetini... Bir baksan ya içine; Yusufları kuyuya atma suçundan masum musun sahi?  Bir dinlesen ya sözlerini; Yusuf yüzlüleri ucuza satmaktan ve satın  almaktan beraat ettirir misin kendini? Kimin dilinde kardeşi Yusuf'un sırtından soyduğu bir kanlı gömlek yok ki... Yabancı ve insafsız gözlerde, aldırışsız ve ölçüsüz sözlerde yağmalıyoruz kardeşlerimizi... Sözlerimizin mızrağını sokuyoruz göğüslerine... Sesimizin uğultusunda  boğuyoruz cılız yalvarışlarını... Dişlerimizin arasında öğütüyoruz  utangaç gözlerini... Dudağımızla parçalıyoruz sessiz masumiyetlerini... Hadi itiraf et sen de: arkadan çekiştirdiğin kardeşini Yusuf gibi kuyuya itmekte değil misin? Değil misin? "Yusuf'u öldürdün yahut öyle bir yere attın ki, ne babanın yüzü kaldı sana, ne bir daha salih biri olma fırsatın..." Bak ki, Yusuf bekliyor seni izzetin tahtında, dudağında sonsuz bir teselli müjdesi: "Bugün size kınama yoktur..." (Senai Demirci) </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır