JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 37393" data-attributes="member: 3">Gerçeği Kanatlandırmak/Teganni <ul style="margin-left: 20px"> <li data-xf-list-type="ul">Elçi ile Elele</li> </ul>   “Kur’an’ı  seslerinizle süsleyin” Hz. Muhammed sav Her şeyden önce hakikat güzel kanatları hak ediyor elbette. Hakiki  bir  söz için en güzel kanat/seslendirme seçilmeli. Ve kendi ağırlığınca   uçurulmalı söz karşı kalbe… Ses! Bizi kollarıyla çepeçevre saran enerji. Diğer enerjilerle  kolkola bazen, bazen sırtını dönüyor. Uysal veya başını kaldırarak  yaşamı ifade ediyor kendince. Tarafsız durabildiği kadar çok yanlı da  olabiliyor…Bir çam ağacından, ya da bir martıdan inen şarkının  sükunetiyle,  bir araba teybinden veya tozu dumana katmaya kararlı bir  öfkeden yükselen aleviyle kuşatıyor. Bir çağrı oluyor minareden  geldiğinde. Bir kisvenin içinde öğütleşiyor hep nedense. Okşuyor sahil  sahil eski bir şarkının içindeyken. Sakinleştirebiliyor.  Sinirlendirebiliyor. Korkutabiliyor. Dikkatimizi kendi üzerinde toplayıp  bazen, kimi zaman da tam tersi dağıtabiliyor. Hiç çekinmeden bir güzel  kırdığı da oluyor… Bütünüyle hayatı duyuruyor. Başka değil. Hepimiz duymuşuzdur, bitkilerin müzikten hoşlandığını ve serpildiğini  hoş besteler eşliğinde. Zaten bir ormandayken doğal bir koro  topluluğunun içinde dolaşıyoruz. Hayvanlar da hiç farklı değil.  Yumurtalarının güzelliğinden kendileri unutulmuş çilekeş tavuklar müzik  eşliğinde daha fazla yumurtluyorlarmış. İnsan bundan geri kalmayacak  elbette. Bilimsel olarak doğmamışlığın acemiliğindeki üç aylık cenin  bile çevredeki titreşimleri algılıyor ve o rahmin korunaklı locasından  hayat ona hangi müziği sahneliyorsa onları dinleyebiliyor. Hakikatin son elçisinin  “Kuran’ı sesinizle güzelleştirin.” sözünü  duyunca sesi bir varlık olarak düşündük. Olağanüstü bir enerjinin nasıl  da sıradanlaştığını ve yok olup gittiğini de farkettik bu sayede. Sözün özel içeriğine dönersek,  bu sözden ilk bakışta şunlar akla  geliyor. Şüphesiz amaç, doğru ve güzel ifadelendirilmiş bir içeriği, ona  yakışan bir kanatla muhataba ulaştırmak. Mektup kadar ulağın da anlamı  taşıyabilecek olgunlukta olması… O halde hakiki cümleleri gerek kendi  içindeki ben’e, gerekse bir başkasına okurken, hakikat, güzel bir sesin  doğallığında bestelenmeli veya sesi özel ve müstakil bir beste ile  güzelleştirmeli. Elçinin teganni/ güzel seslendirme tenbihinin, ilk anlamda sözün  söylendiği o şartlarda, Arapça orijinal okumalarda yapılması gerektiği  düşünülüyor. Teganniden bunu anlıyorsak elçi bu tenbihi sadece Arapça  orjinali için söylemiş olmalıdır düşüncesi ile  konu burada kapanabilir.  Konunun kapandığı yerde hayat ta kapanıyorsa sorun yok. ancak hayat  hala kapanmıyor ve kendi özeline uygun bir çözüm bekliyorsa, o çözüme  ulaşmalıyız. Farklı bir dil ve kültürde olduğumuz için bizim hayatımız adına  teganni konusu kapanmamıştır. Söz konusu olan evrensel kitaptır ve her  dilin en güzel okunuşuyla okunmalıdır diye söze devam edilirse, hayatı  gereğince anlamaya devam etmiş olacağız. Arapça orijinalden okunurken metnin ilahi ağırlığını kaldıracak doğal  ya  da yapay beste yapılması uygun görülüyor ve teşvik ediliyorken,  tecvid  ve kıraat kuralları önemseniyorken bu Türkçe meal okumada da  yapılmalı.  Anlam her dildeki sesli ifadelendirilmesinde, sözkonusu  yardımcı etmenlerle gerçek etkisine kavuşturulmalı. Artık teganni kelimesinden, Kitabı kendi dilimizdeki çevirileriyle  okumaya ve anlamaya çalışan bizler ne anlamalıyız sorusunu sorma vakti  geldi. Bu sözle okumanın biçimsel niteliği üzerinde yürüyoruz. Teganni  kelimesini iyiden iyiye anlamak ve gerçekleştirmek için,  telaffuz/söyleyiş, fonetik/tonlama, daha kapsamlı bir ifadelendirme  olarak diksiyon  kelimelerini yanımıza alıyoruz. Elimizde güzel ifadelendirilmiş dosdoğru sözler var. Bu ilahi sözleri  içeriğine yakışacak şekilde güzel bir telaffuz, fonetik, diksiyonla  seslendireceğiz. Yani teganni ederek okuyacağız. Sesimize en güzel  tınıyı ve ahengi vereceğiz okurken. İçeriğin taşıdığı anlamı  zedelemeden, anlamın etkisini katlayan bir kanat takacağız ona.Kelimenin  taşıdığı anlamı açıkça ifade eden anlaşılır bir telaffuz, harfleri  gereğince tonlayıp seslendiren bir fonetik, kurallarına uygun güzel bir  okuma/ diksiyonla okuyacağız metni. “Yabancı” dilde ve bestelenerek okunma, yani teganni ile okunma  örnekleri eski Türklerden bu yana var. Hoca Ahmet Yesevi’nin kimi zaman  adeta bir meal niteliği taşıyan Hikmetler’i akla geliyor mesela. Kopuz  eşliğinde dinlenen bu hikmetler halkın en hakiki anlamı zekle  dinlemesine ve doğrunun etkisini onların da hazla dinleyeceği bir beste  ile kalplere taşımaya çalışıyordu şüphesiz.</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır