JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 5844" data-attributes="member: 3">Fâtıma Binti Hattab radıyallahu anhâ kocası ile birlikte İslâm’la şereflenen ilk  müslümanlardan...  İmandaki  kararlı duruşu, sabır ve sebatıyla kardeşi Ömer’in İslâm’a gelmesine vesîle olan  bir iman eri... Kocası Saîd bin Zeyd (r.a) hayatta iken Cennetle müjdelenen  bahtiyarlardan...   Karı-koca  olarak ikisi birlikte Allah ve Rasûlü yoluna baş koymuş samimi, fedâkâr bir  hanım sahâbî... Ümeyme onun lâkıbıdır..  O  Mekke’de doğdu. Kureyş’in Mahzûmî koluna mensuptu. Soy sop bakımından seçkin bir  kabilesi vardı. Babası Hattab İbni Nüfeyl, annesi, Hanteme binti Hâşim’dir.  Hattab’ın evinde büyüyen Fâtıma olgun yaşa gelince akrabalarından, amcası Amr  bin Nüfeyl’in oğlu Saîd İbni Zeyd ile evlendi.  Sevgi  ve hürmete dayalı, karşılıklı anlayış içerisinde bir hayat sürmekteydiler. Yeni  din ve son peygamberin geldiği haberleri onlara da ulaşmıştı. Kocası Saîd İbni  Zeyd Mekke’de meşhur kılıç ustası Habbab İbni Eret ile samîmi arkadaştı. Onun  yanına sık sık gider gelirdi. Yeni din ve son peygambere dâir ondan bilgiler  almıştı. Putlara tapmanın akıllı bir iş olmadığını öğrenmişti. Birgün Habbab  (r.a) arkadaşı Saîd’i bu konuda ikna etmiş ve Allah Rasûlü ile buluşturarak onun  İslâm’la şereflenmesine vesile olmuştu.  Fâtıma  binti Hattab da kocası Saîd İbni Zeyd’in nasîhatlarıyla yeni dini ve son  peygamberi öğrenmiş, hiç tereddüt göstermeden İslâm’a teslim olmuştu. Evleri  İslâm’ın nuruyla dolmuş, huzur ve mutlulukları kat kat artmıştı. Karı koca  birlikte hareket ederek  Allah’a ibadet ediyorlardı. Habbab (r.a) hergün  evlerine geliyor onlara Kur’an öğretiyordu. Kalblerindeki iman ağacının  gelişmesi için onlara yeni gelen âyetleri okuyor ve İslâm’ı anlatıyordu. Sevgili  Peygamberimizin ahlâkî güzelliklerini ve vasıflarını  naklediyordu.  Hz.  Fâtıma ile kocası Saîd (r.a) Allah ve Rasûlü yoluna baş koymuş birer fedâî  olmuşlardı. Ancak müslüman olduklarını gizli tutuyorlardı. Zira Ömer’in  şerrinden çekiniyorlardı. Hz. Fâtıma’nın kardeşi olan Ömer, Kureyş’in en cesur,  sert ve korkusuz adamıydı. Kibir ve gururundan kabına sığmaz, güçlü kuvvetli  biriydi. Mekke’de herkes ondan korkardı. Kılıcı keskindi. Kureyşli müşrikler onu  Peygamberimizin amansız düşmanı olarak saflarında tutmağa çalışıyorlardı.  Kızkardeşi ve eniştesinin müslüman olduğundan haberi  yoktu.  İslâm  gün geçtikçe yayılıyordu. Birer ikişer müslüman olanların haberiyle Mekke  sokakları çınlıyordu. Azgın müşrikler kimsesiz gariblere ve kölelere akıl almaz  işkenceler yapıyordu. Bu zâlimâne hareketleriyle İslâm’ın yayılmasını önlemek  istiyorlardı. Fakat kimseyi de geri döndüremiyorlardı. Her biri birer iman  kalesi olan ashâb-ı kirâm, kızgın kumlar üstünde kor parçası kayaların  vücutlarını dağlamasına bile aldırış etmiyor, Allah ve Rasûlünden aslâ  vazgeçmiyorlardı.  Gün  geçtikçe iman nuru yeni gönüllere giriyor, İslâm yeni gönüller fethediyordu.  Müslümanların sayısının artması ise müşrikleri çileden çıkartıyordu. Buna bir  çare bulmak, İslâm’ın önünü almak gayesiyle Kureyş’in ileri gelenleri  Darûnnedve’de toplandı. Ömer de oradaydı. Konuşmalar neticesinde azgın müşrikler  Sevgili Peygamberimizin  vücudunu ortadan kaldırmağa karar vermişlerdi. Bu işi  gerçekleştiren kimseye de büyük vaadlerde bulunmuşlardı.  Gözleri,  öfkeden kıpkızıl kesilen Ömer ayağa kalktı ve bu vazifeyi üzerine aldı. Derhal  oradan ayrılıp evine geldi. Kılıcını kuşandı ve vakit kaybetmeden dışarı  çıktı.  Kin,  kibir ve öfkesinden adetâ yeri delercesine attığı sert adımlarla yürümeğe  başladı. Hz. Muhammed (s.a)’in Erkam’ın evinde olduğunu öğrendi. O tarafa  yönelmişken karşısına Nuaym çıktı ve kızkardeşi ile eniştesinin müslüman  olduğunu söyledi. Buna çok öfkelenen Ömer önce onları halletmek düşüncesiyle  yolunu çevirdi. Bu sırada eniştesi ile kızkardeşi Habbab (r.a)’dan yeni gelen  âyetleri öğreniyorlardı. Dışardan Ömer’in geldiğini görünce okumalarını  kestiler. Habbab’ı ve okudukları âyetleri saklayarak evin kapısını  açtılar.  Ömer  bütün hiddetiyle içeriye girdi. “İşitmiş olduğum ses ne idi?” dedi ve öfke ile: “İkinizin de Muhammed’in dinine girdiği bana haber verildi.” diyerek eniştesinin  üzerine yürüdü. Kızkardeşi araya girmeye çalıştı. Ömer ikisini de kan revan  içinde yere serdi.  Artık  olan olmuştu. Gizledikleri imanı haykırma zamanı gelmişti. Bir iman fedâisi olan  Hz. Fâtıma (r.anhâ) o güne kadar hiç cesaret edemediği bir davranış sergiledi.  Karşısında herkesin titrediği korkusuz kahraman diye anılan Ömer’e şöyle  seslendi:  “Ömer!..  Ömer!.. Sen kadın dövmekten utanmıyor musun? Evet!.. Artık biz müslüman olduk.  Allah’a ve Resûlüne iman ettik. Biz inanıyoruz ki, Allah’tan başka ilâh yoktur.  Muhammed de Allah’ın Resûlüdür. Artık ne istersen yap,  dönmeyiz.”  diyerek kardeşi Ömer’in kendine gelmesini sağladı.  Hz.  Fâtıma’nın bu kararlılığı Ömer’i düşünmeye sevketti. Kızkardeşinin bu cesâreti  onun kalbini yumuşattı ve: “Az önce sizden işittiğim şeyi getirin. Nedir onlar?  Bir de ben bakayım” dedi. Hz. Fâtıma: “Senin ona bir şey yapmandan korkarız.”  dedi. Ömer: “Korkmayın! dedi ve okuyup geri vereceğine dâir ilâhlarına yemin  etti.” Bu durum Hz. Fâtıma’yı ümitlendirdi. Kardeşinin müslüman olacağını umdu.  Derhal okudukları Kur’an sahîfelerini getirdi. Tâhâ Sûresinin ilk âyetlerini  okumaya çalıştı. Bu ilâhî kelâm’ın yüceliğine ve mânâsının derinliklerine daldı.  Yüzünde hidâyet nurları parlamağa başladı. “Bu ne şerefli, ne yüce  söz!...” dedi. Okuduğu âyetlerin meâli şöyle idi:“Rahman  ve rahîm olan Allah’ın adıyla. Tâ hâ,   (Ey  resûlüm!) Biz,  Kur’an’ı sana güçlük çekesin diye değil, ancak Allah’tan korkanlara bir öğüt  olsun  diye indirdik.(Kur’an)  yeri  ve yüce gökleri yaratan Allah tarafından peyderpey indirilmiştir. Rahman, Arş’a  istiva etmiştir. (Rahman,  Arş’ı hükmü altına almıştır.)Göklerde,  yerde ve ikisi arasında bulunan şeyler  ile toprağın altında olanlar hep  O’nundur.  Eğer  sen, sözü açıktan söylersen, bilesin ki, O, gizliyi de, gizlinin gizlisini de  bilir.  Allah,  kendisinden başka ilâh olmayandır. En güzel isimler O’na  mahsustur.  (Resûlüm!)    Musa (olayının) haberi sana ulaştı mı? Hani o, bir ateş görmüş  ve ailesine: Bekleyin! Eminim ki bir ateş gördüm. Belki ondan size bir meş’ale  getiririm veya ateşin yanında bir rehber bulurum  demişti.Oraya  vardığında kendisine   (tarafımızdan):  Ey Musâ! diye seslenildi. Muhakkak ki ben, evet ben  senin  Rabbinim! Hemen  pabuçlarını çıkar! Çünkü sen kutsal vâdi Tuvâ’dasın!Ben  seni seçtim. Şimdi vahyedilene kulak ver.  Muhakkak  ki ben, yalnızca ben Allah’ım. Benden başka ilâh yoktur. Bana kulluk et; beni  anmak için namaz kıl.  Kıyamet  günü mutlaka gelecektir. Herkes peşine koştuğu şeyin karşılığını bulsun diye  neredeyse onu   (kendimden)  gizleyeceğim.Ona  inanmayan ve nefsinin arzularına uyan kimseler sakın seni ondan    (kıyamete  inanmaktan)  alıkoymasın; sonra mahvolursun!” (Tâ Hâ sûresi; 1-16)    Ömer’in  yumuşadığını anlayan Hz. Habbab (r.a) saklandığı yerden çıktı ve: “Ya Ömer!  Rasûlullahın yaptığı duâdan Allah’ın seni tercih edeceğini umarım. Çünkü ben  Rasûlullah (s.a)’ın dün: “Allahım, bu dini Ebu’l-Hakem b. Hişam veya Ömer b.  el-Hattab ile kuvvetlendir” diye duâ ettiğini duydum. Allah’tan kork ya  Ömer!” diyerek ona iman telkininde bulundu.  Ömer’in  içinde tufanlar kopuyordu. İman ışığı kalbine girmişti. Gönlü İslâm’ın nûruyla  ışımıştı. Rasûlullah (s.a) nerededir? diye sordu. Erkam’ın evinde olduğunu  öğrenince kalkıp oraya gitti. Huzura kabul edilen Ömer kelime-i şehadet  getirerek İslâm’la şereflendi.  Hz.   Fâtıma binti Hattab (r.anhâ)’ın bu korkusuz davranışı, iman kuvvetiyle kibirli,  azgın Ömer’e meydan okuması, ve onun imandaki sabır ve sebatı, tavizsiz duruşu  tarihin kahramanlık sahifelerine geçmesine sebeb oldu. Allah ondan râzı  olsun.  Ne  kahramanca bir duruş!.. Ne tavizsiz bir iman!.. Ne kararlılık!.. Ne sebat!..  Allahım cümlemize böyle şahsiyetli duruşlar ve kahramanca davranışlar  sergileyebilmeyi nasîb et!..  Kocası  ile birlikte Medine’ye hicret eden Fâtıma binti Hattab (r.anhâ) ömrünün sonuna  kadar fazîletli, örnek davranışlar sergileyerek hayatını devam ettirdi. Kardeşi  Hz. Ömer (r.a)’ın adaletle hüküm sürdüğü seâdet devrini gördü. Onun halifeliği  döneminde de ruhunu teslim etti.  Cenâb-ı  Hak’tan şefaatlerini niyaz ederiz.  Amin. </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır